-
Zij maakt het verschil Zij maakt het verschil is het hoopvolle verhaal van de Ethiopische Haregewoin Teferra, een vrouw die in haar eentje tientallen baby's en jonge kinderen verzorgt die hun ouders hebben verloren aan aids.Melissa Fay Greene raakte gefascineerd door deze ene vrouw die zich niet laat ontmoedigen door de onthutsende cijfers, maar 'gewoon' probeert zoveel mogelijk kinderen te redden. Het boek vertelt haar bijzondere levensverhaal en bevat vele ontroerende portretten van de kinderen die op de compound van Haregwoin wonen, verhalen over verlies, pijn en hoop. Melissa Fay Greene slaagt erin om n van de grootste maatschappelijke rampen van dit moment terug te brengen tot de menselijke maat
-
Ralph's Party Oorspronkelijke TitelGebruikers Sporen en Geel verkleuring Maak kennis met de bewoners van Almanac Road 31 in Zuid-Londen: Ralph en Smith wonen beneden. Ze zijn vrienden voor het leven en hebben het prima naar hun zin. Toch besluiten ze een van hun kamers onder te verhuren, en wel aan Jemima. Jem weet gewoon zéker dat een van deze twee de man van haar leven is - maar wélke? Karl en Siobhan daarentegen zijn zeker van hun zaak. Ze wonen boven Ralph en Smith en zijn al vijftien jaar samen. De carrière van Karl, een radio-presentator, gaat enorm goed. Niets kan hun geluk in de weg staan, of het moet Cheri zijn. Zij is sexy, knap, berekenend, ijskoud en wil maar één ding: Karl, en die dikke virendin van hem zal haar daarbij niet in de weg staan. De bewoners van Almanac Road 31 nodigen je uit om een kijkje te nemen in hun leven - of is het dat van jou? Want herkenbaar is Zij van nr. 31 zeker!
-
Voorin geschreven De auteur Mark Salzman verbleef van 1982 tot 1984 in de Chinese Volksrepubliek waar hij, na afsluiting van zijn studie Chinees aan Yale, in Changsha Engels doceerde aan de plaatselijke medische hogeschool. In zijn vrije tijd beoefende hij, onder leiding van verschillende Chinese leraren, traditionele Chinese vechtsporten. In een opeenvolging van merendeels korte schetsen doet hij verslag van zijn ervaringen in China: zijn aanvaringen met kaderleden, zijn ervaringen met de studenten, zijn ontmoetingen met intellectuelen en vissers, en vooral zijn contacten met vechtsportleraren. Salzman is geestig en onderhoudend, hij schrijft sarcastisch over de vele bureaucratische absurditeiten, en onderkoeld over de vele gruwelijke aspecten van de moderne Chinese samenleving. Onthullingen brengt hij niet, maar zijn boek biedt zeker niet alleen liefhebbers van vechtsporten een boeiende kennismaking met het huidige China. De Nederlandse vertaling leest voortreffelijk.
-
Zilver of het verlies van de onschuld 'Waarom zijn meisjes niet als in boeken maar lopen zij weg met de kwade prins?' Zilver verkiest de fantasiewereld van zijn boeken boven de kille realiteit. Als wees staat hij onder de hoede van De Juffrouw een onvriendelijke gouvernante. Wanneer Zilver op veertienjarige leeftijd naar een streng internaat wordt gestuurd, besluit hij niet te wil len kiezen in het leven. 'Sierlijk poëtisch verhaal Algemeen Dagblad 'Zelden smaakt wat wrang is zo zoet, worden logge gevoelens zo charmant bezworen, klinken duistere woelingen zo helder'. Hans Warren in Provinciale Zeeuwse courant Adriaan van Dis (1946) debuteerde als schrijver in 1984 met de zeer goed ontvangen novelle Nathan Sid
-
Zilver of het verlies van de onschuld 'Waarom zijn meisjes niet als in boeken maar lopen zij weg met de kwade prins?' Zilver verkiest de fantasiewereld van zijn boeken boven de kille realiteit. Als wees staat hij onder de hoede van De Juffrouw een onvriendelijke gouvernante. Wanneer Zilver op veertienjarige leeftijd naar een streng internaat wordt gestuurd, besluit hij niet te wil len kiezen in het leven.
-
Het zitten op een kussentje is de basis voor bijna alle vormen van meditatie. In het zenboeddhisme vormt dit zitten (zazen) het uitgangspunt van de praktijk van ons dagelijks leven. Lopen, werken, studeren, aanraken, horen, zien en spreken, elke handeling kan op de wijze van zazen worden gedaan. Het zitten in meditatie en alle problemen, pijn en moeite die daarmee gepaard gaan, worden in dit boek uiterst praktisch en direct beschreven. Daarnaast wordt steeds duidelijk gemaakt wat de relatie is tussen het zitten en de gewone dagelijkse bezigheden. Schrijvend vanuit zijn eigen ervaring als leerling van Dürckheim en Richard Baker Roshi, en vanuit het meer dan twintig jaar leraar zijn, geeft Nico Tydeman talloze aanwijzingen die van groot nut zijn voor ieder die zelf zen en meditatie in praktijk wil brengen.
