Algemeen

  • De avonden is een van de belangrijkste boeken uit de Nederlandse literatuur het is klassiek geworden als de aangrijpende beschrijving van de saaiheid die Nederland in de naoorlogse jaren beheerste. In Frits van Egters weerspiegelt zich de jeugd, die zijn leven ziet verlopen in zinloosheid, eentonigheid en eenzaamheid. humor en de hoop dat er toch een hoger en groter Iets bestaat, houden hem op de been. De geluiden van afschuw over dit boek, bijvoorbeeld door Godfried Bomans, die meende dat Reves geestelijke gezondheid 'bij een langer aanhouden van deze gesteldheid ernstig gevaar loopt', zijn inmiddels ernstig tegengesproken door de velen voor wie De Avonden het mooiste boek is dat ze ooit lazen.
  • Subtiele , heldere en tegelijk diepzinnige vertelwijze Vonne van der Meer werd in 1952 in Eindhoven geboren. Voor de stroom gasten die in een zomerseizoen een van de waddeneilanden bezoekt leren wij er twaalf kennen. Ze hebben één ding gemeen: ze brengen hun vakantie door in een huurhuisje, op het hoogste duin, aan de Badweg, vlak bij zee. Bij vrijwel alle gasten breekt een moment aan dat ze van het eiland af willen. Maar wat er ook is gebeurd, hoe hoog de emoties ook oplaaien, wanneer de laatste boot vertrokken is zullen de gasten tot de volgende ochtend moeten wachten.
  • The Au Pairs Oorspronkelijke Titel Foto achterzijde Elizabeth Lippman Gebruikers Sporen en Geel verkleuring Drie meisjes krijgen een baan als au pair om tijdens de zomervakantie op de kinderen van een superrijk gezin te passen. Voor Mara is het de kans om veel geld te verdienen voor ze gaat studeren. Eliza ziet de kans om haar verwende leventje weer op te pakken nadat ze door fraude van haar vader van een uitkering moeten leven. En Jacqui is op zoek naar een vakantieliefde. De kinderen zijn lastig, de uitgaansmogelijkheden geweldig en het snobisme van de superrijken de sociale norm. Uiteindelijk krijgt Mara een vriend, Eliza beseft dat eerlijkheid meer waard is dan geld en Jacqui heeft genoeg van mannen. Een vlot geschreven, humoristisch verhaal dat een ironisch beeld geeft van superrijken en hun glamourwereld. Een leuk ontspannend verhaal.
  • Een beetje humaan uitbuiten, daar doe je de mensen een groot plezier mee. Christian Beck, vertaler van gebruiksaanwijzingen, ontdekt alternatieve vormen van geluk en liefde. Ooit ontmaskerde hij zelfbedrog en illusies terwijl zijn vrouw in de woestijn dieren bestudeerde. Nu leeft hij voor haar. Samen met de nieuwe man van zijn vrouw vlucht hij de werkelijkheid in, omdat de zachte verdoving van de kick, het langzaam vergeten dat je bestaat, een kerker blijkt te zijn. De asielzoeker is een roman over een man die aan de wetten van de handel probeert te ontkomen. Een tijdlang heeft hij van alles gekocht, nu geeft hij zichzelf weg.
  • Er wonen zoveel asielzoekers en vluchtelingen in Nederland dat je er een middelgrote stad mee kunt vullen. Het is normaal geworden om Afghanen te zien fietsen door de dorpsstraat van Wolvega, Iraki aan te treffen in een buurtcafé van Delfzijl. Maar wie zijn die mensen waar komen ze vandaan, wat zijn hun plannen? En wie zijn degenen die beschikken over hun lot? Vijf jaar lang deed Toine Heijmans voor de Volkskrant verslag uit de wonderlijke wereld van de asielzoekers. Hij wachtte hen op bij de poort van het aanmeldcentrum en vloog met hen mee naar huis in een uitzetcharter. Zat aan tafel bij ambtenaren van de Immigratiedienst en ontdekte een moderne vorm van onderduik. Die ervaringen zijn de basis van dit boek: een uniek, opzienbarend en volledig portret van de Nederlandse asielmachine.
  • Rondkijken in de ruimen van de Ark van Noach ontkom je niet aan verwondering en verbazing: hoe hééft de Scheppor het allemaal kunnen bedenken - ál die verschillende dieren met allemaal andere neuzen, oren, poten en staarten; ieder dier z'n eigen lucht, eigen vacht en z'n eigen manier van voortbewegen!' En we vinden 't allemaal maar gewoon want we zijn er zo vertrouwd mee: uit een ei kómt nou eenmaal een jong vogeltje.' Zo leidt Rien Poortvliet zijn boek De Ark van Noach in. Daarover gaat het in dit werk waarin hij, naast zijn geliefde vossen, reeën en wilde zwijnen (Zin landgenoten zou je kunnen zeggen) nu ook leeuwen, apen, neushoorns en andere uitheemse dieren portretteert. In waterverf, olieverf, met potlood en conté. Een feest voor het oog, 240 pagina's.
