-
Veenman Drukkerij Wageningen , die de leeftijd heeft bereikt waarop ze nauwelijks meer mag verwachten nog een kind te krijgen, besluit samen met haar man Max een kind te adopteren. Omdat de molens van het maatschappelijk werk langzaam draaien, zoeken ze contact met een tussenpersoon. Ronald Mafait zal, tegen een royale vergoeding, zorgen voor een rechtstreeks in Peru op te halen kind. Max en Julia vertrekken met hooggespannen verwachtingen naar Zuid-Amerika. Dan nemen de gebeurtenissen een volkomen onverwachte wending. Over Vonne van der Meer: 'Wondermooie pen, compositorisch vernuft en sublieme observaties.' - NRC Handelsblad 'Tot op het laatst tovert Van der Meer verrassingen uit de hoge hoed der verbeelding.' - de Volkskrant -
De wereldberoemde natuurfotograaf Will Swift heeft alles schoonheid, vrienden en roem. Als zijn vader op sterven ligt keert hij na jaren terug naar het dorp van zijn jeugd. En in zijn geboortedorp komen de herinneringen weer. En de magie, de verschrikkingen, waarvan hij als kind slechts een glimp opving. Ooit werd hij beschermd door zijn lang geleden verloren gegane onschuld. Nu heeft hij alleen zichzelf.. -
Voorin geschreven De auteur Mark Salzman verbleef van 1982 tot 1984 in de Chinese Volksrepubliek waar hij, na afsluiting van zijn studie Chinees aan Yale, in Changsha Engels doceerde aan de plaatselijke medische hogeschool. In zijn vrije tijd beoefende hij, onder leiding van verschillende Chinese leraren, traditionele Chinese vechtsporten. In een opeenvolging van merendeels korte schetsen doet hij verslag van zijn ervaringen in China: zijn aanvaringen met kaderleden, zijn ervaringen met de studenten, zijn ontmoetingen met intellectuelen en vissers, en vooral zijn contacten met vechtsportleraren. Salzman is geestig en onderhoudend, hij schrijft sarcastisch over de vele bureaucratische absurditeiten, en onderkoeld over de vele gruwelijke aspecten van de moderne Chinese samenleving. Onthullingen brengt hij niet, maar zijn boek biedt zeker niet alleen liefhebbers van vechtsporten een boeiende kennismaking met het huidige China. De Nederlandse vertaling leest voortreffelijk. -
Tegelijk stonden de drie dochters op -
In Groene dromen reist Stephen Benz af naar de Amazone, Costa Rica, Honduras, Guatemala en Mexico om het ecotoerisme aldaar onder de loep te nemen. In de regenwouden van Peru maakt hij voor het eerst kennis met het verschijnsel ecotoerisme: rijke Amerikanen betalen duizenden dollars om een weekje de 'ongerepte' jungle te ontdekken. Ze verblijven het liefst in luxueuze lodges die 'van alle gemakken voorzien' zijn, inclusief de bar die vierentwintig uur per etmaal is geopend. Benz vraagt zich af wie hier nu van profiteert: de arme oerwoudbewoners of de slimme projectontwikkelaars. Ook op zijn latere reizen blijft Benz geboeid door deze vorm van toerisme, die pretendeert oog te hebben voor het milieu en de lokale bevolking. Hij praat met Maya-activisten, met huurlingen in Honduras en met de elite van Guatemala. Zijn reizen voeren hem naar de Mosquitokust, naar indianenruïnes in de jungle en de stranden van Costa Rica. Of hij nu op zoek gaat naar een onbekend natuurreservaat in Honduras, naar de verloren steden van de Maya's in Mexico en Guatemala, of naar het laatste stukje ongerept Costa Rica, Benz laat zich telkens weer verrassen. Met zijn gevatte observaties geeft hij een haarscherp en provocerend beeld van de moderne reiziger, die zijn 'avontuurlijke reis' het liefst tot in de puntjes geregeld ziet. Stephen Benz, geboren in de Verenigde Staten, reisde, studeerde en werkte twintig jaar lang in Midden-Amerika. In 1997 was hij winnaar van de SATW Lowell Thomas Travel Journalism Awards. Hij woont momenteel in Miami. -
Drukkerij Ten Brink Meppel B.v te Meppel Wie herinnert zich niet de droevige afscheidsscène uit de film Casablanca? Zij (Ingrid Bergman) denkt alleen aan de liefde, hij (Humphrey Bogart) laat de zaken voorgaan en beslist. Zou deze scène er na het feminisme anders uit hebben gezien? De vrouw politiek bewuster, de man emotioneler? Anja Meulenbelt vreest van niet. Wat het feminisme ook bereikt heeft, niet een fundamentele verandering in de rolverdeling in het huwelijk. De beschuldiging dat feministen 'de liefde hebben afgeschaft' vormt een van de strijdkreten uit het tegenoffensief dat al enige jaren tegen de emancipatieretoriek wordt gevoerd. Na eeuwen slordig met liefde en vaderschap te zijn omgesprongen, zijn mannen daar nu ineens de vurige pleitbezorgers van geworden. Emancipatie is prachtig, maar het moet niet te ver gaan. -