-
De dertienjarige Cristiano Zena woont bij zijn vader Rino, een drinkende, werkloze, gewelddadige, getatoeëerde neonazi. Het soort dat je niet graag in het donker op straat tegenkomt. Maar Rino houdt van Cristiano en heeft zich vol overgave op zijn zoon gericht: vol tederheid en oprechtheid onderwijst hij zijn zoon in geweld en mishandeling. Rino heeft samen met zijn vrienden Vier Kazen en Danilo het plan opgevat een bankautomaat te kraken. Terwijl de heren plannen beramen om een pinautomaat op te blazen, om zo hun dagelijkse behoeften te kunnen financieren, kruisen hun wegen zich met die van Fabiana, het meisje op wie Cristiano heimelijk verliefd is, en Mariana. Twee meisjes die onafscheidelijk zijn en alles wat ze nodig hebben in het leven ook bezitten, behalve ouders die een rolmodel voor ze zijn. Maar wanneer het moment van de overval eraan komt, slaat de nacht om in een hallucinerende aaneenschakeling
-
Renate Dorrestein (1954 - 2018) begon als leerling-journaliste bij de Libelle en Panorama. In 1977 begon ze freelance te schrijven. In de periode 1977 - 1982 publiceerde ze in Het Parool, Viva en Opzij. In 1982 werd ze redacteur bij Opzij. In 1983 verscheen haar debuut Buitenstaanders. In 1993 ontving ze de Annie Romeinprijs voor haar hele werk. Renate Dorrestein is op 64-jarige leeftijd in 2018 overleden. En de hoop is een krijtwit kind , dat lacht tegen de rover , die het slacht [Gerrit Achterberg]
-
De drie in deze trilogie samengebrachte romans spelen alle in West-Friesland. Met elkaar hebben ze gemeen dat de hoofdpersoon aan een, in ieder verhaal andere, vorm van onvervuld verlangen lijdt en het daardoor in het leven niet altijd even gemakkelijk heeft. Het zijn eenvoudige, goed vertelde verhalen met aardige karaktertekeningen.
-
GiIles Fontijn is een nakomertje. Vanuit die positie binnen het gezin zal hij tegen de mensen en gebeurtenissen aan kijken: hij is een toeschouwer aan de zijlijn. Zelfs als hij zijn grote liefde tegenkomt, treedt na een bloeiende periode de vervreemding op en blijft hij achter met de vraag wat hij met zijn leven moet.We maken kennis met zijn familie en vrienden, volgen hem tijdens zijn studentenjaren in de stad, om tenslotte met hem terug te keren naar de plek waar hij is opgegroeid - en die nooit meer zal verlaten. Ingenieus zijn door het verhaal heen de gedachten gevlochten die Gilles bekruipen wanneer hij , later in de herfst van zijn leven, een jong meisje de tuin van zijn buurvrouw ziet besproeien. Er lijkt iets in hem te veranderen. Trekt zij hem na la die jaren in het hier en nu?'Zo vergaat een meisje' is alleen al door de omvang een gewaagde (debuut)roman: het is geschreven in een kalm en onverstoorbaar tempo, met liefdevolle aandacht voor het detail.Het is het verhaal van een leven, en tegelijkertijd een verhaal over de herinnering, het geheugen en , hoe kan het anders, het voorbijgaan van de tijd.
-
The Way I Found Her Oorspronkelijke Titel Typografie Arjan Oosterbaan Een vroegrijpe puber verblijft met zijn moeder in Parijs, waar zij in dienst is bij een Russische romanschrijfster als vertaalster. De jongen adoreert zijn moeders werkgeefster en is daarnaast bezeten van lezen, vooral 'Le Grand Meaulnes' en 'Misdaad en straf' spreken hem aan. Dan verdwijnt de Russische schrijfster op mysterieuze wijze en gaat de jongen op zoek naar haar. Hij vindt haar, maar de prijs die hij voor zijn ontdekking moet betalen is zo hoog, dat hij definitief zijn jeugd en onschuld verliest. Een boeiende en meeslepend geschreven roman, die een goed inzicht geeft in het gevoelsleven van de 13-jarige jongen. De schrijfster en de moeder zijn levensecht neergezet. De Engelse schrijster Rose Tremain (1943) doceert creatief schrijven aan een universiteit en publiceerde diverse romans, o.a. 'De gift van de koning' die verfilmd werd. Een aanrader voor velen.
-
Ik ben en blijf een dolend kind", zegt Toon Hermans ergens in deze nieuwste bundel gedichten en aforismen. Misschien wel zijn meest rake typering, want de mens weet immers weinig tot niets van wat er nou eigenlijk met en om hem heen gebeurt. Juist daarom blijft Toon "roepen dat het licht aan is." Het zijn de bekende elementen die steeds terugkomen in zijn werk, zowel in het theater als in zijn bundels. Daar is hij uniek in. Zijn gedichten mogen dan niet allemaal van literair gehalte zijn, daar staat tegenover dat een aantal in zijn eenvoud soms geniaal is. Ook nu weer minder tot weinig echte kolderrijmen, wel steeds meer filosoferend in zijn eigen direkte stijl. In heel korte twee- of drieregelige gedachten, korte gedichten en een achttal langere beschouwingen. Over de ziel die schreit, angst en verlangen, de impulsieve mens die bijzonder kan zijn, de waarde van de glimlach, over communicatie die horizontaal is, over "souvenirs d'amour" en een beschrijving van een ooit door de grote clown Buziau uitgehaalde practical joke, over de "vele beetjes die tot zoiets als onverwoestbare liefde" kunnen leiden.
-
De beelden van het Nederlandse volk dat uitbundig feest vierde, gingen de hele wereld over. Honderdduizenden Oranjefans kwamen op 15 juli 2010 bijeen in Eindhoven, Rotterdam en Amsterdam om het Nederlands elftal, dat vier dagen eerder het WK in Zuid-Afrika had gewonnen, te huldigen. Nooit eerder vierde Nederland een zo groot, zo gezamenlijk feest. Nederland, dat in het begin van de 21ste eeuw verdeeld was geraakt door de toen heersende economische- en gezagscrisis, politieke tegenstellingen en onderling wantrouwen, stond door de winst van het wk weer op de wereldkaart. Het totaalvoetbal had eindelijk gewonnen van de individuele som der talenten.