-
Evenals in haar ander werk staat in deze korte verhalenbundel het probleem van de vrouwenemancipatie centraal. De 13 oude en jonge vrouwelijke hoofdpersonen, allen uit gegoede burgermilieus, bevinden zich in voortdurende botsing met hun omgeving van echtgenoten en kollega's. Een opvallende rol spelen de diverse moeders, die direkt of indirekt altijd bijdragen aan de moeilijkheden die de vrouwelijke hoofdpersoon te verwerken krijgt. Een boeiend beeld van het hedendaagse Hollandse randstad-bestaan, gezien met de ogen van een scherp waarneemster en uitstekend vertelster. Pocketuitgave, kleine druk. -
Op het Haagsch Dalton Lyceum richtte Kees van Kooten (Den Haag, 1941) samen met Wim de Bie cabaretgroep Cebrah op. Na de middelbare school bleef hij met Wim de Bie samenwerken, eerst met de rubriek Klisjeemannetjes voor het radio-programma Uitlaat. Vanaf 1965 verschijnen Van Kooten en De Bie ook op televisie. Van Kooten publiceerde vanaf 1967 de rubriek Treitertrends in de Haagse Post. In 1969 debuteerde Van Kooten in boekvorm met de gebundelde columns van Treitertrends. Van Kooten schreef cabaretteksten en liedjes voor cabaretiers als Wim Kan en Gerard Cox. Met Wim de Bie schreef hij onder meer teksten voor de Johnny & Rijk Show en diverse scenario's. In 1972 richtte Van Kooten met De Bie het Simplisties Verbond op en ze namen wekelijks de actualiteit op de hak. In 1974 en 1977 werden Van Kooten en De Bie voor het Simplisties Verbond bekroond met de Nipkow-schijf en in 1985 met de Ere-Nipkowschijf. -
Het lijk van een vrouw wordt door de Rijkspolitie te Water aan de Westerdoksdijk gevonden. Normaal een zaak voor de havenpolitie, maar toch worden rechercheur De Cock en zijn assistent Vledder erbij betrokken. Geen wonder: het handelt om moord. En het blijft niet bij dit incident, het gaat van kwaad tot erger. Het kost de rechercheurs de grootste inspanning om de draad vast te houden die moet leiden naar de oplossing van de drama's. Een spannend Amsterdams politieverhaal, waarin de lezer aan de hand van de vertellende 'Appie' Baantjer wordt meegevoerd. -
In een kraakpand aan de Oostenburgergracht wordt het lijk gevonden van een Antwerpse diamantair. Er zijn geen sporen van misdaad, maar vaststaat dat een grote hoeveelheid kostbare diamanten uit zijn bedrijf is verdwenen. Aanvankelijk is de verdwijning van de diamantair een zaak van hoofdcommissaris Opdenbroecke van de Antwerpse Gerechtelijke Politie, die wij nog kennen van De Cock en moord op de Bloedberg, maar deze doet toch een beroep op rechercheur De Cock (met ceeooceekaa) en diens assistent Vledder. De zaak komt De Cock slecht uit, want hij is net betrokken bij het zoeken naar een 'stalker' die een vrouw in de Joh. Verhulststraat lastigvalt en bij de moord op een jongeman. Deze is op het Stenenhoofd aan de Westerdoksdijk op gruwelijke wijze om het leven gebracht. Dokter Den Koninghe spreekt zelfs van een van de gruwelijkste moorden die hij in zijn leven is tegengekomen. Zelden kregen De Cock en Vledder zoveel misdrijven in enkele dagen te verwerken. -
Alles over auto kopen, pech voorkomen en verkeersregels. -
Sunrise with seamonsters Oorspronkelijke titel Typografie John van Wijngaarden Foto omslag Martha Cooper Paul Theroux is voornamelijk bekend om zijn reisverhalen waarbij hij lange treinreizen maakt door exotische landen. Hij heeft echter ook enige voortreffelijke romans op zijn naam staan waaronder 'The Mosquito Coast' (Muskietenkust). Korte stukken zoals de 10 in dit boekje hebben voor de meeste lezers minder aantrekkingskracht, maar de stukjes behoren tot de bekende genres van Theroux. Deze keer beschrijft hij in het titelessay 'Ondergronds spookhol' niet het reizen per trein maar per subway, en wel in New York City. Het is niet zozeer een reisverhaal als wel een journalistiek verslag van het wel en wee van de subway: bekend om misdaad, aftakeling, graffiti zo erg dat er op sommige stations geen enkele plaatsaanduiding of informatiekaartje te lezen is. Zoals gewoonlijk maakt Theroux van alles mee. Andere stukken gaan over: een roeitocht langs de oostkust van Amerika 'Zonsopgang met zeemonsters', de genoegens van het treinreizen in het algemeen, een vriendschap met de schrijver V.S. Naipaul, een reunie van de High School, en het sluipende en niet uit te roeien racisme van blanken in zwarte werelddelen ('Tarzan is een blanke emigrant'). Zeer onderhoudend en gemakkelijk leesbaar, prettig vertaald. -
Bart Vos kan behalve klimmen ook schrijven -
Triple Oorspronkelijke titel Gebruikers Sporen en Geel verkleuring In de zwartste dagen van Israëls conflict met Egypte krijgt geheim agent Nat Dickstein de bijna onuitvoerbare opdracht zijn land aan tweehonderd ton uraniumerts te helpen, een hoeveelheid die toereikend is voor de produktie van dertig nucleaire wapens. Nat ziet maar één oplossing: de kaping op volle zee van een met uraniumerts geladen schip. Nats tegenstanders zitten echter niet stil. De KGB, de Egyptische geheime dienst en Arabische extremisten kruisen zijn pad. Hij kan evenwel vertrouwen op een jonge, beeldschone vrouw. Of toch niet? -
Vademecum Rechts - en Wetskennis voor praktijkexamen -
Opbouw van het Cursusboek met Diagnostische Toetsen
-
The Mineral Palace Oorspronkelijke titel Omslagontwerp Ellen Langendam Jocelyn Lee Foto Auteur Gebruikers Sporen en Geel verkleuring Omslagillustratie Getty Images Een prachtige roman over Bena Jonssen die in 1934 samen met haar flirtgrage echtgenoot en zoontje naar Pueblo, Colorado, vertrekt. Als verslaggever ontdekt ze stukje bij beetje dat dit stoffige stadje slechts kan bestaan dankzij een web van seksuele corruptie en leugens. -
The Wanderer Oorspronkelijke titel Gebruikers Sporen en Geel verkleuring Omslagillustratie Eddie Jones Dit boek dat terecht bekroond werd met de Hugo Award als de beste SF-roman van 1964 was Leiber's eerste grote roman na een periode waarin hij enkel kort werk pleegde. Een zwerfplaneet duikt op nabij de aarde, vernietigt de maan en veroorzaakt globale rampen, die wij zien door de ogen van een grote varieteit personages (gewone mensen, UFO-logen, geleerden, militairen, enz.). Leiber's liefde voor katten uit zich ook hier in zijn katachtige aliens. Uitstekende personagetekening en degelijke struktuurverweving van het katastrofepersonagetekening en degelijke struktuurverweving van het katastrofethema met zuivere SF; misschien wat te lang uitgesponnen maar geenszins vervelend.
