Winnaar Nobelprijs voor literatuur 2004.
Erika Kohut is na een mislukte solistencarrière pianolerares geworden en woont weer bij haar moeder in een Weense woonwijk in verval. Op weg van werk naar huis bezoekt ze peepshows en ’s nachts bespiedt ze hoeren bij hun werk. Ze blijft er schijnbaar gevoelloos onder. Wanneer een leerling verliefd op haar wordt neemt Erika de regie in eigen handen. Ze schrijft hem een brief waarin ze hem precies vertelt hoe hij haar moet vernederen. Hij beantwoordt haar gevoelens met banaal geweld en laat haar op de vloer van haar kamer achter. Jelinek beschrijft in scherpe beelden een beschadigd leven, waarvan het meest schrikwekkende misschien de herkenbaarheid is. De pianiste werd verfilmd en won in Cannes een Gouden Palm voor beste actrice, beste acteur en de Grote Jury Prijs.
