Het is voor buitenstaanders altijd moeilijk onbevooroordeelde informatie te verschaffen over publikaties van het Wachttorengenootschap. Voor het oog is dit een prachtboek, de lay-out is uitstekend en kent vele kleurige illustraties en de tekst laat zich prettig lezen. De vraag hoe het leven is ontstaan, door evolutie of door schepping, wordt er echter niet afdoende in beantwoord. Allerlei hedendaagse geleerden worden geciteerd, meestal met instemming, maar de probleemstelling zelf is achterhaald en de geboden oplossing in wezen die van de 'scheppingswetenschap', die in fundamentalistische kringen (de E.O.) wel ijverig beoefend wordt, maar met echte wetenschap en bijbels scheppingsgeloof weinig te maken heeft. De laatste hoofdstukken (over het lijden, de betrouwbaarheid van de bijbel en de nabijheid van het aardse paradijs) vormen een soort toegift, alleen van belang voor lezers die de opvattingen dienaangaande van de Getuigen van Jehovah niet kennen, en willen leren kennen.

Met zijn trilogie Jungle, waarin zijn samengebracht Jungle Pimpernel. Controleur B.B (1949), Het laatste bivak (1950) en De verloren vallei (1951), die zich alle drie afspelen in Nieuw-Guinea, probeerde Van Kampen in Nederland meer belangstelling op te wekken voor deze Nederlandse kolonie. De trilogie beschrijft op indringende manier de levenswijze van de Papoea's.

An Unquiet Mind Oorspronkelijke titel Omslagontwerp Nico Richter Omslag illustratie Andreas Lange Ik vraag me soms af of een rustig voortkabbelend leven me zou zijn bevallen toch verlang ik er soms naar Byron Kay Redfield Jamison is professor in de psychiatrie aan de Johns Hopkins universiteit. Ze is een van de grootste autoriteiten ter wereld op het gebied van manische depressiviteit. In de onrustige geest vertelt zij voor het eerst, in een levendige, directe stijl, hoe zij zelf al sinds haar jeugd een gevecht tegen manische depressiviteit voert en hoe deze aandoening haar leven heeft gevormd. De schrijfster is hoogleraar psychiatrie aan de John Hopkins Universiteit (Amerika). Ze heeft meer publicaties (en televisiedocumentaires) rondom het thema manische depressiviteit op haar naam staan. In vier delen beschrijft ze op chronologische wijze openhartig haar leven, waarin het manisch-depressieve syndroom steeds meer het leven gaat bepalen. De lezer wordt door de romanstijl van schrijven gemakkelijk meegenomen in het verhaal. Sterk punt hierbij is dat de psycho-pathologie niet uit het oog wordt verloren. Woordkeus en stijl maken het boek breed toegankelijk. Punt van kritiek is, dat door niet consequent te kiezen voor een roman, dan wel een informatief boek, een aantal situaties, personen e.d. nauwelijks wordt uitgewerkt.