-
'Het verre licht', de titel van de tweede roman van McCann (Ierland, 1965), verwijst naar het licht aan het einde van een tunnel. Een terechte titel want de roman zit vol met tunnels, letterlijk en figuurlijk, en zelfs de verhaalstructuur ontkomt er niet aan. De twee voornaamste verhaallijnen lijken tot vlak voor het einde niets met elkaar te maken te hebben, maar convergeren dan abrupt - als twee tunnelhelften die bij elkaar komen en daarmee de tunnel completeren. Het is een verhaal van liefde en verlangen in New York, van vervulling, eenzaamheid, moord en doodslag, een aanklacht tegen een samenleving die zwarten onderdrukt en zwakken geen dak boven het hoofd biedt. Het is het verhaal van Nathan Walker, de sterke neger die ondanks alle slagen van het lot een menswaardig bestaan weet te leiden en van zijn kleinzoon, de dakloze Boomkikker, die bovenin een metrotunnel woont en zich daar ondanks veel kou en misere staande houdt. De roman is knap gestructureerd, maar het verhaal is niet altijd even overtuigend. Eerder verschenen van McCann de roman 'Zanghonden' en de verhalenbundel 'Vissen in de nachtzwarte rivier'. -
1983 verkleidet sich Wallraff als türkischer Arbeiter Ali Levent Sigirlioglu und hält diese Rolle zwei Jahre lang durch. Er arbeitet als ungelernte Hilfskraft bei McDonald's, auf einer Großbaustelle und in einer Leiharbeiter-Kolonne. Bei verschiedensten Gelegenheiten - etwa auf einer CDU-Feier, auf der er sich als türkischer Abgeordneter ausgibt, oder bei dem Versuch, sich katholisch taufen zu lassen - erlebt er hautnah, dass Türken beschimpft, bedroht und nicht akzeptiert werden. Seine erste längere Anstellung hat Wallraff bei McDonald's. Er bekommt einen sehr geringen Stundenlohn und muss unter Zeitdruck sowie ohne Sicherheitsvorkehrungen zwischen siedendem Frittierfett und Heizplatten arbeiten. Auf dem Bau verrichtet er Schwerstarbeit, wird ausgelacht und von den Kollegen schikaniert. Schlimmer noch ist die Situation bei einem Subunternehmen, das für Thyssen und das Atomkraftwerk Würgassen Arbeiter zur Verfügung stellt. Keiner der Arbeiter hat Papiere oder ist sozial- und krankenversichert, der Lohn ist gering. Im Atomkraftwerk werden die Arbeiter gefährlich hohen Strahlendosen ausgesetzt; bei Thyssen muss Wallraff bei Minusgraden, ohne Schutzkleidung und ausreichendes Gerät festgefrorene Schlacke entfernen. Viele Arbeiter werden gezwungen, Doppel- oder Mehrfachschichten zu fahren; Unfälle wegen Übermüdung werden von den Vorarbeitern in Kauf genommen. Wehren können sich die Arbeiter nicht - einige sind illegal in Deutschland, andere von der Ausweisung bedroht. -
Finding Their Son Oorspronkelijke Titel -
Mouthing the Words Oorspronkelijke Titel Pedlar en Toronto Oorspronkelijke Uitgeverij Thelma is zes jaar. Haar ouders hebben een slecht huwelijk - ze slapen apart. De spelletjes die haar vader met Thelma doet, zijn niet leuk en brengen haar in de war, terwijl haar broertje Willy haar moeders lieveling is. Als het gezin naar Canada verhuist, smokkelt Thelma haar denkbeeldige vriendjes mee in haar koffer. Ze maakt er ook echte vrienden - de meisjes uit de buurt - maar Thelma's leven speelt zich voor het merendeel nog altijd af in haar rijke en buitengewoon levendige fantasie. En nog steeds vraagt ze aan bijna iedere volwassene die ze tegenkomt of die haar wil adopteren Ondanks seksueel misbruik, anorexia en een meervoudige persoonlijkheidsstoornis weet Thelma haar veerkracht, humor en verbeeldingskracht te bewaren. -
Loverboys is het verhaal van twee doodgewone meisjes die een ongewone jongen ontmoeten. Mo is knap, spannend en mysterieus. Maar Mo is een loverboy. Hij overlaadt hen met cadeaus en doet alles om het hen naar hun zin te maken. De meiden worden smoorverliefd en dat is precies wat hij wil. Om te bewijzen dat ze van hem houden, gaan ze ver. Veel te ver. -
Wanneer de schoonouders van een jonge man erin slagen hun dochter te vervreemden van haar man, wordt deze door woede bevangen en doodt zijn schoonvader. In een kliniek voor psychisch gestoorde delinquenten waar hij vervolgens ter observatie wordt opgenomen, ontrolt zich zijn geschiedenis. Via gesprekken met een medegevangene en een weinig begripvolle psychiater analyseert de hoofdrolspeler zijn liefde en tracht een voor hem gunstig vonnis te bewerkstelligen. Door het optreden van de psychiater en een nieuwe woede-uitbarsting lukt hem dit niet. Psychologische roman die helaas niet helemaal geslaagd kan worden genoemd door de ongeloofwaardigheid van sommige personages, maar desondanks de belofte van goed schrijversschap inhoudt. Zetwerk en druk: Drukkerij Batteljee & Terpstra te Leiden Baart Uitgeverij te Deurne uit 1983 Voor Belgie -
