-
Eeuwenlang hebben christenen geloofd dat onze bestemming in de hemel is. De aarde was slechts een plek van voorbereiding. Is dat hemelgeloof niet een ontsnapping uit verantwoordelijkheden en zorg voor de aarde? En wat moeten we met de voorstelling van de hemel nu we weten dat het heelal niet een 'daarboven' en 'beneden' kent? Eeuwenlang hebben christenen gedacht dat op een dag Jezus zal terugkomen op de wolken en alle mensen zal oordelen. Kunnen we ons zo'n scenario nog als reële mogelijkheid voorstellen? Hebben juist veel christenen bovendien niet grote moeite om te geloven dat God sommige mensen redt en anderen naar de hel stuurt? God is immers absolute liefde. Eeuwenlang hebben mensen geloofd in de opstanding van de doden. Wat betekent dat voor mensen in de eenentwintigste eeuw? Kan een lijk herleven? Veel mensen hebben moeite met het erfgoed van de traditie. Anderen hebben dat allerminst. Zij geloven in een letterlijke wederkomst, een lijfelijke opstanding, een opneming in de hemel en een grote scheiding tussen de mensen. Maar bedoelen zij daarmee hetzelfde als christenen uit de eerste eeuw? Deze vragen komen aan de orde in dit boek, dat niet alleen bedoeld is om vragen te beantwoorden maar ook om mensen aan het denken te zetten.
-
In ‘Hier zijn de leeuwen’ gaat Hans Kolk, een eenzelvige oude man en psychiatrisch patiënt, op zoek naar de witte plekken in zijn geheugen. Hij belandt in Oost-Afrika, waar hij zich kort na WO1 aansluit bij een medische expeditie. Terwijl de tropenartsen een nieuw geneesmiddel uitproberen op de inlandse bevolking, redt hij het leven van de Oegandees Nkongo. Als Kolk besluit zijn geluk in New York te beproeven, wil Nkongo met hem mee. Daar, in het hart van The Big Apple’, eindigt hun vriendschap op dramatische wijze. Kees van Beijnum debuteerde als romancier met ‘Hier zijn leeuwen’. Dit boek werd genomineerd voor de Debutantenprijs 1994 en geselecteerd voor de longlist Libris Literatuurprijs. Daarnaast verschenen van hem nog vier boeken: ‘Over het IJ’, ‘Dichter op de Zeedijk’, ‘De ordening’ en ‘De oesters van Nam Kee’. Zijn werk werd vertaald, verfilmd en genomineerd voor diverse literaire prijzen. In 1994 beviel mij vooral ‘Hier zijn leeuwen’ van Kees van Beijnum. (…) Zijn literaire debuut, (…) waarin het menselijk tekort zo bekwaam tot romanthema wordt verwerkt. – Inez Van Eijk in het literaire jaaroverzicht van Trouw.
-
Lui Oorspronkelijke Titel Omslagontwerp Nico Richter Omslagillustratie Sir James Jebusa Shannon B.A. Louise Colet was 'de muze van de streek'. Ze leidde een vrijgevochten bestaan en beleefde ontelbare liefdesavonturen. Een van de liefdes van deze narcistische en onstuimige dichteres was dichter-dandy Afred de Musset, met wie zij een kortstondige, maar zeer gepassioneerde relatie onderhield. Na het verschijnen van de autobiografische roman Hij & zij van George Sand, waarin Sand haar pijnlijke liefde met Musset beschrijft, en de (zeer partijdige) biografie van Paul de Musset over zijn broer Alfred, besluit de gekwetste dichteres háár waarheid te vertellen in de roman Hij. Colet had dit al veel eerder willen doen, maar Gustave Flaubert, haar toenmalige liefde, wist haar daarvan te weerhouden. Uiteindelijk heeft Colet met Hij toch wraak genomen. Want hoewel het een verhaal is over de liefde, lijkt het eerder 'een van haat overstromend pamflet', aldus Sand-biograaf Maurois.