-
Niet op voorraadThe Silver Corridor Oorspronkelijke titel Essef - Selectie verhalen die een representatieve dwarsdoorsnede van Ellisons werk vormt. Zie ook de Scan's
-
Na bijna twintig jaar in Groot Brittannië te hebben gewoond, keert Bill Bryson met zijn vrouw en kinderen terug naar Amerika; het land waar hij opgroeide. Notes from a big Country Oorspronkelijke titel Natuurlijk heeft hij af en toe heimwee naar Engeland, maar dit gevoel wordt gecompenseerd door het plezier dat hij beleeft bij het herontdekken van kostbare herinneringen uit zijn kinderjaren. In Aantekeningen uit een groot land geeft Bryson ons inzicht in de alledaagse werkelijkheid in Amerika, waar een echtpaar de baseballcoach van hun zoon voor de rechter daagt omdat hij hem op de bank heeft laten zitten, waar iemand met hartproblemen het zuivelbedrijf aanklaagt omdat er op het melkpak geen waarschuwing stond over cholesterol en waar op een zak pinda's de waarschuwing staat dat je ze moet pellen voordat je ze eet. Bryson ontleedt op zijn eigen, humoristische en onnavolgbare manier de Amerikaanse samenleving.
-
De virtuoos is een uitzonderlijk liefdesverhaal dat zich afspeelt in en rondom de koetsen, kerken en afgelegen havens van het achttiende-eeuwse Napels. De Napolitaanse hertogin Carlotta zit in een met kaarsen verlichte loge om zich daar een seizoen lang te laten betoveren door de zingende stem van de mannelijke sopraan Gasparo. Zijn deugd schuilt niet in zijn karakter maar in de kunst, zijn virtuositeit. Het verhaal speelt in een omgeving en periode waarin nagedacht en gediscussieerd wordt over de nieuwe tijd en het moderne denken. Maar niets is sterker dan de muziek – of het zou de liefde moeten zijn.
-
Mensje van Keulen werd in 1946 geboren in Den Haag als Mensje Francina van der Steen, roepnaam Mennie. Na haar schilderopleiding werd ze redacteur van Propria Cures. Naast haar bijdrage in de vorm van politieke en literaire cartoons schreef ze ook artikelen. Vervolgens maakte ze samen met Gerrit Komrij, Theo Sontrop en Martin Ros acht jaar deel uit van de redactie van het literaire tijdschrift Maatstaf. Het eerste verhaal van Mensje van Keulen werd gepubliceerd in 1969 in Hollands Maandblad. Haar inmiddels vele malen herdrukte debuut Bleekers zomer (1972) wordt tot de klassieken in de Nederlandse literatuur gerekend. Sinds 1985 schrijft Van Keulen ook kinderboeken, die bekroond werden met een Zilveren Griffel en de Nienke van Hichtumprijs. Olifanten op een web, geschreven naar aanleiding van de dood van haar moeder, is haar eerste autobiografische boek. In 2006 verscheen, naar aanleiding van haar zestigste verjaardag, Alle dagen laat, Dagboek 1976. De schriften wachten, het oerboek van Mensje van Keulen, geeft inzichtin de ontwikkeling van haar schrijverschap.In 2009verscheen de verhalenbundel Een goed verhaal,de bundel isgenomineerd voor de Libris Literatuur Prijs 2010 enDe Gouden Uil 2010.In 2003 ontving Van Keulen voor haar oeuvre de Annie Romeinprijs.In 2011 werd haar deCharlotte Kohler Prijs - een driejaarlijkse prijs voor schrijvers van literair werk - toegekend.Klik hier om het juryrapport van de Charlotte Kohlerprijs te lezen.Op 18 januari 2015 ontvangt zij de Contantijn Huygens-prijs 2014 voor haar hele oeuvre.Van Keulen krijgt de Huygens-prijs voor een oeuvre dat volgens de jury getuigt van een 'buitengewoon technisch meesterschap': 'Al haar verhalen zijn met precisie en fijnzinnigheid gecomponeerd, ogenschijnlijk zijn ze gewoon en alledaags, maar de typische Mensje- van-Keulenverbeelding geeft er steevast een verrassende lading of onverwachte wending aan Op vind je alle boeken van Mensje van Keulen, waaronder het nieuwste boek van Mensje van Keulen.
-
Franka en Phinus vormen al veertien jaar een hecht paar, wanneer ze hun enige kind, hun zoon Jem, verliezen. Vanaf dat ogenblik belanden ze in een nachtmerrie waaraan geen eind lijkt te komen. Zij wil samen rouwen, herinneringen ophalen, Jem levend houden, maar Phinus weigert om over het gestorven kind te praten. Hij wil het liefst alles vergeten, zo snel mogelijk, want hij wordt verteerd door schuldgevoelens. In een poging hun vroegere verbondenheid te herstellen, trekken ze er samen op uit. Maar er komt helaas niets meer terug van het oude sprookje. Renate Dorrestein (1954) begon als leerling-journaliste bij de Libelle en Panorama. In 1977 begon ze freelance te schrijven. In de periode 1977 - 1982 publiceerde ze in Het Parool, Viva en Opzij. In 1982 werd ze redacteur bij Opzij. In 1983 verscheen haar debuut Buitenstaanders. In 1993 ontving ze de Annie Romeinprijs voor haar hele werk.
-
Patrice en Patricia waren als tweelingbroer en -zus van jongsaf aan een onverbrekelijke eenheid, maar op hun negentiende ontvluchtten ze elkaar halsoverkop. Nu, zes jaar later, keren ze terug naar het ouderlijk huis. Een beroemde operazanger is doodgeschoten en hun vader speelde daarbij een cruciale rol. Hoe is die rustige, bedachtzame pianostemmer, wiens leven altijd volledig in het teken van de muziek stond, betrokken geraakt bij deze moord? Patrice en Patricia gaan onafhankelijk van elkaar op zoek naar een antwoord. Pascal Mercier heeft de naspeuringen en herinneringen van Patrice en Patricia vervlochten tot een fascinerende roman over intimiteit en menselijk falen. Daarin staat de vraag centraal welke rol het oordeel van anderen in ons leven speelt. Evenals met Nachttrein naar Lissabon en Perlmann's zwijgen heeft Mercier met De pianostemmer een spannende roman geschreven over een intrigerend filosofisch vraagstuk