Arend Wijtman lijdt aan keelkanker. In afwachting van de operatie, waar zijn stembanden zullen worden verwijderd, reist hij af naar een eiland om er zich voor te bereiden op `een leven zonder stem’. Hij besluit uitsluitend nog schriftelijk te communiceren. Vlak nadat hij op het eiland is aangekomen blijkt dat er een elfjarig meisje wordt vermist. Wijtman raakt tijdens zijn verblijf steeds meer in een isolement en pleegt tenslotte zelfmoord. De rechercheur, die de zaak van het vermiste meisje onderzoekt , legt een verband tussen deze twee gegevens en gaat op zoek naar het notitieboekje dat Wijtman altijd bij zich droeg. De lezer weet hoe het spoor in werkelijkheid loopt. Boven deze tragische gebeurtenissen zweven de meeuwen, onaangedaan. -
Het verhaal van een Hongaars-sprekende Roemeen, die in 1975 zijn land ontvluchtte en via Hongarije en Joegoslavie naar Nederland kwam. Het wordt niet in chronologische volgorde verteld, maar is zorgvuldig geconstrueerd en daardoor spannend. Het begint (en eindigt) met de revolutie van 1989 in Roemenie, die de hoofdpersoon gekluisterd aan zijn televisietoestel in Nederland meebeleeft. Dan volgt het verhaal van zijn vlucht. De tweede helft van het boek gaat over zijn ontvangst in Nederland. De vreemdelingenpolitie reageert afstandelijk als hij vertelt hoe hij toevallig in moeilijkheden is gekomen en gevangenisstraf en dwangarbeid moest ondergaan. Ondanks hulp en uiteindelijk Nederlanderschap voelt hij zich eenzaam en onbegrepen. Het symbool van dit onbegrip is het Draculafeest, dat zijn a.s. vrouw voor hun huwelijk organiseert (Bram Stoker situeerde zijn roman 'Dracula' in Transsylvanie, waar de hoofdpersoon vandaan komt). Deze roman dwingt de lezer zich in te leven in de situatie van een vluchteling in Nederland. -
Typografie en Zetwerk Ceevan Wee te Amsterdam Pseudoniemen gebruikt ter bescherming van Privacy 1968. Hameeda Lakho is vier jaar oud en komt vanuit Pakistan naar Rijswijk. Wanneer haar vader zijn vrouw en hun jongste kind terug naar Pakistan stuurt, vertelt hij Hameeda dat ze bij een auto-ongeluk zijn omgekomen. Jaren van terreur, vernederingen, isolement en mishandeling volgen. Tot de veertienjarige Hameeda het huis weette ontvluchten. Ze herstelt langzaam en vindt haar eigen identiteit. En als Hameeda na dertig jaar ontdekt dat haar moeder nog leeft, besluit ze terug te keren naar haar geboorteland, op zoek naar haar moeder.In Verborgen tralies beschrijft Lakho haar zoektocht naar zichzelf en laat ze zien dat er onder alle omstandigheden houvast is. Het resulteert in een aangrijpend, persoonlijk, moedig en, ondanks alles, hoopvol verhaal. -
Corregidora Oorspronkelijke Titel Deze vertaling kwam tot stand in overeenstemming met RandomHouse -
Autobiografische relaas van de emotionele groei van een vrouw door verhoudingen met vrouwen en mannen -
In Laatste seizoen laat Vonne van der Meer ons voor de derde keer kennismaken met de verschillende gasten van Duinroos, een vakantiehuis op een waddeneiland. In het vroege voorjaar arriveert Hans op het eiland. hij is ?geschaakt? door zijn energieke echtgenote. De schrik slaat hem om het hart als de bus stilhoudt voor Duinroos, het huis waar hij vorig jaar met een andere vrouw was. Twee eilandbezoekers worden, als ze een bungalow te koop zien staan, verteerd door hebzucht. Een jonge zakenvrouw doet haar best zich niet voor te stellen hoe haar minnaar dit weekend doorbrengt. Een meisje van tien sluit vriendschap met een jongen van het asielzoekerscentrum, en brengt haar vader in een lastig parket. Ten slotte keert Martine voor de derde maal naar Duinroos terug, dit keer vergezeld door haar petekind Maartje. Voor sommige lezers zal dit boek een eerste kennismaking zijn met Duinroos en haar tijdelijke bewoners. Zij zullen misschien in Eilandgasten en De avondboot willen lezen wat er zich in de vorige zomers zoal heeft afgespeeld. Maar Laatste seizoen kan ook zonder deze voorkennis. Voor de schrijfster is dit het afscheid van een dierbare plek, zevenendertig eilandgasten, het gastenboek en niet te vergeten: de schoonmaakster. In deze roman komen we te weten waarom zij één keer in haar leven haar lippen rood wil stiften.
