-
Natuur is Speciaal vormgegeven om jonge kinderen vertrouwd te maken met planten en dieren uit hun omgeving Is speciaal gemaakt om jonge kinderen te leren sorteren, groeperen en rangschikken naar soort, vorm maat en kleur. Kleurenfoto's van bekende en minder bekende voorwerpen helpen bij het spelenderwijs aanleren van wat hoort bij elkaar.
-
Een vrolijk boek over de begrippen groot en klein. De serie-titel is vreemd vertaald met: 'Een ogenblik voor...' De titel is wel iets te ruim voor dat wat in dit boek behandeld wordt. De illustraties bestaan uit foto's in kleur van allerlei herkenbare voorwerpen. Het begint met een dubbele bladzij: links voorwerpen groot, rechts dezelfde voorwerpen klein. Dan van klein naar groot met ballen; van groot naar klein met schelpen; overtreffende trap met pakjes, groot en klein; piepklein. Ten slotte even groot met ronde dingen, even grote paren en 'groeien' met foto's van handen van baby naar man. Dat de foto's van dezelfde voorwerpen op verschillend formaat gebruikt zijn, werkt weinig verduidelijkend.
-
Sudderly Last Summer Oorspronkelijke titel De auteursloopbaan van Sarah Morgan begon toen ze als achtjarige de biografie van haar hamster schreef. Sindsdien heeft ze haar aandacht ietwat verlegd: naar de medische wereld - ze is van oorsprong verpleegster, en in haar verhalen speelt het ziekenhuis nog vaak een rol - maar vooral naar romantiek. Volgens eigen zeggen is Sarah getrouwd met de meest sexy man ter wereld, die nog dagelijks een inspiratiebron vormt bij het schrijven. Ze werkt nog steeds in de gezondheidszorg, parttime, en probeert daarnaast zo veel mogelijk tijd met haar gezin door te brengen. Verder is Sarah gek op wandelen en skiën - eigenlijk op alles wat je in de buitenlucht kunt doen. vind je alle boeken van Sarah Morgan, waaronder het nieuwste boek van Sarah Morgan.
-
Ter nagedachtenis aan mijn moeder Nora Fender 19212 - 2001 Het verhaal over een gescheiden vrouw, die dolgelukkig is dat ze de kans heeft om haar leven opnieuw in te richten. Na een leven vol goed gedrag, kan ze niet wachten om al haar wilde plannen uit te voeren en eindelijk eens voor zichzelf te kiezen. Maar is het bestaan als alleenstaande wel zo fantastisch als het lijkt?
-
Wellust ziet Asa, waar ze maar kijkt. Gelijk de beesten zijn ze, allemaal. Tegen de achtergrond van het midzomernachtsfeest dat jaarlijks in het grote huis wordt gevierd, met de gebruikelijke massa gasten, het onuitputtelijke banket, het gemaskerde bal, begint Asa aan een zuiveringsactie. Niemand stoort of hindert haar, want wie verdraagt het haar aan te zien? Haar vader is het ergst van iedereen. Hij is pas tevreden wanneer het toegaat als bij de varkens. Hij hoort eigenlijk in een kooi thuis. Zelfs Mama wenst geen notitie te nemen van haar bestaan. Mooie Mama die al vijf jaar niet heeft gesproken en die haar geheimen met zich meedraagt in papieren zakken. Slaperige Mama die alleen van Alex droomt. En Alex is weggelopen, omdat hij niet de Alex wilde zijn die hij moest zijn. Alex: de grote broer die haar alles heeft geleerd wat ze weet. Het is net iets voor hem om uitgerekend vannacht terug te komen. Terwijl het feest desintegreert, haar vaders reptielen ontsnappen, de bedienden muiten, de huishoudster in de diepten van de keukens een kind ter wereld brengt en het geen moment donker wil worden, jaagt Asa op Alex. Ze heeft nog een rekening met hem te vereffenen. Asa is haar vaders wandelende nachtmerrie. Ze is Mama's pijnlijkste herinnering. Ze is vijftien, ze is alleen, en ze vergist zich. Typografie Wim ten Brinke GVN
-
Ontwerp omslag Studio Wolters - Noordhoff Illustratie omslag Roelof van der Schans Merel zit in de val. Haar vader is aan het afrekenen in het benzinestation waar haar broer werkt en ineens sprong er een wildvreemde man naast haar in de auto. In één vloeiende beweging trekt hij het portier dicht, draait het contactsleuteltje om en rijdt weg. Merel is verlamd van schrik…
-
Marion Bloem werd geboren op 24 augustus 1952 in Arnhem. In 1971 ging ze in Utrecht psychologie studeren en in 1977 studeerde ze af in de klinische psychologie. Ze begon met het schrijven van kinderboeken, waaronder Matabia , over de aanpassingen van een Indisch meisje in Nederland in de jaren vijftig, dat bekroond werd met de Ibby Prijs en de Tiger Award. Ze debuteerde echter in 1976 als literair schrijfster met haar boek De overgang. Een meisje van honderd vertelt het levensverhaal van Moemie, een meisje dat dingen ziet die anderen ontgaan. Dat is haar gave en haar noodlot. Moemie verliest haar ouders en familie door de rituele zelfmoord van het vorstenhuis op Bali in 1906. De rest van haar leven is ze op zoek naar iets of iemand die het gemis van haar verwanten kan opvullen. Ze wordt opgenomen in een gezin dat haar helderziendheid nodig heeft om geesten uit hun huis te verjagen.
-
'Ik geef niet op,' zegt mijn moeder, 'toen met mijn rijbewijs zeiden ze ook allemaal: ''ga jij nog door?'' En mooi dat ik de achtste keer geslaagd was.' Een man voor mijn moeder is het waargebeurde verhaal van een moeder en een dochter. De moeder die na een in haar ogen 'fantastische relatie' in de steek wordt gelaten. De dochter die naast de drukte van een baan en een gezin met jonge kinderen haar moeder opvangt. De moeder die voor haar verdriet maar één oplossing ziet: een nieuwe man. De dochter die zich voorneemt die man voor haar bepaald niet alledaagse moeder te vinden. En daarin gaat ze ver, heel ver... Ze schrijft brieven op contactadvertenties, zoekt op internet, volgt interessante 'kandidaten' op straat. Een man voor mijn moeder is het ongekend openhartige relaas van een dochter-moeder relatie bij zwaar weer. Met de nodige humor vechten ze zich door de barre tijden. Wat ze samen meemaken is even ontroerend als hilarisch.
-
Een man en een overspannen vrouw hebben hun intrek genomen in een hotel en laten champagne op hun kamer serveren omdat ze iets willen vieren. Later op de avond belt de man de receptie en vraagt met spoed een arts te laten komen. Deze treft de vrouw, gedeeltelijk ontkleed, op het bed aan. Zij is dood. Op grond van de verkleuringen en vlekken op haar hals vermoeden de arts en de inmiddels gealarmeerde politie dat de vrouw door wurging om het leven is gekomen. De man wordt ondervraagd, maar zegt zich niet te kunnen herinneren wat er is voorgevallen. Liegt hij of lijdt hij hij werkelijk