-
De dood wil mij niet Kigali, Rwanda, 6 april 1994 's avonds. De radio verkondigt de moord op president Habyarimana, een Hutu. De verpleegster Yolande Mukagasana verschuilt zich met haar gezin in haar huis: zij zijn Tutsi's en ze weten dat hen een grote ramp te wachten staat... Diezelfde nacht begint de volkenmoord. Yolande en haar gezin vluchten de rimboe in. Joseph, haar man, komt als eerste om. Yolande doet alles om haar kinderen in veiligheid te brengen, maar vergeefs: zij zal ze nooit meer terugzien. Zes weken lang verbergt Yolande zich waar ze maar kan: onder het aanrecht bij een buurvrouw, bij de missionarissen en ten slotte toppunt van macabere ironie - bij een kolonel, moordenaar van Tutsi's. In Rwanda zijn in die maand april 1994 bijna een miljoen mensen omgekomen, afgeslacht met een kapmes door hen die de maand ervoor nog hun buren, hun vrienden, hun collega's waren. Yolande Mukagasana overleefde de slachting. Ze heeft een onbedwingbare drang om haar getuigenis te vertellen: 'Er is ongetwijfeld bijna niemand meer in leven op de heuvel waar ik woonde. Wie, behalve Yolande Mukagasana, kan navertellen wat er is gebeurd?'
-
De doodshoofdvlinder' is het aangrijpende verhaal van de dood van een vader. Zoon Paul is bang dat zijn vader nooit echt van hem gehouden heeft. Vijf dagen lang danst hij bezwerend rond het lijk, om de emoties als boze geesten te verdrijven. Een schokkend ritueel, opgeschreven in Wolkers' fysieke taal van verrotting, verborgen angsten, heftige gevoelens, harde spot, ironie en bevrijdende humor. 'De doodshoofdvlinder' kan met recht een van de klassieke romans van de naoorlogse literatuur genoemd worden.
-
Acht verhalen van een goed schrijvend en veel gelezen hedendaags auteur. Er gebeurt niet veel bijzonders maar de stijl is puntig, met gevoel voor detail. De kerkelijk- gereformeerde achtergrond van de schrijver komt soms om de hoek kijken; de schrijver toont zich hiertegen niet bitter, eerder ironisch met enige humor. Zijn kennis van de dierenwereld - de schrijver is gepromoveerd bioloog - vult de vertelstof goed aan. Alle verhalen werden eerder gepubliceerd: in Het vrome volk ("Handel", "De neef van Mata Hari" en "Ouderlingenbezoek"), Mammoet op zondag ("Paard jagend op buizerd" en "Avondwandeling") en Ongewenste zeereis ("De dorstige minnaar", De vloekende dievegge" en "Ongewenste zeereis").
-
Samhallsbararna Oorspronkelijke Titel Omslagontwerp Wil Immink Typografie Pre Press B.v. te Zeist Een aan lager wal geraakte man van middelbare leeftijd wordt gewond aangetroffen in een cel. Politieman Lars Martin Johansson hoort in het ziekenhuis tot zijn schrik dat de verwondingen van de man toegebracht zijn na zijn arrestatie. De gewonde kan nog slechts de naam van een mars noemen voordat hij sterft. Algauw ontdekt Johansson dat dit geen toeval is. Een groepje jonge agenten houdt er een hardhandige, geheel eigen methode van misdaadbestrijding op na. En daarbij gelden grotere belangen dan gerechtigheid. 'De vraag is of er ook maar iets in dit genre kan concurreren met de nieuwe thriller van Persson.' - Västerbottens Kuriren 'De professor is ook in dit ambacht een meester.' - Svenska Dagbladet 'De koning van de Zweedse misdaadroman is terug. Zoals gewoonlijk is de plot van Leif GW Persson een puur genot.' - Värmlands Folkblad
-
The three worlds of Albert Schweitzer Oorspronkelijke Titel Gebruikers Sporen en Geel verkleuring Robert Payne heeft aan de bestaande beschrijvingen van Schweitzers leven niet een willekeurige nieuwe toegevoegd. Bij hem valt de nadruk niet op het heroïsche, al spreekt hij ook daarvoor duidelijk zijn bewondering uit. In zijn opofferend leven wordt Schweitzer zeker door menige onbekende geëvenaard. De auteur van dit boek wil vooral de achtergrond laten uitkomen van hetgeen in de figuur van Schweitzer zo uitzonderlijk geniaal is verenigd: de kunstenaar, de denker en de man van de daad. Daarom spreekt de titel van de 'drievoudige wereld', de muziek, de theologie annex cultuurfilosofie, èn de wereld der medicijnen. Schweitzer is vermaard als talentvol organist, als deskundige voor de orgelbouw en als musicoloog, vooral door zijn standaardwerk over Bach. Door dit boek en door zijn concerten bracht hij de gelden voor zijn eerste hospitaal bijeen. Als theoloog verwekte hij beroering door zijn radicale denkbeelden over Jesus' historisch leven, die ongetwijfeld in brede kringen invloed hebben gehad al zijn zij in de huidige tijd voor een belangrijk deel achterhaald. In zijn cultuurfilosofische geschriften verkondigde Schweitzer het beginsel van 'de eerbied voor het leven' als grondslag der gehele ethiek. Als arts op een afgelegen zendingspost in het binnenland van Afrika heeft hij alléén jarenlang de medische wetenschap in al haar takken in toepassing gebracht. Dat Albert Schweitzer er onder alle omstandigheden in geslaagd is de eenvoud van deze drie werelden in zijn persoon te handhaven, getuigt van zijn geniale persoonlijkheid, welke de auteur van dit boek in een helder licht heeft gesteld.
-
Op een congres voor droomdeskundigen in Venetië in 1999 vinden geheimzinnige gebeurtenissen plaats. Michel Jouvet, de auteur en de held van deze roman, is internationaal bekend geworden door zijn dromenonderzoek. Als droomdeskundige in de voetsporen van Freud heeft Jouvet onze kennis enorm verbreed. Met name over de ongrijpbare droomwereld van dieren deed bij baanbrekend onderzoek. Tijdens het congres in Venetië verdwijnen onvervangbare documenten uit Jouvets bezit. Bovendien wordt hij geschaduwd. Zijn gesprekken met de befaamde gerontoloog Ludwig Mann uit Wenen nemen een rare wending. Het congres in het idyllische Venetië krijgt een steeds grimmiger karakter. Zou Jouvet vergeten zijn dat hij de ontdekker is van een molecuul dat de persoonlijkheid van een mens structureel kan transformeren? 'De Dromendief' is geschreven door de waarschijnlijk beroemdste dromendeskundige van onze tijd. Het verhaal is fictie, maar de feiten zijn aan de werkelijkheid ontleend.