Kinderboeken

Ouderpagina's Margriet Chorus Vormgeving De Witlofcompagnie - Brasschaat Niveau bepaling geregistreerd en Gecontroleerd door KPC Onderwijs Adviseurs te 's Hertogenbosch

Door Studio Jan Kruis onderdeel van tijdschrift Libelle Jan Kruis is geboren op 8 juni 1933 in Rotterdam. Hij heeft een oudere broer (Ger) en een jongere zus (Anneke). Op de kleuterschool begon Jan met tekenen. Later, toen de Tweede Wereldoorlog uitbrak, werd er nog weinig les gegeven en Jan begon steeds meer te tekenen. Eerste tekenleraar Zijn eerste leraar was de striptekenaar Wim Meuldijk, en Jan vond het zo leuk dat hij later ook striptekenaar wilde worden.Na de basisschool was het voor Jan erg moeilijk: hij is twee keer van school gewisseld en zijn cijfers waren niet zo hoog. Eerste strip in de krant! In de Havenloods werd de eerste echte strip van Jan gepubliceerd: Prins Freddie. Vervolgens studeerde hij aan de kunstacademie en hij koos de richting reclame. Later ging hij naar een klas voor gevorderden waar hij meer van het echte kunst tekenen leerde. Jans gezin Op 29 januari 1958 trouwde hij met Els Kruis- van Zanden. Hun eerste kind, Leontine is geboren op 28 oktober 1959 en Andrea op 22 oktober 1962. Reclametekeningen en strips Hierna werd Jan gevraagd voor reclamewerk voor onder andere Shell. Ook heeft hij een aantal strips getekend voor het jeugdblad van Shell waaronder een cowboystrip (Tommy), een strip over een student (Student Tijloos) en een strip over een middeleeuwse zanger (Baldino). Verder werkte Jan als illustrator (iemand die de tekeningen in een boek of tijdschrift maakt). De strip die Jan hierna tekende kan de voorloper van Jan, Jans en de kinderen genoemd worden. De personen uit deze strip lijken op de personen uit Jan, Jans en de kinderen en de manier van het tekenen is ook ongeveer hetzelfde. Na deze strip heeft Jan twee stripverhalen van Sjors en Sjimmie gemaakt, maar dat was niet wat hij de rest van zijn leven wilde doen. Het begin van Jan, Jans en de kinderen In 1970 tekende Jan Kruis de eerste aflevering van Jan, Jans en de kinderen voor de Libelle. Vol goede moed begon hij met de familie van Jan en Jans, maar al bij de derde strip waren zijn ideeën op. Een ander probleem was dat Jan vaak moeite had om elke week een nieuwe strip af te hebben. Hieruit zijn de strips ontstaan waarin de Rode Kater aan het woord is. Tot Jans verbazing werden deze strips erg gewaardeerd, en daarom is hij doorgegaan met Rode Kater strips. Jan zag inmiddels iedere strip als een poging om het leven van de familie Tromp weer met zeven dagen te verlengen. In het begin maakte Jan de strip helemaal zelf, maar later hielp zijn vrouw Els hem. Jan tekende nog steeds alles en hij verzon de teksten, maar Els kleurde alles in. Jan was ongeveer drie tot vier dagen per week bezig met de strip. In de overgebleven tijd illustreerde hij boeken. Studio Jan Kruis In 1999 ging Jan Kruis met pensioen en hij heeft het werk overgedragen aan een groep tekenaars onder de naam Studio Jan Kruis. Later heeft Jan zelf nog twee stripboeken voor de Leprastichting geschreven waarin Jan, Jans en de kinderen naar Mozambique en Suriname gaan. De strips van Studio Jan Kruis hebben duidelijkere lijnen, maar zijn verder bijna hetzelfde als de strips die door Jan zelf getekend zijn. Veel mensen vinden toch de strips van Jan zelf leuker en grappiger. Dat blijkt ook uit een stemming op de website, waar 85% van de mensen de strips van Jan zelf leuker vond. Toch is de strip nog steeds een groot succes: er komen nog steeds nieuwe albums en die worden ook goed verkocht. Jan Kruis is op 20 januari 2017 op 83-jarige leeftijd overleden.

