Algemeen

Natuur & Spiritualiteit --- De ruimte van Liefde Deel 3 in de reeks De rinkelende dennen van Rusland Vladimir Megre gaat opnieuw op reis naar de Siberische taiga. Onderweg merkt hij dat hij allang niet meer de enige is die Anastasia wil bezoeken. Zijn verhaal hierover biedt nieuw inzicht in de hel die we op deze planeet ongewild vaak zelf creëren, en over geweldloosheid en de onbegrensde macht van Liefde... Tijdens het bezoek aan Anastasia ziet hij zijn zoon voor het eerst, en is hij in de gelegenheid om met Anastasia diepgaand van gedachten te wisselen over opvoeding en onderwijs. 'Vertel eens, Vladimir, wat zou jij onze zoon toewensen als hij volwassen is?' 'Hoe bedoel je? Ik hoop natuurlijk dat hij een gelukkige, normale persoon wordt, die succes heeft in het leven.' 'En, zijn er veel gelukkige mensen in jouw kennissenkring?' 'Gelukkige mensen? Nou, écht gelukkige mensen zijn er waarschijnlijk niet zoveel. Iedereen heeft wel iets dat niet zo goed loopt. De een heeft onvoldoende geld, de ander heeft problemen in zijn gezin, weer iemand anders heeft een of andere ziekte. Ik zou willen dat mijn zoon al die narigheid bespaard blijft.' 'Denk eens na, hoe hij daaraan zou kunnen ontkomen, als jij hem in hetzelfde systeem probeert te persen dat bij zo vele anderen kennelijk niet tot geluk heeft geleid? Sta er eens bij stil, misschien bestaat er wel een verband tussen het feit dat alle ouders hun kinderen graag gelukkig willen zien, en dat ze, als ze groot zijn, toch net als iedereen worden. Niet zo gelukkig.' 'Houdt dat verband met elkaar? [...]'

Thieme G.J. Drukkerij N.v. te Nijmegen Waar de tafeleend haar nest bouwt en Nu is het veldje Oost- Indische kers een toneeltje vol leven

In 2003 overleed Jan van Zijverden. Een bevlogen humanist die in de periode 1991-2001 voorzitter was van de Amsterdamse afdeling van het Humanistisch Verbond. Een lokale denker en doener, wiens veelvuldige lokale en praktische activiteiten vergezeld gingen van een al even intense en betrokken intellectuele activiteit. Een erudiet mens en een scherpzinnig denker, die vele artikelen schreef die in de Loopmare, het huisorgaan van het Humanistisch Verbond Amsterdam, in de periode 1990-2003 zijn verschenen. Daarnaast hield hij talloze voordrachten. Als intellectueel werd Van Zijverden, die zelf psychoanalyticus was, gekenmerkt door een passie voor de filosofie, in het bijzonder voor eigenzinnige denkers als Hannah Arendt, Nietzsche en Lévinas, maar ook voor typisch humanistische boegbeelden als Cicero en Coornhert. In zijn stukken sloeg hij steeds de brug naar de praktijk en het hier en nu, en ging hij in op specifieke maatschappelijke misstanden, bijvoorbeeld op het terrein van de zorg, vooral wanneer die gelijkwaardige, tussenmenselijke relaties in de weg stonden. De bescheiden maar dringende humanistische visie van Jan van Zijverden, zoals die in zijn artikelen en voordrachten naar voren komt, is nog altijd relevant en buitengewoon lezenswaardig.

When Isay no , I feel guilty Oorspronkelijke Titel In 'Als ik nee zeg, voel ik mij schuldig' legt psychotherapeut dr. Manuel Smith uit waarom de meeste mensen het zo moeilijk vinden om nee te zeggen. Waarom voelen we ons schuldig als we dat toch doen en proberen we via allerlei uitvluchten aan het nee-zeggen te ontkomen? Dankzij dit boek kunnen veel mensen beter voor zichzelf opkomen en ervaren ze meer rust in hun leven.

Im November 1838 reist ein berühmtes Liebespaar nach Mallorca: George Sand und der von Tuberkulose gezeichnete Frédéric Chopin, der sich im südlichen Klima gesundheitliche Besserung erhofft. Zudem wollen die exzentrische Schriftstellerin und der Komponist ihr junges Liebesglück fernab von Klatsch und Tratsch der Pariser Gesellschaft genießen. Doch diese Reise ist voller Widrigkeiten: Erst nach längerem Suchen finden sie eine Unterkunft, das verlassene Kloster von Valldemosa, die Bevölkerung verhält sich feindselig und intolerant, mangelnder Komfort und katastrophales Wetter prägen diese Zeit auf der Baleareninsel, die George Sand trotz allem genießt und gleichermaßen eindrucksvoll wie amüsant in ihrem Buch schildert.

Eind oktober 2004 vertrok Sam Van Tilt voor een tocht van zeven maanden door Nicaragua, Guatemala, El Salvador en Venezuela, waar hij de geschiedenisboeken aan de werkelijkheid toetste. In zijn boek vertelt hij hoe de burgeroorlogen het leven van de gewone man beïnvloed hebben. Wat hebben jaren strijd de gewone man eigenlijk opgeleverd? Sam Van Tilt leefde samen met jonge straatverkopers, bezocht Noord-Amerikaanse fruitplantages, sprak met jonge bendeleden over hun straatoorlogen en was getuige van de onderlinge discriminatie tussen maya's. Hij maakte in Nicaragua gewelddadige stakingen tegen verhoogde busprijzen mee en verbleef in Guatemala bij arme campesino's die een landbouwbedrijf hadden bezet. In Managua belandde hij tussen hevige studentenrellen en bezocht hij een apocalyptische vuilnisbelt, waarop honderden gezinnen al scharrelend overleven.