-
Handen uit de Mouwen beschrijft de geschiedenis van het verpleegkundig uniform in Nederland in de voorbije 150 jaar. Het boek toont aan hoe nauw de kleding van verplegers en verpleegsters was verbonden met ontwikkelingen in hun beroepsleven en in de maatschappij. Vanaf het oudst bekende habijt van verplegende kloosterzusters in Nederland - voor dit boek ter beschikking gesteld door de Zusters van Charitas uit Roosendaal - tot een recent en huiselijk verpleegstersjasje dat werd ontworpen door leerling-verpleegkundigen aan Hogeschool Windesheim te Zwolle, passeren tal van uniformen de revue. Ook de uniformen van de verpleegkundigen bij de Geneeskundige Dienst van de Koninklijke Landmacht zijn present. De beschrijvingen van de uniformen zelf, de achtergronden ervan, de discussies erover, maar zeker ook de vele afbeeldingen maken dit boek aantrekkelijk voor mensen in de zorg en daarbuiten. Met deze publicatie bewijst de Stichting Historisch Verpleegkundig Bezit (SHVB) de waarde van haar unieke collectie verpleegkundige materialen, waaronder vele uniformen en insignes. -
Ideology and insanity Oorspronkelijke Titel Typografische verzorging Harm Meyer -
Monika Sauwer (ps. van Yolanda Noordhoek-Nusselder geb. 1946) ontving in 1978 voor deze bundel de Gouden Ezelsoorprijs voor het best verkochte debuut. De verhalen gaan over verschillende episodes uit het leven van de vrouwelijke hoofdpersoon, die leeft als God in Frankrijk maar beslist niet gelukkig is. Haar openhartigheid op sexueel gebied heeft de meningen van de toenmalige critici uiteen doen lopen, maar dat heeft de verkoop van haar boek niet verminderd. Haar schrijfstijl is pittig, vol vaart, losjes en hier en daar ook ironisch. -
Rudi Wester nam een grote verscheidenheid aan dagbladen en tijdschriften door en selecteerde voor Rusteloze vrouwen 1996 de meest in het oog springende reizen, gemaakt door de meest opvallende vrouwen. Adèle Bloemendaal was bijvoorbeeld in Alaska, Barber van de Pol in Buenos Aires, Lieve Joris in Bahrein en Ethel Portnoy nam plaats in de chique Oriënt-Expres naar Venetië. In Rusteloze vrouwen gaan spanning en ontroering hand in hand met een passie voor verplaatsing. Recensie(s) -
Professor of Social Administration London School of Economics Reprinted 1970 -
C. H. Vernede Oud hoofdverpleegster-Docente aan het gemeente ziekenhuis Bergweg te Rotterdam -
Eerste van vijf voorgenomen publikaties over verschillende vormen van beroepsonderwijs. De auteur geeft een boeiende beschrijving van de historische ontwikkeling van het verplegen sinds de oudheid, van de opleiding tot verpleegkundige en van de verhouding tussen de verpleegkunde en de geneeskunde. Daarbij gaat hij in op de invloed van de maatschappelijke context, drijvende en vertragende krachten, de motieven van initiatiefnemers, het streven naar professionalisering en maatschappelijke en materiele erkenning en waardering. Rijkelijk geillustreerd met kaderteksten waarin wat dieper op bepaalde aspecten wordt ingegaan, vaak aan de hand van beschrijvingen in historische bronnen. Bevat een uitgebreid overzicht van geraadpleegde bronnen en literatuur, gegroepeerd naar soort en onderwerp. Bevat een lijst van afkortingen, jaartallen en een index. Mooi, goed toegankelijk en inspirerend boek voor verpleegkundigen en andere werkenden en studerenden in de gezondheidszorg die geinteresseerd zijn in de wortels van het vak. -
In het eerste deel van dit boek heeft de schrijfster enkele nieuwe aspecten van de zangmethodiek in begrijpelijke bewoordingen toegankelijk gemaakt voor zangers, zangdocenten en studenten. Voor het Nederlands taalgebied is het een unieke uitgave. De verschijning van deze Sesam Atlas van de Zangkunst zal in kringen van zangpedagogen en studenten dan ook met instemming worden begroet. De inhoud volgt de methodische en historische leerstof zoals die gevraagd wordt bij het eindexamen zang op de conservatoria en bij het staatsexamen. Ank Reinders heeft meer dan 25 jaar geconcerteerd in Europa en Noord Amerika. Zij is vast commissielid voor de staatsexamens solozang en was tot eind 1992 hoofdvakdocent aan de Hogeschool Enschede, afdeling conservatorium. Ook was zij medeoprichtster en zes jaar lang vice-voorzitster van het Genootschap van Zangleraren. Zij geeft, vooral in Duitsland, regelmatig workshops en heeft een privé-studio in Den Haag. Artikelen van haar hand verschenen in ettelijke internationaal gelezen vakbladen waaronder The NATS Journal en het Journal of Research in Singing. Uit een van de aanbevelingen: 'Het is een aanrader voor eenieder die in zang geïnteresseerd is en achtergrondkennis wenst te hebben.' -
