-
Dit bloedstollende boek, geschreven door een 27-jarige onderzoeksjournalist, is het gedocumenteerde en opwindende verslag over de neergang van de stad Napels onder de heerschappij van de camorra: een holdingcompany met investeringen en connecties wereldwijd. Is er een verband met het feit dat in de regio waarin Napels ligt (Campania) de hoogste graad van moorden kent in heel Europa? Dit boek traceert de werkwijze van Het Systeem (het insiderwoord voor camorra) en hoe men in iedere stad iedereen omkoopt, recruteert of omlegt. Rijdend op zijn Vespa trekt de auteur rond, mensen interviewend met de geur van bloed in zijn neus. In de eerste, apocalytische, scène van Gomorra vallen schedels van een container in de haven van Napels. Ze behoren toe aan dode Chinezen die per boot teruggebracht worden naar hun vaderland, om daar begraven te worden. De auteur infiltreerde voor zijn onderzoek: hij werkte voor een Chinese textielverkoper, als ober tijdens een camorrabruiloft en als arbeider op een bouwplaats. Hij betrad de villa in Hollywood van een boss, een exacte replica van Tony Montana's optrekje in de film Scarface. De lezer wordt meegezogen in een verhaal waarin je de angst ruikt en ondergedompeld wordt in de arrogantie en het gekonkel van de camorra, die veel flexibeler blijkt te zijn dan de Siciliaanse maffia. Dit criminele portret, deze reis naar de donkerste kant van de menselijke ziel, dit accurate verslag van de bezigheden, organisatie en werkwijze van de camorra wordt verteld op de enige manier die bij dit onderwerp past: keihard, nietsontziend en vol razernij. Gomorra is een fascinerend fresco van Shakespeariaanse intensiteit.
-
Toon Hermans Toon Hermans is geboren in Sittard, als tweede van vijf zoons. Hij ging naar de mulo en werkte als etaleur en reclametekenaar. Als jongen zag hij in de stadsschouwburg van Heerlen een optreden van de Nederlandse clown Johan Buziau. Toen wist hij: dit wil ik ook! Toon Hermans begon in 1942 in het Leidschepleintheater in Amsterdam bij het ensemble van Carl Tobi. De humorist Kees Pruis was in dit ensemble de centrale figuur. Toon trad op in de shows 'Pret van A tot Z', 'Avondmelodie', en 'Tobi's Dol-Dwaze Dierentuin'. Kort na de Tweede Wereldoorlog leerde hij Rietje (Rita Weytboer) kennen. Ze trouwden in 1946 en kregen drie zonen (Michel, Maurice en Gabriël). Toon Hermans speelde van 1946 tot 1952 bij 'Theater Plezier' van Floris Meslier. Hij deed hier o.a. een Buziau-imitatie. Hij kreeg zijn eerste bekendheid door zijn medewerking aan het radioprogramma 'De Bonte Dinsdagavondtrein' van de AVRO (1947). Van 1953 tot 1955 had hij een eigen cabaret. De voorstelling 'Hartendwaas' werd 275 keer gespeeld. Andere programma's heetten 'Ballot' en 'Zaza'. Vanaf 1955 speelde Toon zijn One Man Shows. Deze zijn te typeren als clowneske vorm van gemoedelijke
-
Wonen op het platteland is ook een beetje wonen in de natuur. Je kunt er van alles tegenkomen: een ree die langs de bosrand loopt, kikkers die badderen in de sloot of bloeiende sleedoorns in de houtwal. Door je erf of tuin te verbinden met het omringende landschap kunnen planten en dieren uit de omgeving in je tuin komen en andersom. Natuur op eigen erf geeft je een uitgebreid overzicht van de Nederlandse landschappen en hun ontstaansgeschiedenis. Inclusief kleurrijke reportages van erf- en tuineigenaren die zelf hun grond hebben afgestemd op de omringende natuur. Mét een lijst van nuttige adressen waarmee je zelf aan de slag kunt gaan.
-
Een aardse geschiedenis behandelt een eeuw met onstuimige ontwikkelingen in de land- ten tuinbouw. Het gaat over de wijze waarop de ABTB zich heeft ingezet voor de belangen van katholieke boeren en tuinders. Daarbij wordt vooral aandacht geschonken aan de dienstverlening van de ABTB ten behoeve van zijn leden en de bijdrage van de bond aan de ontwikkeling van de boerenstand en het platteland. In dit rijk geïllustreerde boek wordt de veelbewogen geschiedenis van deze bond herkenbaar en treffend in beeld gebracht.
