Bundelen van geschreven columns is vaak een hachelijke onderneming. Veel teksten blijken dan gedateerd te zijn, en/of minder de moeite waard dan ze aanvankelijk schenen. Dat geldt zeker niet van de nu verschenen selectie van wat Van Lennep tussen 1983 en 1986 wekelijks in de Haagse Post schreef. Veel van wat anno nu mis kan gaan - en ook daadwerkelijk mis gaat - bij de omgang met elkaar, heeft de auteur aan de kaak gesteld. En zijn ideeen over fatsoen blijken nog niet aan actualiteit te hebben ingeboet. Wat Van Lennep toen vond, is nu veelal nog even geldig. En dat hij helder en sober, meestal geestig en soms enigermate vilein schrijft, maakt het herlezen tot een dubbel plezier.