Marion Bloem werd geboren op 24 augustus 1952 in Arnhem. In 1971 ging ze in Utrecht psychologie studeren en in 1977 studeerde ze af in de klinische psychologie. Ze begon met het schrijven van kinderboeken, waaronder Matabia , over de aanpassingen van een Indisch meisje in Nederland in de jaren vijftig, dat bekroond werd met de Ibby Prijs en de Tiger Award. Ze debuteerde echter in 1976 als literair schrijfster met haar boek De overgang.
Een meisje van honderd vertelt het levensverhaal van Moemie, een meisje dat dingen ziet die anderen ontgaan. Dat is haar gave en haar noodlot. Moemie verliest haar ouders en familie door de rituele zelfmoord van het vorstenhuis op Bali in 1906. De rest van haar leven is ze op zoek naar iets of iemand die het gemis van haar verwanten kan opvullen. Ze wordt opgenomen in een gezin dat haar helderziendheid nodig heeft om geesten uit hun huis te verjagen.