-
In de dorpen en stadjes van Oost-Gelderland pieken kerktorens als bakens in het landschap. Bij de totstandkoming van dit boek konden de samenstellers dankbaar gebruik maken van veel vrijwilligers uit de geloofsgemeenschappen. De aangeleverde gegevens van deze kerkbetrokkenen zijn getoetst, herschikt en aangevuld. Het streven naar volmaaktheid was daarbij wel een drijfveer, maar de hoeveelheid van de gegevens en het volume van dit boek noopten ook tot beperkingen. Daarbij hebben de samenstellers getracht het meest kenmerkende op te nemen. In historische zin spreken bronnen en andere gegevens elkaar soms tegen. In die gevallen is er gepoogd een keuze te maken op basis van afwegingen en studie. Het boek is derhalve geen uitputtende beschrijving van de r.-k. kerken in Oost-Gelderland. Voor de geïnteresseerde lezers is er literatuur opgenomen om zich verder te kunnen verdiepen. Ook deze literatuuropgave is niet allesomvattend, evenals de lijsten met monumenten. Een beschrijving van elke kerk afzonderlijk kan ook niet uitvoerig ingaan op de samenhang in kerkontwikkeling in de loop der geschiedenis in de regio. Voor lezers die dit prefereren, dient het eerste hoofdstuk en voorts verwijzen wij naar het boek van E.J. Demoed, Kerkgeschiedenis van de Graafschap, Kampen 1996.
-
Lydia Rood (1957) is één van Nederlands bekendste schrijfsters. Van haar hand verschenen niet alleen jeugdboeken, maar ook thrillers, romans en theaterproducties. Voor haar jeugdboeken ontving ze onder andere een Vlag en Wimpel en een Zilveren Griffel. Twee van haar thrillers werden genomineerd voor de Gouden Strop. Alles van Lydia Rood Samenvatting Annie is een weesmeisje dat haar dagen doorbrengt in een weeshuis. Voorleesverhaal van de populaire musical met de bekende hit Tomorrow
-
Arnon Grunberg (Amsterdam, 1971) is een gevierde en vaak bekroonde romanschrijver, woonachtig te New York. In 1994 verscheen zijn debuut Blauwe maandagen, gevolgd door onder andere Figuranten (1997), Fantoompijn (2000) enDe asielzoeker (2003). Voor Tirza (2006) ontving hij zowel de Gouden Uil als de Libris Literatuurprijs. In 2007 en 2009 verschenen respectievelijk het brievenboek Omdat ik u begeeren een bundeling van zijn reportages, Kamermeisjes & soldaten. In 2010 en 2012 verschenen de romans Huid en Haar en De man zonder ziekte, die beide zeer goed werden ontvangen. Grunberg schrijft columns, essays, recensies, korte verhalen en reportages voor veel kranten, weekbladen en literaire tijdschriften zoals NRC Handelsblad, Vrij Nederland, Humo en de VPRO-Gids. Daarnaast heeft hij bijdragen geleverd aan diverse Europese en Amerikaanse kranten en tijdschriften, zoalsDie Welt, Die Zeit, Libération en The New York Times. Grunberg houdt een weblog bij op www.arnongrunberg.com, schrijft wekelijks als De mensendokter een bijdrage voor Vrij Nederland en heeft een dagelijkse column in de Volkskrant,Voetnoot, die in 2012 in boekvorm werd gebundeld. Zijn werk is vertaald in zesentwintig talen. Foto: © Keke Keukelaar
-
Hendrik Groen mag dan oud zijn, hij is nog lang niet dood en niet van plan zich eronder te laten krijgen. Toegegeven: zijn dagelijkse wandelingen worden steeds korter omdat de benen niet meer willen en hij moet regelmatig naar de huisarts. Technisch gesproken is hij bejaard. Maar waarom zou het leven dan alleen nog maar moeten bestaan uit koffiedrinken achter de geraniums en wachten op het einde? In korte, ogenschijnlijk luchtige, maar vooral openhartige dagboekfragmenten laat Hendrik Groen je een jaar lang meeleven met alle ups en downs van het leven in een verzorgingshuis in Amsterdam-Noord. Op de laatste dag van het jaar zal het nog moeilijk zijn om afscheid nemen van dit charmante personage... De pers over Pogingen iets van het leven te maken 'Hendrik Groen is een ontroerende held.' Trouw 'Geestig, tragisch en soms aangrijpend.' Het Parool 'Op het omslag wordt beloofd dat het nog moeilijk zal zijn om afscheid te nemen van dit charmante personage. En zo ervaar ik het precies.' Boekhandel Jaspers
-
Vannacht kon ik niet slapen en pakte het boek "Door", dat ik een paar dagen geleden gekocht heb. Het indringende en realistisch geschreven verhaal pakte me direkt en ik heb het boek in één dag uitgelezen, kon het niet wegleggen. Veel bewondering heb ik voor Door en Willem, maar ook voor Wouter, die het ziekteproces van Door van dichtbij heeft meegemaakt en tot grote steun is geweest. Complimenten voor de schrijfstijl, realistisch, integer en ontroerend. Ik hoop dat het met Willem en de kinderen goed gaat.
