-
Leven is denkbeelden verzamelen. Samen vormen ze onze visie op de wereld en onszelf. Op den duur zit ons hoofd er vol mee. We lijken op een huis waarin iemand lang heeft gewoond, zodat het vol staat met dingen die hij wil bewaren, althans niet weggooien. Schiften zou het beste zijn. Maar hoe doe je dat? Soms gaat het vanzelf. De werkelijkheid komt ons te hulp met haar eigen inbreng. Andere godsdiensten een plaats toekennen - het was niet in ons opgekomen als ze niet zelf op het toneel waren verschenen. Schiften is een waagstuk: de stap maken van niet durven weggooien naar niet langer bewaren. In dit boek voltrekt Harry Kuitert zo'n schifting op het terrein van het christelijk geloof. Het verschijnt ter gelegenheid van zijn tachtigste verjaardag. Hij pretendeert niet dat een mens als hij ouder wordt ook helderziende wordt; wel komt hij in de positie dat hij beter kan onderscheiden tussen wat ertoe doet en wat niet. Dr. Harry Kuitert was van 1967 tot 1989 hoogleraar theologie. Hij publiceerde op het terrein van de medisch-ethische problemen (filosofie van het medisch handelen, euthanasie, suïcide) en was jaren lang lid van de Gezondheidsraad.
-
In het zeer gegoede milieu waarin een hoge ambtenaar van het Ministerie van Justitie en zijn echtgenote hun formele contacten hebben, wordt hun gedrag en huwelijkleven als onberispelijk gekenschetst. Zelfs de naaste familieleden vermoeden niets van het dubbelleven dat de vrouw leidt; een schaduwleven waarin losbandigheid en sexuele uitspattingen een steeds grotere rol gaan vervullen. Onvermijdelijk volgt, hoewel pas halverwege het boek, een gewelddadige dood. Verdachten zijn er voor de lezer in overvloed, maar de politie beschikt niet over voldoende informatie om de onberispelijke facade te doorbreken. De lezer lukt dat, geholpen door de auteur (Mr. van Buuren, officier van justitie in Zwolle) uiteindelijk wel. De ongebruikelijke opzet van deze psychologische detective verrast en boeit, hoewel de beschrijving van de wel zeer gegoede kringen sommige lezers kan irriteren.
-
Een liefdesroman met als achtergrond een land in oorlogstijd Drie figuren en hun onderlinge verhoudingen vragen in deze prachtige roman de aandacht: Simone Meerlaeg, haar vader, de advocaat Meerlaeg, en haar verloofde Lode Deels. De achtergrond voor de verhouding van de dochter tot de vader is de Vlaamse beweging van tijdens de Eerste Wereldoorlog. De liefde tussen Simone en Lode Deels bloeit op met de Antwerpse havenwijk als schilderachtig en bedrijvig decor. Dominerend is evenwel Simone. Door haar zuivere, morele houding, door de innigheid van haar gemoedsleven vbheerst zij het boek en verleent zij het unieke waarde.
-
Wanneer Jo door haar man wordt ingeruild voor een jongere vriendin verhuist ze naar een binnenvaartschip op de Theems. Tijdens haar huwelijk hoefde ze alleen maar te koken, maar ze merkt al snel dat ze nu meer zal moeten doen om de boel drijvende te houden.Gelukkig krijgt ze hulp van een vriendin van haar dochter. Dora is op het laatste moment weggevlucht van haar bruiloft en vraagt Jo om een veilige haven waar ze haar leven op orde kan krijgen. De beide vrouwen krijgen al snel ongevraagd bezoek van de arrogante, maar aantrekkelijke Marcus en de charmante klusjesman Tom. Alsof dat al niet ingewikkeld genoeg is moeten ze met z'n vieren het Kanaal oversteken...naar Nederland!
