Tijdsbeeld van de wederopbouw van Rotterdam, 25 jaar na het einde van de Tweede Wereldoorlog. Met bijdragen van Huib Goudriaan, Ruud van der Weyde, Ton Schuurmans, Jan D. Swart, Hans Berggren en prachtige zwartwit foto's van Henk 't JongHet is met letters niet mogelijk te knipogen. Dat is jammer. Want hoe anders moet u worden duidelijk gemaakt, dat 't niet zo erg gemeend is als hier, in deze eerste regels, wordt geschreven dat dit boek in de eerste plaats bestemd is voor de Rotterdammer... Betekent dit, dat ú, niet-Rotterdammer, thans verzocht wordt het gezelschap maar weer te verlaten? Welnee, blijft u rustig zitten, schuif desnoods wat dichter aan en lees mee. Ontdoe u echter van ieder vooroordeel tegen de stad waarover nu verhaald gaat worden. Dat is nodig, want dit boek wil een inventarisatie zijn en - het zij reeds nu gezegd - de inventaris is indrukwekkend; men kan er, ook na diepvriezing van het geringste greintje Rotterdams chauvinisme, niet omheen. Wellicht is dat irritant - het is echter niet anders. Enkele jaren geleden schreef een Amsterdammer eens, dat hij - die Amsterdammer - met een vanzelfsprekende vanzelfsprekendheid de superioriteit van zijn stad erkent. Maar 'De Rotterdammer is er voortdurend op uit zichzelf en zijn stad te bewijzen.. Rotterdam heeft daardoor ook voortdurend manifestaties en extra uitgaven nodig. De feiten van vandaag lijken dit woord te onderstrepen de jongste manifestatie heet Communicatie 70 en de extra uitgave, die daaraan gekoppeld is, heeft u zojuist opengeslagen. In dit boek zal echter niets worden bewezen; slechts wordt de stand van zaken opgemaakt. Wie straks, bij beschouwing daarvan, het bewijs van zijn gelijk wil vinden dat Rotterdam de kwart eeuw, die er ligt tussen het feitelijke begin van de wederopbouw en nu, goed heef besteed, mag dat. Wie de feiten wenst uit te leggen in het nadeel van de stad, is dat ook vergund. Men ziet maar..