  • Cressida Forrest, de jongste dochter van de alom gerespecteerde gynaecoloog James Forrest, en dokter Oliver Bergin, de enige zoon van de rijke Newyorkse bankier Josh Bergin, gaan trouwen. Het zou het society-huwelijk van het jaar worden. De avond voor de grote dag lijkt alles volmaakt: het jonge stel is gelukkig en zeer verliefd; familieleden en vrienden zij gezellig bijeen voor een diner in het ouderlijk huis van de bruid en zelfs het weer speelt mee door een prachtige dag te beloven. Maar de volgende morgen is Cressida spoorloos verdwenen. En de dag die juist zo vreugdevol had moeten zijn, verandert in een nachtmerrie voor familie en vrienden als duidelijk wordt dat achter de façade geheimen schuilgaan waarvan iedere betrokkene hoopte dat ze voorgoed begraven zouden worden door het huwelijk. Wat probeerde James Forrest zo angstvallig voor iedereen verborgen te houden? Wat wist de ogenschijnlijk zo succesvolle zuster van Cressida? Speelde de moeder van de bruidegom een rol in Cressida
  • In een zestal bijdragen wordt de stelling verdedigd dat niet elke vorm van pedofilie misbruik van kinderen is en dat een dergelijk contact ook positief kan zijn voor een kind. Het boek kwam uit onder redactie van ds. Hans Visser (van de Pauluskerk in Rotterdam), die er in de inleiding voor pleit de huidige stigmatisering en criminalisering van pedofielen tegen te gaan. In artikelen van verschillende aard worden vervolgens vooral de schadelijke gevolgen voor kinderen van pedofiele contacten ter discussie gesteld. Jan Wauben doet dat in een warrig, onleesbaar en veel te lang artikel. Ferguson en Goslinga komen tot hun conclusies op basis van analyse van onderzoek naar de gevolgen voor kinderen van seksueel contact met een volwassene. In het laatste artikel beschrijft een pedofiele man zijn contacten met kinderen (jongens) en benadrukt het vrijwillige karakter ervan. De kwaliteit van de artikelen is slecht: niet to the point, ze lijken bij elkaar gegraaid, laten belangrijke vragen onbeantwoord en zijn slecht geschreven. Dat is jammer, want de stellingname van de schrijvers gaat in tegen de heersende mening en de discussie die ze willen voeren, is het waard om gevoerd te worden. ? Drs H. Kok
  • La Mennulara Oorspronkelijke Titel De vertaalster ontving voor deze vertaling een werkbeurs van de Stichting Fons voor Letteren Plaats van handeling: Roccalomba, een dorpje in het zuidoosten van Sicilië. Op 25 september 1963 sterft Maria Rosalia Inzerillo, bijgenaamd de Amandelraapster, op 55-jarige leeftijd. Hoewel zij maar een bediende van de familie Alfalippe was, is haar dood het gesprek van de dag. Op haar begrafenis verschijnt bovendien de maffia-boss van de streek. Er namelijk geruchten over de fabuleuze rijkdommen die ze voor de familie heeft vergaard, misschien wel met behulp van de plaatselijke maffia. Zonder haar zou Orazio Alfalippe, een erudiete zachtaardige man, het familiebezit hebben verloren. Zonder haar zou Adriana Alfalippe na de dood van haar man alleen zijn achtergebleven in het immense familiepaleis. Zonder haar zouden de drie kinderen van Orazio en Adriana zonder toekomst zijn opgegroeid. Toch menen de drie kinedren goede redenen te hebben om zich bedrogen te voelen door die ogenschijnlijk eenvoudige en weinig onderlegde vrouw, die hun een vreemd testament heeft nagelaten. Het verhaal wordt verteld door verschillende dorpsbewoners, die ieder hun eigen herinneringen hebben aan de Amandelraapster. Stukje bij beetje wordt zo een portret getekend van een buitengewone vrouw in een theater van mediterrane mysteries, passies en tragedies. Een grootse roman over een eigenzinnige Siciliaanse die zich niet laat kleineren door maffia, standsverschillen en dorpsroddels.
  • Hiphoprecensent en schrijver in spe Mark Oldings stelt op zijn verjaardag een lijstje samen met daarop zes doelen. Pas als hij ze alle zes heeft afgewerkt, kan hij een gelukkig leven leiden met zijn vriendin Yvonne. Maar ondanks Marks doorzettingsvermogen blijken die doelen steeds minder haalbaar, en dreigt hij de werkelijkheid uit het oog te verliezen. De Allestafel is een helder en zorgvuldig verteld verhaal. Sober en nuchter, zonder literaire kunstgrepen, bouwt Thomas Heerma van Voss zijn roman op, waarbij de lezer zijn geamuseerdheid en lichte bevreemding haast onmerkbaar voelt omslaan in verontrusting. Inhoud 1 De verjaardag 5 2 Het lijstje 55 3 De Vrijheid Het auteursportret is gemaakt door leny Oosterwijk
Ga naar de bovenkant