In 2003 overleed Jan van Zijverden. Een bevlogen humanist die in de periode 1991-2001 voorzitter was van de Amsterdamse afdeling van het Humanistisch Verbond. Een lokale denker en doener, wiens veelvuldige lokale en praktische activiteiten vergezeld gingen van een al even intense en betrokken intellectuele activiteit. Een erudiet mens en een scherpzinnig denker, die vele artikelen schreef die in de Loopmare, het huisorgaan van het Humanistisch Verbond Amsterdam, in de periode 1990-2003 zijn verschenen. Daarnaast hield hij talloze voordrachten. Als intellectueel werd Van Zijverden, die zelf psychoanalyticus was, gekenmerkt door een passie voor de filosofie, in het bijzonder voor eigenzinnige denkers als Hannah Arendt, Nietzsche en Lévinas, maar ook voor typisch humanistische boegbeelden als Cicero en Coornhert. In zijn stukken sloeg hij steeds de brug naar de praktijk en het hier en nu, en ging hij in op specifieke maatschappelijke misstanden, bijvoorbeeld op het terrein van de zorg, vooral wanneer die gelijkwaardige, tussenmenselijke relaties in de weg stonden. De bescheiden maar dringende humanistische visie van Jan van Zijverden, zoals die in zijn artikelen en voordrachten naar voren komt, is nog altijd relevant en buitengewoon lezenswaardig.

Cees Nooteboom (1933) trok in zijn jeugd na een opleiding in kloosterscholen liftend door Europa - een gebeurtenis die hij gebruikte voor zijn debuutroman Philip en de anderen (1955). Een jaar later verschijnt zijn poëziedebuut De doden zoeken een huis. In 1956 begint hij ook aan een ander deel van zijn carrière, de reisjournalistiek. Hij werkt voor Het Parool en maakt onder andere reportages over de opstand in Hongarije. Hij begint dan ook aan een grote serie reisverhalen voor Elsevier. Drie jaar later stapt hij over naar de Volkskrant en vanaf 1968 vindt hij zijn eigen plek bij het glossy tijdschrift Avenue. In 1963 worden zijn reisverhalen gebundeld onder de titel Een middag in Bruay, gevolgd door Een nacht in Tunesië (1965) en Een avond in Isfahan (1978). Met Rituelen (1980, F. Bordewijkprijs en de Amerikaanse Pegasusprijs voor de beste niet-Amerikaanse roman) breekt Nooteboom door bij het grote publiek. Rituelen is in 1989 verfilmd met in de hoofdrollen Derek de Lint en Thom Hoffman. Recenter verschenen van zijn hand de roman Paradijs verloren (2004), Verleden als eigenschap (kronieken, 2008), Rode regen (columns, herinneringen, gedichten, 2007), de verhalenbundel 's Nachts komen de vossen (2009) en Brieven aan Poseidon (2012). Naast romans, poëzie en reisverhalen schreef hij ook enkele toneelstukken. Zijn boeken werden in meer dan dertig talen vertaald. Voor zijn gehele oeuvre ontvangt hij de Constantijn Huygensprijs (1992). In 2004 wordt Cees Nooteboom de P.C. Hooftprijs toegekend. Hij ontvangt in 2006 een eredoctoraat van de Radboud Universiteit vanwege zijn veelzijdig literair oeuvre, dat diep geworteld is in de Europese cultuur en geschiedenis. In het najaar van 2009 ontvangt hij uit handen van koning Albert de prestigieuze Prijs der Nederlandse Letteren, die een keer per drie jaar door de Nederlandse Taalunie wordt toegekend. Op bol.com vind je alle boeken van Cees Nooteboom, waaronder het nieuwste boek van Cees Nooteboom.