Vanaf zijn dertigste levensjaar maakte de Italiaanse operacomponist Giuseppe Verdi (1813-1901) van elke brief die hij verzond een afschrift. Na zijn dood verschenen deze zogenaamde 'copialettere' in druk. De samenstelster van deze bloemlezing van Verdi's brieven heeft er een groot aantal geselecteerd. Veel brieven hebben een zakelijke inhoud, maar er zijn er ook bij van heel persoonlijke aard. Er zijn nadelen bij de presentatie van de brieven in deze bundel: de lezer zal te vaak achterin het boek moeten zoeken wie de persoon in kwestie is aan wie de brief is gericht; niet altijd is de context van de brief voor de lezer even duidelijk of interessant. Mijn indruk is dat de meeste muziekliefhebbers in dit geval toch liever een biografie van de componist inkijken. -
Cooper's psychiatrie is een anti-psychiatrie in de ware zin des woords. Hij verzet zich tegen de gangbare psychiatrische opvattingen over schizofrenie als zijnde een 'ziekte' die 'genezen' moet worden - liefst in een medische setting. Cooper beweert dat schizofrenen niet bestaan. Wat wel kan bestaan is een verstoorde intermenselijke relatie met verstoorde kommunikatiepatronen waarvan (meestal) een persoon de dupe wordt. Zijn konklusies: de mikro-sociale omgeving van het als schizofreen geklassificeerde individu (meestal het gezin) moet bij de behandeling betrokken worden; de behandeling moet uit de medische sfeer gehaald worden. Cooper illustreert zijn opvattingen aan de hand van een case-history van een 'schizofrene' patient en een beschrijving van zijn werkzaamheden in Villa 21: een poging om anti-psychiatrisch bezig te zijn. Aanbevelenswaardig. -
Richard Strauss Oorspronkelijke Titel Omslagontwerp Elise de Vries Omslagillustratie Jan Maarten Buissant foto's en andere afbeeldingen met Oeuvrecatalogus, Bibliografie, Discografie, Register en Bronnenoverzicht van de afbeeldingen Deze biografie van de grote Duitse componist, vooral bekend door 'Der Rosenkavalier' (en niet te verwarren met de Weense Strauss) is opgebouwd voornamelijk uit citaten uit recensies, dagboeken, brieven en getuigenissen. Het getuigt dan van een grote belezenheid om vanuit die veelheid van gegevens een chronologisch lopend levensverhaal te maken. De gekozen methode is ook al van waarde, omdat de citaten een grote mate van authenticiteit waarborgen. Omslag en titelpagina drukken de autograaf van Richard Strauss' handtekening af, waaruit al meteen duidelijk wordt, dat we hier te doen hebben met een complexe persoonlijkheid. Verder was er zijn verwevenheid met zoveel aspecten van het muziekleven, in Wenen, in Salzburg. Daarachter steeds een filosofie die hij met Hugo van Hofmannsthal uitkristalliseerde. Tijdgebonden blijve de beoordeling van zijn kontakten met Hitler. Compleet met oeuvrecatalogus en discografie geeft deze biografie ook in de Nederlandse vertaling een historische context van zijn leven (1864-1949). -
Deze vrouw is volkomen gewetenloos en manziek, seksueel is zij onverzadigbaar... dit is, met al haar verstand en opleiding, een doodgewone, keiharde moffenhoer.' Zo wordt de hoofdpersoon Greetje gekarakteriseerd door de officier van justitie, als zij in 1952 terechtstaat voor moord. Tijdens de oorlogsjaren had de toen 17-jarige in Katwijk woonachtige Greetje een verhouding met de 40 jaar oudere Duitser Heinrich, profiteerde zij schaamteloos van alle voorrechten die de Duitsers zich toegeeigend hadden en nam deel aan uitbundige feesten en dronken orgieen. Zij deinst er niet voor terug haar macht te misbruiken om personen die haar niet aanstaan naar Duitsland te laten deporteren. Ook na de oorlog vernietigt zij moedwillig, onder andere namen, de levens van mensen die haar liefdesleven in de weg staan. De schrijfster heeft zich uitvoerig gedocumenteerd over de oorlogssituatie en de passages waarin zij deze historische feiten reproduceert zijn zeer boeiend. De karaktertekening van Greetje, de dialogen en situatieschilderingen, zijn helaas vaak oppervlakkig, irritant en te breedvoerig.
