Rode zeep is een roman in dertien op zichzelf staande episoden over de zowel schrijnende als grappige wederwaardigheden van een groep verveelde jongeren in een arbeidersbuurt in Utrecht. Wanneer de fabrieken waar de meeste Zuilenaren hun brood verdienen moeten sluiten, betekent dat het einde van het industriële tijdperk.
De economische neergang en sociale verharding die daarop volgen hebben hun weerslag op de groep jongeren. Ze zijn voortdurend op zoek naar confrontaties, komen in moeilijkheden en vervallen tot criminaliteit. Zowel hun onderlinge banden als hun verhouding ten opzichte van de maatschappij worden gedomineerd door geweld, ressentiment en agressie.
‘Prikkelend en schrijnend.’- NRC Handelsblad
In een sobere, suggestieve stijl en met een heel eigen humor beschrijft Arjan Witte (1961) in zijn debuut deze ontwikkelingen in een Nederlandse stad aan het eind van de jaren zeventig.
Het literaire tijdschrift «Zoetermeer» introduceerde Arjan Witte met het verhaal ‘Bloedvlag’, waarover Theodor Holman in Het Parool schreef:
‘Ik kan er niets aan doen: ik houd van dit soort verhalen. Campings, hippies, In search for the Original Cult, snelle dialogen, een begin, midden en een eind; kan zo uitgegeven worden. Witte publiceert binnenkort een boek bij In de Knipscheer. Ga ik zeker kopen.’
