-
In het pas gestichte Koninkrijk der Nederlanden onder Willem I onderwierp de samenleving zich aan een modernisering die grote sociale druk tot eenvormigheid met zich meebracht: iedereen moest een beschaafde burger worden, doordrongen van christelijke en maatschappelijke deugden. Het mooist zou zijn als iedereen lid werd ban de Maatschappij tot Nut van 't Algemeen en de Hervormde Kerk. Maar naarmate de eeuw voortschreed, rees het verzet tegen deze ontwikkeling naar 'eene eentonige alledaagschheid van een democratisch-socialistische republiek'.
-
Funeral in Berlin Oorspronkelijke Titel De spelers doen om de beurt een zet - slechts een per keer Een agent van de Britse geheime dienst krijgt opdracht een Russische en zijn mededeskundige via de Berlijnse Muur naar het Westen te smokkelen. Hij blijkt echter niet de enige belangstellende te zijn en raakt al gauw verzeild in een werld van korruptie en zwendel van Oud-Nazi's, dubbelspionnen etc. Uitstekende psychologische spionageroman, nog steeds een van de betere in het genre. Spannend, flitsend, met een ingenieus plot en typisch engelse humor. Door de snelle wisseling van personen en gebeurtenissen, de vele voetnoten en aanhangels niet makkelijk leesbaar. Duidelijke druk.
-
Tomas Ross (1944) balanceert in zijn spannende en gedurfde thrillers op de scheidslijn tussen feit en fictie. Hij schreef meer dan veertig thrillers, won driemaal De Gouden Strop en werkte als scenarioschrijver mee aan gelauwerde Nederlandse series en films. Radio 1-programma OVT zendt momenteel het radioluister-drama De Oorlogskoningin uit: een modern hoorspel over de tragische en machtige Londense jaren van koningin Wilhelmina. Tomas Ross schreef het scenario en Petra Laseur vertolkt Wilhelmina.
-
De Hunnen werden zij genoemd... Steppenvolk van over de oostgrens. Hongaren, Polen en Tsjechen. Bij duizenden als vluchten kraaien - neergestreken en verzameld aan de Nederlandse oostgrens.Roemenen, Oekraïeners en Witrussen. Mannen en vrouwen die naar knoflook, uien en zweet stonken. Op het station van Enschede werden ze geronseld voor de textielindustrie. In de fabrieksstad, en de fabrieken langs de Duitse grens, uitgebuit en onderdrukt, door de lokale bevolking met achterdocht bekeken. Zo'n tienduizend Oost-Europeanen vochten daar om hun bestaan. Grensstation Enschede: het eindpunt van de trein uit het oosten - het eindpunt voor vele Hunnen.De Hunnen - klem tussen de strijdende machten - worden in dit epos meegesleept in het oorlogsgeweld. In deze drie delen van de Hunnensaga leert de lezer de onbekende Cremer kennen. In De Hunnen presenteert Cremer de totale afrekening met de tweede wereldoorlog - een oorlog die niet ophield in 1945.De Hunnen is vooral het vlijmscherpe maar ook ontroerende portret van een oorlogsgeneratie.Jan Cremer is geboren op dezelfde dag dat de nazi's de verjaardag van Adolf Hitler vierden en in bevreesd Nederland de staat van beleg werd afgekondigd op 20 april 1940. Hij bracht - als halfwees met een Oosteuropese moeder - zijn woelige jeugd door aan de Nederlandse oostgrens in het door de oorlog geteisterde Twente.Op 16-jarige leeftijd keert hij de fabrieksstad Enschede de rug toe en meldt zich als beroepsmilitair bij de marine. Daarna trekt hij voorgoed de wereld in en maakt naam als schilder maar vooral als schrijver en journalist door zonder ontzag over alles te schrijven waarvan hij ooggetuige is geweest, getrouw aan zijn devies: