-
Niet op voorraadKjaerlighet Oorspronkelijke Titel Foto auteur Havard Syvertsen Omslagontwerp Robert Nix Vibeke en haar zoontje Jon zijn verhuisd naar een stadje in het noorden van Noorwegen. Jon is een spontane jongen die alles doet om zijn moeder niet voor de voeten te lopen. Desondanks voelt ze zich door hem in haar doen en laten geremd. Op de avond voor zijn negende verjaardag verlaat Jon zonder dat Vibeke het weet het huis om haar ongestoord de verjaardagstaart te laten maken. In de waan dat Jon in bed ligt, bezoekt zij de kermis en ontmoet daar een man. Moeder en zoon gaan onafhankelijk van elkaar een avontuur aan dat naar een spannend hoogtepunt leidt.
-
Ik ben een geboren verteller, want de feiten spreken niet voor zich, die moeten ondertiteld worden, van voetnoten voorzien. De verteller in Liefde is voor vrouwen probeert zich een persoonlijke geschiedenis toe te eigenen, een geschiedenis die hij niet kent, omdat er tussen zijn biologische afkomst en feitelijke leven een adoptie staat. Ooit, in een `zorgeloos, onbezwangerd moment´ rond 1960, moet de vrouw die hem baarde een man zijn tegengekomen - (Donker) - in Londen. De feiten kent hij uit de adoptieformulieren, maar het bijbehorende verhaal moet hij er zelf bij verzinnen - Liefde is voor vrouwen is een deels fictieve reconstructie. Er is moeder A., die hem heeft aangenomen, en er is moeder B., die hem de geboorte schonk en meteen daarop naar een Nieuw Land vertrok, vele oceanen verder. En er zijn mannen: donker, met kroeshaar, die mogelijk zijn vader zijn, en anders altijd zijn geliefde kunnen worden. Want: `Het incest-taboe geldt niet voor geadopteerden.´ `Liefde is voor vrouwen,´ houdt zijn grote, zwarte minnaar hem voor, `wij hebben de vriendschap en de sex.´ Liefde is voor vrouwen is een rauwe, en tegelijkertijd poëtische roman, waarin de hoofdpersoon probeert de sexuele verwarring op te lossen en het etnische dilemma van de `halfbloed´ te bezweren. Uit alle macht doet de verteller een poging het leven met zijn biologie en genen naar zijn eigen schrijvershand te zetten. De roman is geschreven dicht op de huid van de personages en ontroert door haar heldere intimiteit.
-
Liebe ist starker als der tod Oorspronkelijke titel De beeldschone tsarina van Rusland is stapelverliefd op haar Duitse lijfarts Andreas von Trottau. Maar haar liefde blijft onbeantwoord. Als Andreas de knappe, jonge vrouw Xenia ontmoet, kan hij niet anders dan voor haar vallen, hoewel hij zich realiseert dat de gevolgen immens zijn wanneer de tsarina achter zijn liefde komt. Hoe lang duurt het voor de tsarina ontdekt wat Andreas voor haar verborgen houdt? En kunnen Andreas en Xenia de verschrikkelijke wraak van de tsarina ontlopen?
-
El amor en los tiempos del Colera Oorspronkelijke Titel Druk Ebner Ulm Zetwerk Stand By Nieuwegein Typografische verzorging Studio Cursief te Amsterdam Toen Florentino Ariza de dertienjarige Fermina zag, werd hij voorgoed verliefd. Na meer dan een halve eeuw, waarin Fermina is getrouwd met een ander en hijzelf 622 vrouwen beminde, sterft Fermina's man en krijgt Florentino opnieuw de kans om haar zijn eeuwige trouw te beloven.Gabriel Garcia Marquez (1928) publiceerde vele romans en verhalen, waaronder zijn befaamde roman Honderd jaar eenzaamheid. In 1982 ontving hij de Nobelprijs voor de literatuur.
-
Liebe und was sonet noch zahlt Oorspronkelijke Titel Heinrich Willi werd geboren in 1900 in Chur . Hij behaalde zijn medische kwalificatie aan de Universiteit van Zürich in 1925 voordat hij resident werd aan het Institute of Pathology Anatomy in Zürich en het Winterthur- ziekenhuis. Hij begon met opleiding in kindergeneeskunde in 1928 in het kinderziekenhuis van Zürich, onder leiding van Guido Fanconi , en werd in 1930 benoemd tot assistent-medisch directeur. Hij voltooide een proefschrift in 1936 over kinderleukemie en in 1937 werd hij directeur van neonatologie in wat is nu het Universitair Ziekenhuis van Zürich , en bleef in functie tot zijn pensionering in 1970. [1] Hij was president van de Zwitserse Vereniging voor Kindergeneeskunde van 1959 tot 1962 en werd genomineerd voor het lidmaatschap van de Academie voor Wetenschappen Leopoldina . [2] Heinrich Willi (4 maart 1900 - 16 februari 1971) was een Zwitserse kinderarts die zich specialiseerde in neonatologie en het Prader-Willi-syndroom samen met Andrea Prader ontdekte.