The three worlds of Albert Schweitzer Oorspronkelijke Titel Gebruikers Sporen en Geel verkleuring Robert Payne heeft aan de bestaande beschrijvingen van Schweitzers leven niet een willekeurige nieuwe toegevoegd. Bij hem valt de nadruk niet op het heroïsche, al spreekt hij ook daarvoor duidelijk zijn bewondering uit. In zijn opofferend leven wordt Schweitzer zeker door menige onbekende geëvenaard. De auteur van dit boek wil vooral de achtergrond laten uitkomen van hetgeen in de figuur van Schweitzer zo uitzonderlijk geniaal is verenigd: de kunstenaar, de denker en de man van de daad. Daarom spreekt de titel van de 'drievoudige wereld', de muziek, de theologie annex cultuurfilosofie, èn de wereld der medicijnen. Schweitzer is vermaard als talentvol organist, als deskundige voor de orgelbouw en als musicoloog, vooral door zijn standaardwerk over Bach. Door dit boek en door zijn concerten bracht hij de gelden voor zijn eerste hospitaal bijeen. Als theoloog verwekte hij beroering door zijn radicale denkbeelden over Jesus' historisch leven, die ongetwijfeld in brede kringen invloed hebben gehad al zijn zij in de huidige tijd voor een belangrijk deel achterhaald. In zijn cultuurfilosofische geschriften verkondigde Schweitzer het beginsel van 'de eerbied voor het leven' als grondslag der gehele ethiek. Als arts op een afgelegen zendingspost in het binnenland van Afrika heeft hij alléén jarenlang de medische wetenschap in al haar takken in toepassing gebracht. Dat Albert Schweitzer er onder alle omstandigheden in geslaagd is de eenvoud van deze drie werelden in zijn persoon te handhaven, getuigt van zijn geniale persoonlijkheid, welke de auteur van dit boek in een helder licht heeft gesteld.

Historische roman, spelend in het oude Egypte in de dertiende eeuw voor de jaartelling, met als hoofdfiguur de bekende farao Ramses II. In dit tweede deel van de romancyclus worden de eerste regeringsjaren van Ramses beschreven. Niet iedereen is gelukkig met dit koningschap en complotten tegen Ramses worden gesmeed. Aan het einde van het boek wordt Ramses bovendien geconfronteerd met aanvalsplannen van de Hettieten. De auteur is een Frans egyptoloog en wil door zijn romans meer bekendheid geven aan het oude Egypte. Door in zijn verhaal Mozes, Homerus, Menelaüs en Helena te introduceren verbreedt hij het perspectief, maar maakt hij zijn verhaal tegelijk onwaarschijnlijker. Zijn opvatting dat Mozes een aanhanger van de zonnereligie van Echnaton zou zijn geweest, is zeer omstreden. De schrijfstijl is vrij eenvoudig en het boek zeker toegankelijk, maar echt boeiend wordt het verhaal niet: daarvoor is de stijl te voorspelbaar en zijn de figuren te vlak.