Op vijfjarige leeftijd wordt Malika Oufkir geadopteerd door de Marokkaanse koning, als speelkameraadje voor zijn dochter, het prinsesje Amina. Malika brengt elf jaar door in weelderige paleizen, zij het in volslagen isolement en gescheiden van haar eigen familie. Ze moet zich staande houden in een wereld vol hofintriges, haat en nijd binnen de harem. In 1972 pleegt Malika's vader, generaal Mohammed Oufkir, een mislukte staatsgreep tegen koning Hassan ii en wordt geëxecuteerd. Aan het luxueuze leven van de familie Oufkir komt een abrupt einde. Samen met haar moeder, broertjes en zusjes wordt Malika gedeporteerd naar het zuiden van Marokko, en zal uiteindelijk twintig jaar in gevangenschap doorbrengen op wisselende locaties. In de wereldwijde bestseller De gevangene schrijft Malika Oufkir op aangrijpende wijze over de geschiedenis van haar familie, het leven tussen de jetset van Marokko en over de lange jaren in gevangenschap.

Simon Vestdijks 'De glanzende kiemcel' is een van de sleutelteksten uit de Nederlandse poëziebeschouwing, een boek dat het raadsel van de poëzie tracht te doorgronden en het tegelijkertijd intact laat. ‘De herfst bouwt veel kerktorens bij,’ zo begint het sonnet dat Simon Vestdijk in de wintermaanden van 1942 schreef, aan het slot van een reeks van acht lezingen die hij vervolgens in het kamp Sint Michelsgestel voor zijn medegijzelaars zou houden. Dat sonnet, dat de werkplaats van de dichter voor zijn gehoor op fascinerende wijze voor bezichtiging openstelt, vormt het culminatiepunt van deze voordrachten,waarin Vestdijk aan de hand van talloze voorbeelden uit de Europese dichtkunst op lichtvoetige en tegelijk diepserieuze wijze het wezen en de techniek van de poëzie trachtte te doorgronden. 'De glanzende kiemcel' is aldus een van de sleutelteksten uit de Nederlandse poëziebeschouwing, een boek dat het raadsel van de poëzie tracht te doorgronden en het tegelijkertijd intact laat.