-
Prachtig verhaal over een onmogelijke vriendschap in oorlogstijd. Ik was elf toen de oorlog uitbrak. Op een vroege ochtend vlogen de vliegtuigen van de vijand zo laag over de huizen dat je de gezichten van de piloten kon zien. Ik vond het spannend, maar algauw werd het angstig. In onze klas zaten Joodse kinderen en kinderen van verraders. Zelfs de meester durfde niet meer te zeggen wat hij dacht. Wij kinderen hadden eigenlijk niets met de oorlog te maken. Zeker als het om vriendschap ging. Of toch?
-
Kees pakte mijn hand en stak de naald in de top van mijn wijsvinger. Langzaam perste zich een dikke druppel helrood bloed naar buiten. Het bloed van Kees was bleekrood en leek dunner.Wij hielden onze vingers bij elkaar en ons bloed vermengde zich. 'Nu zijn we voor altijd vrienden,' zei Kees. 'Voor altijd. ''Voor altijd,' herhaalde ik. Joop begrijpt niet hoe het kan, maar als Kees hem voor het eerst aankijkt, weet hij dat ze vrienden zullen worden. Maar het is oorlog en Joop ontdekt al snel dat weinig dingen voor altijd zijn. Sommige kinderen komen niet meer naar school. De meester geeft geen les meer, want Duitse soldaten hebben het schoolgebouw in beslag genomen. Zelfs thuis is alles anders. Met een onderduiker in huis moet je altijd op je hoede zijn. Als de winter komt, sluipt de honger Joops leven binnen. Gelukkig heeft hij Kees. Maar kan hun vriendschap wel bestaan in een tijd waarin goed en fout op scherp staan?
-
Wereldoorlog en door een jonggestorven grote liefde. In zijn verdere leven zette hij zijn verdriet om in stille schilderkunst. Stefan Hertmans’ jarenlange fascinatie voor zijn grootvaders leven bracht hem uiteindelijk tot het schrijven van deze aangrijpende roman. ‘De verste herinnering die ik aan mijn grootvader heb, is die aan het strand van Oostende.’
-
Als je met Oom Willibrord mee mag naar de kermis of het circus, weet je zeker dat er iets geks gaat gebeuren. Iets wat niemand verwacht en dat je de volgende dag op school kan vertellen om iedereen aan het lachen te maken. Oom Willibrord is nooit bang. Zeker niet voor dieren, hij begrijpt ze en de dieren begrijpen Oom Willibrord. Je had die leeuwen eens moeten zien toen Oom opeens op zijn hoofd ging staan, midden in de leeuwenkooi... Ja, Oom Willibrord is de leukste oom van de hele wereld! Jan Cornelis Terlouw is een Nederlandse fysicus, schrijver en voormalig politicus voor Democraten 66 Jan Terlouw is geboren op 15 november 1931 te Amsterdam. Hij debuteerde in 1970 als kinderboekenschrijver met Pjotr en Oom Willibrord. Naast zijn carrière als jeugdboekenschrijver was hij actief in de politiek. Hij was onder meer fractievoorzitter van D66, Minister van Economische Zaken, Commissaris der Koningin in Gelderland en senator van de Eerste Kamer. (D66). Jan Terlouw is gaan schrijven door zijn vrouw. Hij vertelde eerder altijd zelf-verzonnen verhalen aan zijn kinderen. Zijn vrouw Alexandra van Hulst kwam op het idee om ze te gaan publiceren. Zijn eerste boek was Pjotr in 1970. Voor Koning van Katoren ontving hij een Gouden Griffel.
-
Drie volksjongens in Istanbul vangen zangvogeltjes om ze te vorkopen aan vrome moskeebezoekers. Volgens een eeuwenoude traditie heeft iedereen die een vogeltje koopt en vrijlaat een voorspreker bij de hemelpoort. Met de volle kooien staan de straatjongens op de pleinen van Istanbul en bij de moskeeën maar ze verkopen bijna niets en blijven met een enorm aantal vogels zitten. Teleurgesteld en vernederd keren ze terug naar huis met knorrende magen en nog steeds blut. Het Istanbul van Yasar Kemal is een kleurrijke, bruisende wereld waarin de eeuwenoude traditie plaats moet maken voor de moderne tijd.
-
Boudewijn van Houten (1939) heeft wat met de Tweede Wereldoorlog, waarschijnlijk ligt de sleutel voor zijn obsessie in zijn roman 'Fout' waarin hij het collaborerende oorlogsverleden van zijn vader portretteert. Hoewel de uitgever het niet vermeldt, is 'Ooggetuigen '40-'45' al in 1981 voor het eerst verschenen. Dat wreekt zich een enkele keer, bijv. als Franz Jozef Strauss nog tot de levenden wordt gerekend. Dat neemt echter niet weg dat het een onthutsend interessant boek is. Van Houten heeft zo'n 150 zeer leesbare egodocumenten over de oorlog bij elkaar gebracht. Daarbij zijn onder meer teksten van Hitler, Goebbels en Hess, maar ook van Jef Last, W.F. Hermans en Louis Ferdinand Celine.
-
Dit boek gaat over een paar papyrusfragmenten met stukjes tekst uit het evangelie naar Matteüs, die in Egypte zijn gevonden en in 1901 naar Magdalen College in Oxford werden overgebracht. Daaraan ontlenen ze hun naam: de Magdalen-papyrus. Tot voor kort werden ze aan het einde van de tweede eeuw gedateerd, maar volgens de eerste auteur Carsten Peter Thiede klopt die datering niet. Op grond van de schriftvorm meent hij dat de tekstfragmenten uit omstreeks het midden van de eerste eeuw stammen en dus de resten zijn van het oudste nieuwtestamentische handschrift dat ooit is teruggevonden. In dit boek wordt een en ander uitvoerig uit de doeken gedaan, waarbij vele zijpaden worden betreden. Feit blijft wel dat Thiede de meeste van zijn collega's niet van zijn gelijk heeft kunnen overtuigen. De ronkende aanbevelingen op de omslag kunnen niet verhullen dat de waarde van dit boek beperkt is: zolang deskundigen op het gebied van Griekse papyri deze vroege datering afwijzen, blijft dit boek een slag in de lucht, ook al bevat het vele interessante wetenswaardigheden.