Enid Blyton werd in 1897 in Zuid-Londen geboren. Als kind wilde ze al schrijfster worden, maar ze werd kleuterjuf. Al gauw besloot ze echter toch om zich helemaal aan het schrijven te wijden. Haar eerste kinderboek verscheen in 1922 en in de veertig jaar tot 1962 schreef ze meer dan 700 boeken! Ooit zei ze dat schrijven voor haar hetzelfde was als het kijken naar een verhaal op een bioscoopscherm, terwijl ze zo snel mogelijk typte om de actie en de dialogen bij te houden! Al tijdens haar leven was ze de meest succesvolle kinderboekenschrijfster ter wereld en werden haar boeken in 30 talen vertaald. Enid Blyton stierf in 1968, geveld door Alzheimer. Ze had twee dochters.

Het is zomervakantie, en De Vijf brengen die door in Kirrin Cottage. Als Georges moeder naar het ziekenhuis moet, zitten ze opgescheept met een heks van een huishoudster, mevrouw Stok, en haar vreemde familie. Het is thuis niet om uit te houden, dus gaan De Vijf er samen vandoor. Dan zien ze vreemde lichtsignalen vanaf een boot, en horen ze een kind schreeuwen. Wat is er aan de hand?

George, Dick, Julian, Annie en Timmy zijn aan het kamperen. Op een dag horen ze gerommel onder de grond. Iemand vertelt ze dat dit veroorzaakt wordt door een spooktrein, die door de ondergrondse tunnels rijdt. Samen met Jock, hun nieuwe vriend, gaan ze op onderzoek uit. In de tunnels doen ze een ontdekking? Maar ze zijn er niet alleen... Een bloedstollend nieuw avontuur van De Vijf.

De schrijver vindt dat hij het aan zijn familienaam verplicht is dieper in de berengeschiedenis te duiken. Zijn reisverhaal begint in Berlijn en gaat via Giengen a/d Brenz, waar de Steiff-berenfabriek staat, naar Bern. Aan de hand van plattegronden van Berlijn en Bern kunnen verschillende plaatsen bezocht worden waar iets te vinden is van beren. Van berekuil, souvenirs, vlaggen en wapens, fonteinen tot volksverhalen over beren. Er wordt een overzicht gegeven van Duitse poppen- en speelgoedmusea met bijbehorende adressen en telefoonnummers. Mooie zwart-wit en kleurenfoto's van teddyberen, echte beren, standbeelden met beren, schilderijen met beren enz. Iedere berenliefhebber zal met veel plezier deze verhalen lezen en de verschillende plaatsen willen bezoeken die erin beschreven zijn.

Voor in geschreven Een huiskabouter, die elke nacht alles in het huis controleert en in orde brengt, raakt zo in de ban van de vertellingen van een fee, dat hij zijn plichten verzaakt en alle bewoners in moeilijkheden brengt. Het levensverhaal van de fee, waarvan ze iedere nacht een stukje vertelt, vormt een verhaal in een verhaal. Elk hoofdstuk begint en eindigt met de belevenissen van de kabouter; daartussen staat de spannende levensgeschiedenis van de fee, gedeeltelijk verteld door de fee zelf, gedeeltelijk door een alwetende verteller. Dat laatste kan wat verwarrend zijn binnen deze toch al niet eenvoudige constructie. Het boek leent zich goed tot voorlezen, mede door de opbouw in episodes en de levendige dialogen. Het is heel leuk geschreven; de auteur voegt nogal wat nieuwe woorden aan de Nederlandse taal toe. Het boek ziet er schitterend uit en is voorzien van nieuwe illustraties: aan het begin van ieder hoofdstuk staat een kleine kleurenillustratie en verder nog enkele grote kleurenillustraties en zelfs een aantal over een dubbele pagina. Ze geven goed de sfeer van het verhaal weer. Het omslag toont de beide hoofdrolspelers: de tobberige kabouter en de verleidelijke fee. Winnaar van de Gouden Griffel 1993. Voorlezen vanaf ca. 7 jaar, zelf lezen vanaf ca. 9 jaar.