-
An in decent Obsession Oorspronkelijke titel Colleen McCullough (Wellington (Nieuw-Zuid-Wales), 1 juni 1937 – Norfolk, 29 januari 2015) was een internationaal bekend Australisch schrijfster. Haar bibliografie omvat onder andere Tim, De Doornvogels, Obsessie en Het lied van Troje. In het kleine paviljoen voor t.g.v. oorlogshandelingen geestelijk ontspoorde militairen van een bijna ontmanteld militair hospitaal arriveert een laatste patient, wat dramatische gevolgen heeft voor het evenwicht tussen de mannen en hun enige verpleegster. Goed opgebouwd verhaal in 7 delen, spelend in de nadagen van Wereldoorlog II op een eiland in de Stille Oceaan. Vlotte dialogen, geloofwaardige intrige met elementaire menselijke gevoelens en een pleidooi voor modernisering van psychiatrische verpleging. Hoofdfiguren, allen australische militairen, worden in hun innerlijke en uiterlijke konflikten psychologisch geloofwaardig en warm getekend door de australische schrijfster-neurofysiologe. Redelijke vertaling, met anglicismen.
-
Op een kille februarimorgen lopen twee oude vrienden elkaar tegen het lijf bij de crematie van Molly Lane, een vriendin van vroeger. Clive Linley wordt inmiddels beschouwd als Groot-Brittanniës meest gerespecteerde componist van moderne muziek en Vernon Halliday is de hoofdredacteur van The Judge, een kwaliteitskrant. Ze hebben allebei in een vorig leven iets gehad met Molly Lane. Tot haar vroegere minnaars behoort ook Julian Garmony, de rechtse minister van Buitenlandse Zaken en gedoodverfd opvolger van de huidige eerste minister. Een paar dagen na de crematie sluiten Clive en Vernon een verbond over hun beider levenseinde, dat verregaande gevolgen heeft. Beiden nemen ze een rampzalige morele beslissing, die hun vriendschap tot het uiterste op de proef zal stellen. Intussen vecht Julian voor zijn politieke loopbaan. Met de psychologische ontleding hem eigen, heeft McEwan met Amsterdam een geestige en complexe roman geschreven, een soort eigentijds zinnenspel, diepzinnig en geestig.
-
Nederlanders kunnen zich geweldigopwinden over Amerikanen: ze zijnluidruchtig en oppervlakkig. Aan dejuistheid van deze uitgesproken opinie overonze grootste bondgenoot twijfelen we niet.Toch doen we Amerikanen graag na. Wekijken naar hun films, lezen hun boeken,luisteren naar hun muziek, eten fastfood,lopen in jeans en worden langzamerhand –net als zij – veel te dik!Maar wat weten we nu echt overAmerikanen? Hoe voeden ze hun kinderenop? Hoe denken ze over misdaad, seks endrugs? Hoe hard werken ze? Hoe rijk of armis Amerika eigenlijk? Amerikanen denkenvooral aan zichzelf, wil het cliché. Maarwaarom zijn er dan in de hele wereld zo veelkerkhoven vol Amerikaanse soldaten? Enwaarom bestaat er nergens zo veelliefdadigheid als in de vs? En hoeveel wetenwe van hun politieke systeem met al zijnglitter en glans? Slaat Amerika bij deverkiezingen van 2008 linksaf? Of wintrechts opnieuw? Het worden razendspannende verkiezingen.