-
Chris Ryan ging op zijn zestiende het leger in. Zijn medewerking aan talloze undercoveroperaties, scherpschuttercommando’s en mysterieuze ‘Special Ops’ bracht hem naar alle uithoeken van de wereld en vormde de basis van zijn vele bestsellers. De bbc maakte samen met hem de reallifeserie Hunting Chris Ryan. Zijn boek Tegenwerking vormde de basis voor de hitserie Strike Back.
-
Het is 1974. Gerarda Mak, 19 jaar oud, en haar vriend Ron, 18 jaar, zijn dolgelukkig met elkaar. Ze hebben elkaar op het werk leren kennen, bij het Marine Bedrijf in Den Helder, en verhuizen na hun trouwen naar Westerland, waar ze samen met hun vier katten, twee geiten, een dozijn kippen, twee konijnen en nog wat ganzen en eenden wonen. In hun vrije tijd reizen ze graag, en ook bezoeken ze veel concerten – Ron is een fervent muziekliefhebber. Vijfentwintig jaar later, het is dan 1999, lijkt hun geluk voorbij. Er wordt darmkanker geconstateerd bij Ron. Jaren van onderzoeken, ziekenhuisbezoeken en operaties volgen, tot Ron in 2005 overlijdt. Voorgoed anders is het persoonlijke verhaal van Gerarda Mak over het afscheid van haar man – van het moment dat ze horen dat hij kanker heeft tot zijn overlijden. Onverbloemd, eerlijk en af en toe zelfs geestig beschrijft Gerarda het ziekteproces en welke emoties daarmee gepaard gaan.
-
Sandra Koolmees kreeg op haar vijfendertigste borstkanker. Zelf had ze er nooit bij stilgestaan dat ze ziek kon worden, haar leven was één groot feest. Ze schreef een indringend en openhartig dagboek over haar ziekte in Libelle. Haar genezing vierde ze door de marathon van New York te lopen. Een klein jaar later werd er voor de tweede maal borstkanker geconstateerd. Voor Viva schreef Sandra toen een veelgelezen blog over deze moeilijke periode. Door haar positieve houding, haar humor en haar eerlijkheid was, en is, ze een inspiratie voor velen. Tijdens het schrijven van Een van de acht werd Sandra voor de derde maal ziek. Ze overleed vlak voor het verschijnen van het boek. Dit is haar verhaal - eerlijk, geestig en aangrijpend – over de confrontatie met borstkanker. Productsp
-
Op 2 maart 1998 verdwijnt in Oostenrijk een tienjarig meisje genaamd Natascha zomaar in het niets. Rond vijf uur die middag dringt tot Brigitta Sirny- Kampusch door dat haar dochter niet thuiskomt. Op 23 augustus 2006 vlucht een achttienjarig meisje uit een huis in een buitenwijk van Wenen. Ze vertelt de politie dat ze Natascha heet. Natascha Kampusch. Rond vijf uur die middag worden moeder en dochter herenigd. 'Hij heeft me niet misbruikt,' is het eerste wat Natascha tegen haar moeder zegt. Belangrijke woorden, en ook de voorlopig laatste woorden, want de weken daarna wordt Natascha van haar moeder afgeschermd door een horde advocaten, psychologen en sociaal werkers. Opnieuw gekidnapt. Brigitta beschrijft in dit boek hoe zij deze acht jaar heeft ervaren. Voor Natascha.
-
Heleen en haar man Peter kweken winterbloeiende planten. Ze houden van hun werk, van elkaar en van hun twee kinderen. Maar als Heleen bijna vijftig is, beginnen niet alleen haar hormonen haar parten te spelen. Haar zoon maakt een fietstocht door Australië, angstig ver weg, en haar huwelijk vertoont achterstallig onderhoud. Als dan ook nog haar moeder, met wie zij een moeizame relatie heeft, een herseninfarct krijgt, wordt Heleens leven steeds grotesker. En dat is niet het enige probleem waar ze mee te maken krijgt. Gaat haar man tegenwoordig vreemd? Hoe moet zij haar dochter Lizzy beschermen tegen alle gevaren van het leven? En zal de schildpad Bingo, haar moeders oogappel, ooit nog ontwaken uit zijn winterslaap?