De verteller berooft een lijk van een tasje, waarin een pistool blijkt te zitten. Hij houdt zich ook met afpersing en dergelijke praktijken bezig. Een zekere Coon heeft de dochter van rijke ouders gekidnapt en houdt haar gevangen totdat er twee miljoen betaald zijn. Andere dubieuze figuren regelen huwelijken voor buitenlanders om het Nederlanderschap te verwerven, houden zich met vrouwenhandel bezig en deinsen bij problemen niet terug voor moord. De verteller komt in de problemen als hij een rijke vrouw chanteert. Het ontvoerde meisje wordt Coon afhandig gemaakt en hij neemt haar plaats in. De ontknoping is bloederig. De roman bestaat grotendeels uit dialogen van mensen die een kryptisch soort taal spreken waardoor het volgen van een verhaallijn moeilijk wordt. Verhoudingen blijven duister, het waarom vaak onbegrijpelijk. De hoofdpersonen komen qua persoonlijkheid niet uit de verf; met name Coon blijft onpersoonlijk. Leuk zijn de verknipte figuren die in overvloed aanwezig zijn. Allerlei perversiteiten komen op komische manier aan bod. De humor kan evenwel niet verhullen dat de intrige heel mager is.

In zijn debuutroman Philip en de anderen vertelt Nooteboom over zijn omzwervingen door Europa, van de Noordkaap af tot diep in de Provence toe. Het is een poëtische roman vol zeggingskracht over een jongen die langs de asfaltlinten en de kasseien van Europa lift. Hij is op zoek naar ruimte, naar het paradijs, naar een Chinees meisje. Zijn speurtocht brengt hem met vele anderen in contact, maar wanneer hij terugkeert bij de oude oom die hem tot de reis geïnspireerd heeft, en die hem vraagt: ‘Heb je iets voor me meegebracht?’ moet hij antwoorden: ‘Nee oom, ik heb niets voor u meegebracht.’ Het reizen zelf was de grote ontdekking, en dat is voor Nooteboom zo gebleven. Philip en de anderen werd in 1957 bekroond met de Anne Frankprijs. '‘Wat doet u?’ ‘Ik zoek een meisje.’ ‘Wat voor een meisje?’ Een meisje met een Chinees gezicht. Maar ik kan het niet helpen.'

Jeff Meeks is een misdadiger uit Denver die het land ontvluchtte nadat hij bij een overval op een clandestien casino een rechercheur invalide sloeg. Jaren later keert hij harder, cynischer en sterker terug, en leeft teruggetrokken in de bergen ten westen van de Rocky Mountains. Totdat twee handlangers van zijn voormalige chef, gangsterbaas Baz Madden, hem proberen te vermoorden. Na enige overreding (plastisch beschreven) vertelt het tweetal Meeks dat Madden hem ervan verdenkt er destijds met de casinobuit van een half miljoen dollars vandoor te zijn gegaan. Meeks maakt korte metten met het duo en keert terug naar Denver om een en ander recht te zetten. Het is even wennen, want het is hard, gewelddadig en Amerikaans. Een mooi, snel, spannend, en strak geschreven misdaadverhaal in het thriller-noir genre met humor, een mooie cynische held, een heldin van over de driehonderd kilo en vele andere schilderachtige en/of ongure types. De Zwaan (1944) schrijft jeugdboeken en thrillers, werd zes keer genomineerd voor de Gouden Strop 2000 en won hem een keer.

Samake Mazel heeft een eenmansbedrijfje, een adviesbureau voor beleggingen e.d. Bovendien is hij gigolo. Er blijken foto's genomen van hem en een vrouw in een motelkamer - foto's, waarmee beiden gechanteerd worden. Samake gaat op zoek naar degene die erachter zit, daarbij schrikt hij niet terug voor enige (bloederige) moorden. Ook de ik-figuur (bekend uit het thriller-debuut van De Zwaan: Dietz) krijgt de beschikking over de foto's en gaat op zijn beurt op onderzoek uit, onderwijl de vrouw chanterend. Ze ontmoeten elkaar aan het eind van het boek waarbij de ik-figuur Samake om het leven brengt. Peter de Zwaan (1944) moet veel Amerikaanse misdaadromans gelezen hebben, af en toe lijkt hij het genre te parodiëren. Ondanks een aantal aardige karakterbeschrijvingen is het een tamelijk zwak verhaal met een magere plot. Dietz, waarvoor De Zwaan werd genomineerd voor De Gouden Strop, was beter geslaagd.