-
Mensje van Keulen werd in 1946 geboren in Den Haag als Mensje Francina van der Steen, roepnaam Mennie. Na haar schilderopleiding werd ze redacteur van Propria Cures. Naast haar bijdrage in de vorm van politieke en literaire cartoons schreef ze ook artikelen. Vervolgens maakte ze samen met Gerrit Komrij, Theo Sontrop en Martin Ros acht jaar deel uit van de redactie van het literaire tijdschrift Maatstaf. Het eerste verhaal van Mensje van Keulen werd gepubliceerd in 1969 in Hollands Maandblad. Haar inmiddels vele malen herdrukte debuut Bleekers zomer (1972) wordt tot de klassieken in de Nederlandse literatuur gerekend. Sinds 1985 schrijft Van Keulen ook kinderboeken, die bekroond werden met een Zilveren Griffel en de Nienke van Hichtumprijs. Olifanten op een web, geschreven naar aanleiding van de dood van haar moeder, is haar eerste autobiografische boek. In 2006 verscheen, naar aanleiding van haar zestigste verjaardag, Alle dagen laat, Dagboek 1976. De schriften wachten, het oerboek van Mensje van Keulen, geeft inzichtin de ontwikkeling van haar schrijverschap.In 2009verscheen de verhalenbundel Een goed verhaal,de bundel isgenomineerd voor de Libris Literatuur Prijs 2010 enDe Gouden Uil 2010.In 2003 ontving Van Keulen voor haar oeuvre de Annie Romeinprijs.In 2011 werd haar deCharlotte Kohler Prijs - een driejaarlijkse prijs voor schrijvers van literair werk - toegekend.Klik hier om het juryrapport van de Charlotte Kohlerprijs te lezen.Op 18 januari 2015 ontvangt zij de Contantijn Huygens-prijs 2014 voor haar hele oeuvre.Van Keulen krijgt de Huygens-prijs voor een oeuvre dat volgens de jury getuigt van een 'buitengewoon technisch meesterschap': 'Al haar verhalen zijn met precisie en fijnzinnigheid gecomponeerd, ogenschijnlijk zijn ze gewoon en alledaags, maar de typische Mensje- van-Keulenverbeelding geeft er steevast een verrassende lading of onverwachte wending aan Op vind je alle boeken van Mensje van Keulen, waaronder het nieuwste boek van Mensje van Keulen. -
Franka en Phinus vormen al veertien jaar een hecht paar, wanneer ze hun enige kind, hun zoon Jem, verliezen. Vanaf dat ogenblik belanden ze in een nachtmerrie waaraan geen eind lijkt te komen. Zij wil samen rouwen, herinneringen ophalen, Jem levend houden, maar Phinus weigert om over het gestorven kind te praten. Hij wil het liefst alles vergeten, zo snel mogelijk, want hij wordt verteerd door schuldgevoelens. In een poging hun vroegere verbondenheid te herstellen, trekken ze er samen op uit. Maar er komt helaas niets meer terug van het oude sprookje. Renate Dorrestein (1954) begon als leerling-journaliste bij de Libelle en Panorama. In 1977 begon ze freelance te schrijven. In de periode 1977 - 1982 publiceerde ze in Het Parool, Viva en Opzij. In 1982 werd ze redacteur bij Opzij. In 1983 verscheen haar debuut Buitenstaanders. In 1993 ontving ze de Annie Romeinprijs voor haar hele werk. -
Duistere Krachten is een briljante verzameling korte verhalen van Stephen King. 22 verhalen, waaronder The Mist, The Jaunt, Survivor Type en The Raft, nemen je mee naar plekken die alleen King kan bedenken… -
Opgedragen aan de zaak der waarheid , die door oprechte mensen in alle landen wordt gezocht Kijk ook even naar de scan's -
Roman gebaseerd op waargebeurde gegevens waarbij 83 vissers tijdens een zware storm op 6 maart 1883 het leven verloren. -
De Ierse auteur Colum McCann beheerst het talent om in de huid van zijn personages te kruipen en de lezer onder te dompelen in de tijd en plaats van zijn romans. Zo ademt zijn nieuwste boek Zoli de sfeer van de jaren dertig in Tsjecho-Slowakije. Zoli Lackowa is een Roma, die, zeer ongebruikelijk in haar familie, leert lezen en schrijven. Zij wordt zangeres, en tegen de Roma-wetten in schrijft zij haar liederen op. De gemeenschap keert zich tegen haar en ook haar minnaar, een Ierse journalist, verraadt haar, omdat hij represailles vreest. Zoli vlucht naar het westen. Haar reis duurt drie jaar. En het zal nog langer duren voor ze haar geliefde terugziet. Zoli is deels gebaseerd op het ware verhaal van de zigeunerdichter Papsuza, die verbannen werd nadat haar gedichten werden gepubliceerd. Colum McCann (Dublin, 1965) debuteerde met de verhalenbundel Vissen in de nachtzwarte rivire. Daarna volgden romans als Zanghonden, Het verre licht en Danser. 'McCann heeft de zeldzame gave om met eenvoudige middelen van een eenvoudig thema iets bijzonders te maken.' De Morgen 'Colum McCann is en blijft een verdomd goede schrijver.' Standaard der Letteren -
Detectiveroman begint met Oude vrienden ontmoeten elkaar Met kaartje -
At the Desert's Edge Oral Histories from the Sahel Oorspronkelijke titel Omslagontwerp Victor Levie en Frank Langedijk Cross werd in 1846 opgericht en is één van de oudste producenten van schrijfwaren. Een Cross pen kenmerkt zich door haar eenvoudige, maar stijlvolle uiterlijk met perfecte kwaliteit. Cross pennen zijn er in eenvoudige uitvoeringen tot zeer luxe en bijzonder afgewerkt. Met een Cross pen haalt u een gedegen schrijfinstrument in huis. -
In Ik zag de zee beschrijft Leila Houari het leven van een jonge vrouwen tussen twee werelden -
In SLIMME GELDTIPS vindt u honderden tips en trucs waarvan u direct kunt profiteren, maar ook waarschuwingen voor ongewenste praktijken. -
In de zomer van 1995 wordt Jef Geeraerts geconfronteerd met de dood van twee geliefde wezens. Levenshonger, erotiek en nostalgie blijken de enige remedie te zijn tegen de acute sterfangst die hem bevangt. Hij herinnert zich hoe hij veertig jaar eerder, in Belgisch Kongo, onder invloed van de jonge zwarte vrouw Mbala uit zijn beklemmende westerse keurslijf kon losbreken. Hun gepassioneerde leven kwam abrupt ten einde toen in een rivier goud werd gevonden. Die ontdekking zou jaloezie, chantage, en uiteindelijk zelfs moord veroorzaken. GOUD verweeft op briljante wijze Geeraerts' hedendaagse bestaan met de zegeningen en gruwelen uit zijn verleden. -
A Kingdom Under Siege explains the political and social background to the Maoist insurgency that has embroiled Nepals government, political parties, king, police and army in conflict against highly motivated guerrilla fighters since 13 February 1996. By early 2003, the rebels had come to threaten the central institutions of the Nepali state. The authors describe how a combination of state neglect, political instability and the growth of radical left politics led to a build up of tensions. The insurgencys promise of a more just and equitable society gained favour with many of Nepals poor and disadvantaged people. The governments failure to tackle the rebellions causes or to engage the Maoists agenda led to thousands of deaths and widespread destruction of infrastructure that peaked in 2001 and 2002. The book concludes that lasting peace depends on building a state that attends equally to of all of Nepals diverse population groups.
