Verhalen

Zowel haar naam op de voorzijde als haar beeltenis op de achterzijde van het boek roepen bloeiende warmte op, maar in de elf verhalen uit deze nieuwe bundel van Fleur Bourgonje is die warme uitstraling alleen aanwezig in de liefdevolle manier waarop zij verdriet en eenzaamheid, angst en teleurstelling, weet weer te geven. We treffen de hoofdpersoon - meestal een vrouwelijke ik-figuur - tussen allerlei 'uitersten' aan, zowel in de buitenwereld (Afrika, Nederland, Zuid-Amerika) maar vooral in haar 'binnenwereld' die minstens zo afwisselend is, ook al zijn de voornaamste kleuren van die wereld zwart en grijs. Een auteur die deze grauwe tinten zo gevoelvol weet vast te leggen, stijgt ver uit boven veel collega's die kleurrijk een oppervlakkige wereld beschrijven. Fleur Bourgonje bewijst in elk van haar elf verhalen uit 'Wat het water gaf' dat zij van de stille wateren de diepste gronden durft te onderzoeken, en vanuit die diepten schenkt ze de lezer(es) paarlen die hopelijk niet voor de zwijnen zullen zijn.