-
De dansmeisjes van Lahore wonen in de Diamantwijk in de schaduw van de grote moskee. De eenentwintigste eeuw is nog nauwelijks doorgedrongen binnen de muren van deze oude wijk in Pakistan vol tradities. Hoewel de meisjes feitelijk als prostituee werkzaam zijn, kennen ze een luisterrijke geschiedenis: ze werden aanbeden door sultans en hun verfijnde kunst werd gerekend tot de beste uit de Mongoolse cultuur. Hun werk is verboden door de islam en ze worden beschouwd als gandi, onrein. Wanneer Maha's dochter Nena twaalf is, en Maha nauwelijks genoeg geld verdient om haar gezin te onderhouden, staat ze voor de beslissing wanneer zij haar dochter zal inwijden in het eeuwenoude beroep. -
Met Danny Muggepuut, de gevierde Gentse schrijver en voorzitter-coach van minivoetbalclub Real De Rakkertjes, creeerde Herman Brusselmans een nu al legendarisch en onvergetelijk romanpersonage, dat avonturen beleefde in drie succesvolle romans: Muggepuut, De perfecte koppijn en Toos. Deze drie boeken worden nu gebundeld in Danny. Met deze zevenhonderd bladzijden tellende omnibus bevestigt Brusselmans maar weer eens dat hij nog altijd de opvallendste schrijver is die in het Nederlandstalige gebied de lakens uitdeelt. Herman Brusselmans (1957) publiceerde eerder vijftig andere boeken. Hij wordt zowel verguisd als verafgood. Hij is een zeer belangrijk schrijver. Muggepuut lees je omdat je niet wilt stoppen. Omdat Brusselmans de nergens toe dienende, langzaam voortslingerende cafegesprekken zo opschrijft dat je ze eigenlijk zelf gevoerd zou willen hebben. (...) Omdat Brusselmans zinnen altijd lopen en hij zijn woorden met zorg kiest. (...) Omdat Brusselmans je aan het lachen maakt. arjen fortuin, nrc handelsblad De perfecte koppijn is een Brusselmans grand cru. (...) Een sublieme vorm van tijdverlies, een mooi huwelijk van inhoud en vorm. Als u dit decennium een Brusselmans leest, laat het dan De perfecte koppijn zijn. marc cloostermans, standaard der letteren Toos bevat onweerstaanbare passages. Vooral de cartooneske, absurdistische randpersonages worden vaak exquis omschreven (...). Het is genieten van een vakman in goeden doen. jeroen versteele, de morgen -
Dankzij de snelheid van het licht. De digitale toekomst uitgelegd aan digikenners en digibeten 1e druk is een boek van De Hond. ISBN 9789027447777 Het belang van de computer wordt steeds groter voor zowel bedrijven als voor mensen thuis. De bitsexplosie die zich nu aan het voltrekken is, zal grote gevolgen hebben voor alle facetten van het leven. Een 'digitale revolutie' die de revolutie van de landbouw en de industriële revolutie in de schaduw stelt. In vier delen worden de lezer, of hij nu iets weet van computers of niet (de zogenaamde digibeten), een beeld en een persoonlijke visie gegeven van de aanloop naar de bitsexplosie, de bitsexplosie zelf en de gevolgen daarvan, de wereld na de bitsexplosie en hoe men zelf kan profiteren van deze ontwikkelingen. We zijn op weg naar een nieuwe wereld, waarin de bits dominant zullen zijn. De gevolgen voor de economische structuur van de samenleving zullen enorm zijn. Allerlei schakels in het economische proces veranderen of verliezen hun waarde. De macht verschuift steeds meer van leverancier naar afnemer. Zintuigen die met de snelheid van het licht reizen, zullen de wereld veranderen -
Vindens Son Oorspronkelijke Titel Omslagillustratie Paul Souders Corbis Eind negentiende eeuw treft Bengler, een Zweedse avonturier en gesjeesde student, in een Afrikaanse handelspost een ondervoed Bosjesmannenjongetje aan. Bengler herkent zichzelf in het kind en besluit zich over hem te ontfermen. Hij noemt hem Daniël en neemt hem mee naar Zweden. In het koude Noorden staat Daniël een leven als attractie te wachten. De mensen vergapen zich aan hem. Als Bengler halsoverkop Zweden moet verlaten, gaat Daniël bij een arm boerengezin in de kost. Zijn eenzaamheid groeit, hij verlangt terug naar Afrika. En dan neemt hij de benen, samen met de verstandelijk gehandicapte Sanna. -
My posse don 't do homework Oorspronkelijke Titel LouAnne Johnson is lerares op een Amerikaanse middelbare school, met speciale programma's voor anderstaligen en jongeren met achterstand. Pas afgestudeerd aan een lerarenopleiding komt zij in kontakt met leerlingen, die haar het bloed onder haar nagels vandaan halen, en botst zij tegen een muur van onverschilligheid. Door zich echt in deze vaak kanslozen te verdiepen, psychologisch inzicht en ook trucs, weet zij hen te bereiken en te motiveren tot studeren. Dit boek, verfilmd met in de hoofdrol Michelle Pfeiffer, doet verslag van haar pogingen, die haar erg veel kosten en niet altijd resultaat hebben. Het geeft inzicht in de jongeren van tegenwoordig, maar kan zeker ook een stimulans zijn voor leraren en anderen, bij hun opvoeding betrokken. Een rauw en ontroerend relaas. Scène uit de film op omslag, normale druk. -
Met hetzelfde genoegen waarmee dames hun tasjes volstoppen met frutsels, lekkere geurtjes, papieren zakdoekjes en andere intieme benodigdheden, heeft Freek de Jonge dit boek gevuld met herinneringen, verhalen, liedjes en columns. "Frederik Jan Georg (Freek) de Jonge (Westernieland, 30 augustus 1944) is een Nederlandse cabaretier. Hij werd bekend toen hij samen met Bram Vermeulen optrad als het sociaal geëngageerde Neerlands Hoop. Vanaf 1980 ging hij solo en maakte naam als cabaretier met zijn geconstrueerde conferences, waarbij hij als eerste een rode draad door zijn programma liet lopen. Freek de Jonge is geboren in het dorp Westernieland. Hij is de zoon van een hervormd predikant. Het gezin verhuisde naar Workum en later naar Zaandam en toen naar het dorp Kloetinge, tegenwoordig deel van de gemeente Goes. Toen hij 11 jaar was, stond De Jonge voor het eerst op een podium.[1] Na het afronden van de HBS, wat maar met moeite lukte[2], ging hij culturele antropologie studeren in Amsterdam en werd hij lid van het Amsterdamsch Studenten Corps ASC/AVSV. Tijdens zijn studententijd ontmoette hij Bram Vermeulen en Johan Gertenbach, wat leidde tot de oprichting van Neerlands Hoop. In 1979 ging Neerlands Hoop uit elkaar en begon De Jonge aan een solocarrière. Hij was de eerste cabaretier die een rode draad in zijn verhaal aanbracht. Typisch voor De Jonge is ook de running gag, een grap waarnaar meerdere malen verwezen wordt. De Jonge bracht vele succesvolle programma's op het toneel, waaronder ook meerdere oudejaarsconferences en nieuwjaarsconferences. De IKON is de eerste die een oudejaarsconference van Freek de Jonge uitzendt, daarna zendt de VPRO de conferences van De Jonge uit. Doordat De Jonge in 1989 zijn op dat moment oude shows aan RTL Véronique heeft verkocht, is het deze omroep die bij het van start gaan van de nieuwe zender elke week een registratie van zo'n oude show uitzendt. Naast zijn werk als cabaretier ondernam De Jonge andere activiteiten. Zo schreef hij romans, waaronder Zaansch Veem (1987), Neerlands Bloed (1991) en Opa's Wijsvinger (1993), presenteerde hij televisieprogramma's en speelde hij een rol in twee films, De Illusionist (1983) en De Komediant (1986). Een eenmalig optreden als stadionspeaker bij AFC Ajax (1989) speelde een rol bij het staafincident (De Jonge verwerkte deze ervaring in zijn programma -
The valley of Decision Oorspronkelijke Titel Gebruikers Sporen en Geel verkleuring Ontspanning voor Uuuuuuuuuren -
Die feinen Zigaren -
De eerste twee romans uit deze trilogie sluiten nauw aaneen en handelen over een boerenzoon, die na zijn militaire dienst in Indonesie moeite heeft zich weer aan te passen aan het boerenleven. Ook kan hij de affaire met een Indonesische, die hem heeft bedrogen, maar moeilijk vergeten, maar ten slotte vindt hij rust in het huwelijk met de bescheiden Riekje, een meisje van eenvoudige komaf, dat erg veel aanpassingsmoeilijkheden ondervindt als ze boerin wordt op de statige boerderij 'De Driekamp'. In de derde roman komt een nichtje, dat is opgevoed door de hoofdpersoon uit de vorige delen, in conflict met haar familie als ze trouwt met een invalide halfbloed. Eenvoudige, wat ouderwetse prot. chr. roman, vooral geschikt voor een wat ouder publiek. Niet al te grote druk. Bijpassend omslag.
