-
Simon Johannes Carmiggelt (Den Haag, 7 oktober 1913 – Amsterdam, 30 november 1987) was een Nederlandse journalist, schrijver en dichter. Onder het pseudoniem Kronkel publiceerde hij bijna veertig jaar vrijwel dagelijks een cursiefje in dagblad Het Parool, waarvan de selectie in jaarlijkse bundels en zijn voordracht voor de televisie hem een grote populariteit opleverden. Cabaretteksten schreef hij voor onder meer Wim Kan en Wim Sonneveld, waaronder Sonnevelds conférences 'Croquetten' en 'De jongens'. In 1961 werd Carmiggelt de Constantijn Huygens-prijs toegekend en in 1977 de P.C. Hooft-prijs voor het jaar 1974. Carmiggelt leerde zich in zijn geboortestad Den Haag het journalistenvak aan. Eind 1931 werd hij aangenomen bij de Haagse editie van Het Volk. Naast toneelrecensies en verslagen van kleine rechtszaken, schreef hij vanaf 1936 ook de rubriek Kleinigheden, de voorloper van de Kronkels. Hij versloeg de bijeenkomsten van de NSB, omdat de krant de ware aard ervan wilde tonen. Op 6 september 1939 trouwde hij met Tiny de Goey, zwanger van dochter Marianne. In 1940, vlak voor het uitbreken van de oorlog, verscheen zijn eerste boek, Vijftig dwaasheden, een selectie uit Kleinigheden. Vanaf juli 1940 bepaalde de bezetter de koers van de krant en namen Carmiggelt en zijn broer Jan ontslag. Nog hetzelfde jaar werd hij persagent van het Residentie Tooneel. In juli 1941 accepteerde hij zijn ontslag als enige medewerker die weigerde de niet-Joodverklaring te tekenen. -
Band - en omslagverzorging van Han Prins Effe Ontspannen Lees plezier voor Uren Een boek dat je nieuwsgierigheid niet zal teleurstellen -
Power of the Sword [Macmillan ] Oorspronkelijke Titel WILBUR SMITH DE KRACHT VAN HET ZWAARD De kracht van het zwaard voert u van de uitgestrekte woestijen van Afrika naar het kloppend hart van nazi-Duitsland, van de tumultueuze crisisjaren naar de oorlog in Oost-Afrika. Het vertelt het verhaal van twee half-broers, Manfred de la Rey en Shasa Courtney, beiden zoons van pionier Centaine de Thiry Courtney. De jongens, vanaf hun prilste jeugd gezworen vijanden, zetten hun strijd ook wanneer zij ouder worden onverminderd voort. Die strijd mondt uit in een vete die verder voert dan ze ooit voor mogelijk heilden: het gevecht om het leiderschap van Namibi e strijd om de kracht van het zwaard. -
The Chin Kiss King Oorspronkelijke Titel Omslagontwerp Joost van de Woestijne Omslagillustratie Bas Sebus 1977 Drie onvergetelijke hoofdpersonen vormen in deze ontroerende roman een verbond om het bestaan van Victor Eduardo, een jongetje met een genetische afwijking, zo feestelijk mogelijk te maken. Cuca is een excentrieke grootmoeder. Ze woont in Miami, maar ze herinnert zich haar leven op Cuba nog dagelijks en voert vreemde. liefdevolle gesprekken met haar overleden echtgenoot. Haar dochter Adela is gescheiden en leidt een losgeslagen leven. Maribel, haar kleindochter, is zwanger en in de steek gelaten door haar man. Een drugsdealer van wie ze ondanks alles nog altijd houdt. Wanneer Maribel bevalt van Victor Eduardo, beseffen de 3 vrouwen al snel dat hij door zijn genetische afwijking niet oud zal worden. Hoe moeilijk het leven van ieder van hen ook is, ze besluiten het korte leven van Victor Eduardo zo mooi mogelijk temaken. Ze maken er een feest van warmte, liefde en licht van, waardoor ook hun eigen bestaan waardevoller wordt. -
Vormgeving binnenwerk Perfect Service Schoonhoven De komst van de rustverstoorder overziet het leven van de schrijver Olivier, die zich met zijn vrouw in Ierland heeft gevestigd. Zij behoren tot het ras van de idealistische gelukzoekers. Hun zorgeloze leven zal totaal ontworteld worden door de komst van de zoon die bij de geboorte doof blijkt te zijn. De problemen bij het grootbrengen van het vreemde eigenzinnige kind drijven hen uiteindelijk volledig uit elkaar. -
Dit boekje bevat een verzameling wetenswaardigheden en curiositeiten over het fenomeen: koe. De schrijver behandelt de herkomst van ons huidige rund, het nut, en de plaats, die het in de samenleving inneemt b.v. in de etymologie, de aardrijkskunde, de heraldiek, de dichtkunst, de beeldende kunsten, zegswijzen, bijgeloof enz. Hij besluit met een aantal persberichten, waarin de koe een curieuze rol speelt. Grappig bedoeld, maar het komt er niet altijd uit. Vergelijkbaar met: "Blaffende honden bijten niet" en "Eerste gewin is kattegespin". -