Een warme rug" is een roman over het verliezen van onschuld. De bedriegelijke herinnering speelt er een grote rol in. Want wat er gebeurd blijkt te zijn, is iets wat de veertien jaar (en voor het eerst ongesteld) geworden hoofdpersoon niet meegemaakt heeft. Er is dan ook een - natuurlijke volwassen - verteller voor nodig om gissenderwijs te reconstrueren wat het meisje van dertien niet bespeurd heeft. Vonne van der Meer (1952) debuteerde met "Het limonadegevoel en andere verhalen". Het boek werd onderscheiden met de Geertjan Lubberhuizenprijs voor debutanten in 1986. Vonne van der Meer heeft verhalen gepubliceerd in onder meer Avenue, Margriet en Hollands Maandblad. Verschijnt maart '87. Wordt heraangeboden met recensie. -
Grafische vezorging Leendert Stofbergen Amsterdam Bind werk werd verzorgd door Meppeler Boekbinderij Verhalen waarin Kledingstukken een rol spelen Een bundeltje verhalen eerder gepubliceerd in NRC-Handelsblad. Verhalen over gebeurtenissen of voorvallen waarin kledingstukken een rol spelen. Schrijfster probeert de gevoelens weer te geven die bepaalde kledingstukken bij haar oproepen. Ze doet dit op een heldere, smaakvolle en soms grappige manier. Een goed verzorgde uitgave. -
Een man op zoek naar een oude liefde, toen een Indonesische student. Homo- en lichterotische roman met een heel verrassende en eerlijke kijk op de Aziatische moslimwereld. Na ruim twintig jaar verstandshuwelijk, een mislukte relatie met een man en een vervroegd pensioen gaat dr. Johan van Tilburg, voormalig topambtenaar van het Ministerie van Onderwijs, alsnog op zoek naar zijn grote liefde, een Indonesische student, tot wie hij zich, toen deze lang geleden voor een postdoctorale studie in Nederland was, onweerstaanbaar aangetrokken had gevoeld. Het korte avontuur had hij vanwege zijn positie geen vervolg durven geven maar was zijn leven steeds meer gaan beheersen. Als hij vijftien jaar later door de culturen in de Aziatische landen te doorgronden het beeld van zijn ultieme liefde scherp probeert te krijgen, wordt het herbeleven van die sublieme ervaring voortdurend op de proef gesteld. Het is voor de hoofdpersoon in Aanvechtingen een openbaring als blijkt dat hij in Aziatische steden plotseling heel aantrekkelijk lijkt te zijn voor veel jongere mannen. "Debuutroman over een man die ondanks zijn homoseksuele geaardheid trouwde met een studievriendin, maar geobsedeerd bleef door een Indonesische student op wie hij in een ver verleden verliefd was geweest. Een spannend, vol vaart geschreven verhaal. -
Foto achterzijde Wim Kohler De roman vermengt persoonlijke ervaringen met maatschappelijke ontwikkelingen die zich voordeden in een instelling voor psychiatrische patiënten. Het persoonlijke krijgt gestalte in de hoofdfiguur: de creatief therapeute die uiteindelijk zal vastlopen in haar werk. Na een verhuizing van de kliniek, de versterking van het management en de rigide medische behandelingsvisie, vervreemdt de therapeute steeds meer van zichzelf en haar werk met de patiënten. Een ziekteverlof leidt uiteindelijk tot een ontslagprocedure. De roman kan gelezen worden als een persoonlijk ervaringsverslag en een aanklacht tegen reorganisaties die onvoldoende rekening houden met de individuele werknemer. Het persoonlijk disfunctioneren wordt weinig diepzinnig geanalyseerd; de roman blijft steken in het van zich af schrijven van de woede en het aangedane onrecht. -
De hoop is een krijt wit kind , dat lacht tegen de rover die slacht Gerrit Achterberg [ Blauwzuur ] Tijdens een vakantie trip op Sumatra bereikt de stemming van een echtpaar een dramatische dieptepunt Een in ongekunstelde stijl geschreven roman over een huwelijk dat niet bestand is tegen sleur en dat tijdens een vacantietrip in Sumatra een dramatisch dieptepunt bereikt. Zinnelijkheid - gesymboliseerd door de in titel genoemde doerianvrucht - vormt eenbelangrijk thema. Sentimentele momenten worden goedgemaakt door amusante sfeertekeningen en ondanks schrijvers Indische jeugdherinneringen - die veelvuldig in flashbacks terugkomen - is het geen Indische roman geworden. Indonesie fungeert slechts als achtergrond, de couleur locale komt goed uit de verf en rake landschaps- en stedenbeschrijvingen zorgen voor de nodige afwisseling. -
Het tweede deel (na "Een welopgevoed meisje"; a.i. pocketeditie 92-19-007-3) van de vierdelige memoires waarin de schrijfster (1908-1986) nauwgezet verslag doet van haar leven tussen 1930 en 1944. Het zijn de beginjaren van haar nauwe relatie met Sartre waarin zij vrijheid en oprechtheid boven alles stelt. Zij is dan nog lerares en zo veelzijdig geïnteresseerd dat zij pas in 1939 tot schrijven van haar eerste roman komt. Enthousiast vertelt zij over haar reizen, over films, politiek en over literatuur. Het boek is bijzonder waardevol door het opgeroepen tijdsbeeld en niet minder door de belangwekkende gegevens over de gevoels- en gedachtenwereld van Sartre en haarzelf.
