-
Vijfentwintig jaar lang schreef Maria Oomkens onder de naam "Scheherazade" haar Libelle-Cocktails en elke keer moest ze op tijd haar copy inleveren, haar ei leggen! Om aan de nodige stof te komen heeft ze veel gereisd. Naast haar drukke huishouden hield ze ook nog lezingen en schreef vijf boeken. Hoe ze dat allemaal klaarspeelde, vertelt ze op onderhoudende wijze in dit boek, ingedeeld in korte hoofdstukken, gedrukt in een duidelijke letter.
-
De herinneringen die Lily Shield aan haar kinderjaren heeft, zijn diep gekleurd door haar even mooie als tragische en ongelukkige moeder Anna: als meisje op het idyllische, exotische Hawaï was Lily haar moeders vertrouwelinge, een liefdevolle en angstige kleine toeschouwer van Anna's terugkerende vlagen van gekte. Jaren later, als ze zelf moeder wordt, raakt Lily geobsedeerd door haar eigen jeugd en door Anna. Heden en verleden beginnen door elkaar te lopen als zij de dubbelhartige liefde tussen haar moeder en haarzelf naar boven haalt, werkelijk of vermeend verraad, en hun loyaliteit, die op de een of andere manier sterker was dan de pijnlijkste herinnering. Mijn dwaze moeder is een rijke, ontroerende en onvergetelijke roman over loyaliteit en verraad tussen moeder en dochter. 'Exotisch en vertrouwd tegelijkertijd, even uitbundig en beeldend als elegant en simpel (...) Het blijft nog lang nadat je de laatste pagina hebt omgeslagen bij je.'
-
To my Daughter in FranceOorspronkelijke titel Omslagontwerp DPS te Amsterdam Gebruikers Sporen en Geel verkleuring 'En aan mijn dochter in Frankrijk laat ik de rest van mijn nalatenschap na...' Met deze woorden eindigt het testament van Richard Kirwan, tot verbijstering van zijn Ierse gezin. Ook het leven van zijn dochter in Frankrijk, Solange de Valnay, wordt door Kirwans laatste wil in de war geschopt. Is de man die ze haar hele leven vader heeft genoemd dan niet haar vader? Eleanor, de Ierse dochter, en Solange gaan op zoek naar het verleden van hun vader. De enigen die weten wat er precies is voorgevallen, lijken de excentrieke grootmoeder van Solange en de gekwelde oom van Eleanor. Hun zoektocht brengt de twee halfzussen op het spoor van dramatische gebeurtenissen in het bezette Parijs ten tijde van de Tweede Wereldoorlog, waar vier gezinnen verbonden worden door hun verzet tegen de Duitsers bezetter. In deze periode vol verzet, heldendaden en passie bloeit ook een onmogelijke maar onweerstaanbare liefde op.
-
Hallo!' Maren draaide zich met een ruk om en keek Stijn recht in de ogen. 'Waar zit die lekkere broer van jou? Hij heeft mij nog een cadeautje beloofd.' Maren stond met haar mond vol tanden, maar het borrelde binnenin. 'Wat is er? Heb je je tong verloren?' Maren kauwde zenuwachtig op haar onderlip. Stijn deed haar na. 'Jij bent net zo gek als je broer. Daar is ook een hoek af', meesmuilde hij. De vuist van Maren knalde recht op het puntje van de neus van Stijn. Maren vindt het niet altijd even prettig om tweelingzus van Raf te zijn. Problemen op school, ruzies met andere leerlingen, woede-uitbarstingen thuis overkomen Raf regelmatig. Hij doet of zegt soms dingen die Maren niet fijn vindt, of waar ze geen uitleg voor heeft. Ook al is Maren wel eens kwaad op hem, toch blijft ze het voor hem opnemen. Maar waarom doet haar broer toch zo?
-
Hoe ongelijk van kwaliteit en onderwerp zijn bundels mogen zijn, Bomans blijft over het algemeen genomen een prettig leesbare en daardoor zeer populaire auteur. De titel "Mijmeringen" (ontleend aan een reeks voordrachten voor de radio) dekt niet helemaal de inhoud, waarin ook spotternijen, persiflages enz. voorkomen, maar dit is nauwelijks een bezwaar.
-
Het moest een feestelijk weekeinde ter ere van inspecteur Thomas Lynleys verloving worden. Maar wanneer hij en zijn verloofde, Deborah Cotter, bij zijn ouderlijk huis arriveren, blijkt daar een bijna ondraaglijke spanning te hangen.Voor Lynley, die vervreemd is van zijn moeder en geconfronteerd wordt met het feit dat zijn jongere broer aan de drugs is verslaafd, roept het huis kwellende herinneringen op die hij het liefst zou vergeten.Als in het nabij gelegen dorp Nanrunnel een journalist op gruwelijke wijze vermoord wordt, is er van een feeststemming al helemaal geen sprake meer. Alhoewel het onderzoek buiten Lynleys bevoegdheid als inspecteur van New Scotland Yard valt, raakt hij er toch bij betrokken. De bewijzen leiden niet alleen naar de man die zijn landgoed beheert, maar ook naar Lynleys eigen familie...
-
Jan Blokker, columnist bij de Volkskrant, geeft op uiteenlopende maatschappelijke verschijnselen zijn eigen scherpe, humoristische visie. Na "Ben ik eigenlijk wel links genoeg?", (a.i. 77-21-168) "Ga direct naar de gevangenis, ga niet langs Af, u ontvangt geen f 200,-" (a.i. 77-11-036) en "Altijd is Kortjakje ziek" (a.i. 78-49-024) is deze bundel samengesteld uit columns in de Volkskrant in 1978, 1979 en 1980. Onderwerpen als de politieke, de "zachte" sector, het koninklijk huis, taalvervuiling enz. worden satirisch behandeld, maar sommige stukken zullen door hun actualiteit snel verouderen en onbegrijpelijk worden.