De knoflookliederen is een verhaal van hebzucht, liefde en onrecht. in zijn lyrische en beeldende taal portretteert Mo Yan het tijdloze China dat door de geschiedenis uit zijn evenwicht werd gehaald.Mo Yan (1956) werd wereldberoemd met Het rode korenveld dat schitterend werd verfilmd door Zhang Yimou met in de hoofdrol Gong Li. De knoflookliederen is zijn tweede roman. Het boek werd verboden in China en leverde de schrijver een uitreisverbod op -
Journalist Jeff Marckus heeft bij een ontploffing vrouw en kinderen verloren. Jeff heeft er geen zin meer in, constateert Coot Sonders, de tachtigjarige die door iedereen opa wordt genoemd en Jeff spreekt hem niet tegen. Opa is eigenaar van CleanCo, een schoonmaakbedrijf, waarvan de personeelsleden zo nu en dan een raam laten openstaan. Zijn andere medewerkers kunnen dan hun slag slaan in het huis van de welgestelde opdrachtgevers. Opa vraagt Jeff wat klusjes op te knappen. Zijn kleindochter Becca, opa's steun en toeverlaat, zal Jeff inwijden in de geheimen van CleanCo. Maar bij de eerste klus gaat het al mis. Jeff lijkt het slachtoffer te worden van chantage, een corrupte politieman en zijn verleden. En van Becca, die voor hem door het vuur gaat. Of toch niet? -
Het gezicht van de vermoorde vrouw is onherkenbaar verminkt. Wie is zij? De politie roept de hulp in van forensisch beeldhouwer Eve Duncan; onder haar handen krijgen naamloze slachtoffers hun identiteit terug. Wanneer Eve de schedel vormgeeft, krijgt ze de schrik van haar leven. Langzaam onthullen haar handen het gezicht van iemand die ze maar al te goed kent. Iemand die niet dood is. Nog niet. Dan blijkt Eve´s aangenomen dochter Jane een bizarre connectie met de zaak te hebben, waardoor ze samen betrokken raken bij de jacht op een moordenaar. Een jacht die leidt naar een verschrikkelijke confrontatie. IRIS JOHANSEN is een van de populairste thrillerschrijfsters van Amerika. Haar thrillers belanden altijd in de bestsellerlijst van de New York Times. Ook de rest van de wereld geniet van haar snelle, onontkoombare spanning die naar meer smaakt. Haar boeken worden in meer dan 23 landen uitgegeven -
Gebruikers Sporen en Geel verkleuring Geen omslag wel goed te lezen Prachtige geschiedschrijving over Amsterdam eind 19e en begin 20e eeuwMeer dan in de tijd waarin het boek verscheen, kan De klop op de deur gezien worden als een boeiende geschiedenis van een tijd en een mentaliteit. De lezer volgt de familie Craets-Goldeweyn zo’n zestig jaar lang in een wereld die verandert en daarmee onzekerheid en angst oproept door het verdwijnen van het vertrouwde en het onontkoombare nieuwe dat zich opdringt. Het opkomende socialisme, de emancipatie van de vrouw, de fiets, waarop zelfs dames rijden, en daarna de auto, de groeiende techniek, andere literatuur, muziek, toneel, de aantasting van de standenmaatschappij– het zijn verschijnselen waar de familie Craets en haar cercle niet omheen kunnen, waar zij een weg in moeten vinden. De een kan dit beter dan de ander en het is boeiend te zien hoe Ina Boudier-Bakker de verschillende houdingen illustreert door heel diverse reacties van haar personages. De klop op de deur is een ode aan Amsterdam, de stad waarin Ina Boudier-Bakker opgroeide. Net als Annette en Frederik Craets woonde het echtpaar Bakker-Holm in zijn eerste huwelijksjaren aan de Weteringschans, waar Ina geboren werd. De Bakkers keken toen nog uit op weilanden met koeien, waarin later het Rijksmuseum zou verrijzen. Veel van de grote veranderingen die Amsterdam eind negentiende, begin twintigste eeuw doormaakte, komen in De klop op de deur ter sprake. Ze geven met soms vermakelijke details een interessant beeld van de groeiende hoofdstad en van de reacties daarop van haar inwoners. Veel aandacht geeft Boudier-Bakker aan het Amsterdamse muziekleven; zij wekt dirigenten, componisten en zangers tot leven. Zij putte uit soms uitgebreide krantenverslagen van evenementen, maar ook uit anekdotes uit eigen of doorvertelde herinnering en zo is De klop op de deur ook een historische bron geworden, niet zozeer wat feiten betreft als wel waar het om sfeer en mentaliteit gaat. De details die zij noemt over de bouw en opening van het Concertgebouw bijvoorbeeld, door veel Amsterdammers met scepsis begroet, kleuren de geschiedenis.