-
De kinderen van De Grote Beer groep7 Schreeuwende slaapzakken en stiekeme stropers Kim, Daan, Quilfort, Frank en Lisa zitten nu bij meester Tom in groep 7 van De Grote Beer. Het jaar begint meteen al goed, de groep gaat op schoolreis drie hele dagen! Ze hebben er enorm veel zin in. Vooral de dropping in het donker lijkt ze spannend. En die wordt voor Frank en Lisa nog spannender dan ze hadden gedacht, als Duko en Sid een stom geintje uithalen en er met de zaklantaarn vandoor gaan. In het donkere bos doen Frank en Lisa een ontdekking die de hele schoolreis op zijn kop zet. Daan Kim Frank Lisa Quilfort
-
Een naslagwerk/handboek voor "taalgebruikers": voor hen, die zich zowel schriftelijk als mondeling beter willen uitdrukken. En wel in alle opzichten: schrijven thuis (brieven), schrijven voor krant of tijdschrift, of het schrijven van een scriptie. Spreken in kleine en grote kring, vergaderen; inclusief presentatie en luistervaardigheid. Het ziet er aantrekkelijk uit met tekeningen, anekdotes, raadsels en vele voorbeelden. Toch lijkt het me meer geschikt voor de al wat gevorderden dan voor de beginners. Het zou wel eens kunnen zijn, dat die moeite hebben met het bepalen welk onderdeel nu voor hen het meest geschikt is. De samenstellers hebben er soms wel erg veel dingen omheen verteld. Met uitgebreid trefwoordenregister.
-
Schrijfkriebels is een praktisch boek waarin leerkrachten een leidraad vinden om kinderen ervaringen op te laten doen in het bewegen in het platte vlak. Dit boek is bedoeld voor de onderbouw van zowel regulier als speciaal basisonderwijs. Het is een voorbereiding op het schrijven om problemen te voorkomen en als schrijfremediëring. Het past dus naast en voorafgaand aan iedere schrijfmethode. Kinderen kunnen zich in hun eigen tempo de schrijfbewegingen eigen maken en deze door herhaling automatiseren. Dit heeft een positief effect op de verdere schrijfontwikkeling. Het boek bestaat uit een theorie- en praktijkgedeelte. De theorie wordt vertaald naar de praktijk aan de hand van speelse oefeningen, die in acht thema's zijn ondergebracht. Omdat het gaat om thema's die voor de onderbouw gebruikelijk zijn, kunnen de oefeningen gemakkelijk in het leerprogramma worden geïntegreerd. De oefeningen in het praktijkdeel zijn vooral procesgericht. Het gaat niet primair om het resultaat, maar om de bewegingservaringen van het kind. Verder hoort bij dit boek een cd met muziek en liedjes die de oefeningen ondersteunen.
-
Wie schrijft is nooit alleen. In Nederland en België schrijven meer dan één miljoen mensen gedichten en verhalen. Veel beginnende schrijvers worstelen met de vragen: Hoe weet ik of het goed genoeg is wat ik schrijf? Waaraan kan ik mijn werk toetsen? Hoe kan ik mezelf corrigeren? Is schrijven te leren? Tot op grote hoogte wel. Talent kun je niet kopen, maar als het er is, kun je het ontwikkelen. Wie aanleg heeft en visie, kan zijn inzicht vergroten en technieken leren toepassen. Cees van der Pluijm (1954) behandelt op een speelse wijze de belangrijkste technische aspecten van het schrijven van gedichten en verhalen. Met honderden voorbeelden laat hij zien hoe Nederlandse en Vlaamse auteurs hun literaire teksten hebben vormgegeven.
-
Literair publicist, journalist, docent en kinderboekenschrijver Johan Diepstraten overleed in september 1999. In de maanden daaraan voorafgaand schreef hij 31 columns voor dagblad BN/de Stem, die hier gebundeld zijn. Op humoristische en soms weemoedig makende wijze reflecteert hij op zijn leven en zijn werk. Diepstraten kon zo schrijven dat ook zijn kinderen het konden begrijpen. Dat is knap. Toch zijn de columns niet oppervlakkig of kinderachtig. Ontroerend zijn ze wel, en ook informatief. Deze columns zijn een pleidooi voor helder, begrijpelijk en amusant schrijven. Daarnaast zijn ze het testament van een sympathiek overkomende auteur.
-
Nome de Guerra Oorspronkelijke Titel Antunes, een jongeman uit de provincie, wordt in de jaren dertig door zijn oom ingewijd in het Lissabonse stadsleven. Dat leidt al gauw tot moeilijkheden, want Antunes 'was niet en zou ook nooit kunnen worden zoals oom hem wenste.' Hij trekt bij het hoertje Judith in, een daad die zijn argeloze blik op de wereld vertroebelt en die hem noopt zijn gevoelens en gedachten herhaaldelijk te herzien. Desondanks weet de jongeman gaandeweg de balast van zijn afkomst en opvoeding van zich af te schudden, wat hem de ruimte geeft zijn eigen leven te gaan leiden. Recensie(s)