Bitter Eden Oorspronkelijke Titel Tatumkhulu Afrika's eigen ervaringen als gevangene tijdens de Tweede Wereldoorlog (eerst in Noord-Afrika, vervolgens in Italië en Duitsland) vormen de basis voor deze eerlijke roman, waarin de homoseksuele gevoelens van drie mannen pas aan de oppervlakte komen tijdens hun gevangenschap. Bitter Eden biedt een unieke blik op de complexe rituelen van het gevangenisleven en beschrijft de bijzondere trouw en diepe verbondenheid tussen de gevangene, voor wie het einde van de oorlog geen vrede betekent.

Maman a un Amant Oorspronkelijke Titel Omslagontwerp Joost van Woestijne Migranten Loukoum woont met zijn vader Abdou, zijn stiefmoeder Maryam en zijn drie zusjes in de kleurrijke Parijse migrantenwijk Belleville. Zijn vader is werkloos straatveger en zijn stiefmoeder handelt in sieraden. Daarvan onderhoudt ze niet alleen haar gezin, maar kan ze ook nog sparen voor haar grote droom, een vakantie buiten Parijs, net als de blanke Fransen. Van de liefde tussen Maryam en Abdou is na jaren huwelijk niet veel meer over en wanneer ze op vakantie in Zuid-Frankrijk de blanke man Etienne Tichet ontmoet die oog heeft voor haar verlangens, besluit ze hem als minnaar te nemen. Terug in Parijs blijven Maryam en Tichit elkaar regelmatig ontmoeten en Maryam doet nog een stap in de richting van haar onafhankelijkheid door te leren lezen en schrijven. Al snel weet heel zwart Belleville van haar escapades. Loukoum is in de war. Hij ziet hoe gelukkig zijn moeder is, maar ook dat zijn vader er diep onder lijdt. In de nood leert mijn zijn vrienden kennen: de negerstam, de vrienden van de familie, organiseert een strafexpeditie naar de chique wijk waar Tichit woont, om hem een lesje te leren. Zonder veel resultaat. Dan is Abdou het zat en zet hij Maryam het huis uit. Nu moet ze kiezen tussen haar grote liefde Tichit en haar gezin.

Arrancame la vida Oorspronkelijke Titel Op haar vijftiende trouwt de naieve Catalina met de Mexicaanse generaal Andrés. Het is een bizar huwelijk. De ene ontluistering volgt op de andere. Andrés gaat over lijken, heeft kinderen bij andere vrouwen, en behandelt haar als zijn lijfeigene. Catalina blijft haar rol van naïeve echtgenote spelen, maar denkt er het hare van. Messcherpe dialogen vol bitse humor. Angeles Mastretta (Puebla, 1949) studeerde in Mexico aan de faculteit van Politieke en Sociale Wetenschappen. Ze is werkzaam als journaliste. Mexicaanse Tango is haar romandebuut.

'De bezoeker' is het verhaal van een jonge vrouw die geconfronteerd wordt met een aantal verrassende levenswetten. Het is een roman over ontmoetingen en confrontaties, en het monster in onszelf. Elin is groepsleidster op een boerderijproject voor zwaar getraumatiseerde kinderen. Ze wordt moeder van een dochtertje. Ze correspondeert met een terdoodveroordeelde, en gaat bij hem op bezoek. Elin's leven lijkt vastomlijnd en helder. Slachtoffer, moeder, dader. Kind, mama, monster. Maar in 'De bezoeker' blijken alle rollen onderling verwisselbaar te zijn. Uiteindelijk komt alles samen, en volgt er een verpletterende confrontatie.

Bij de zeven basalten figuren kwam de panoramawagen tot stilstand. Het waren reusachtige mensbeelden, gekapt in ruwe, hoekige vormen. Ze stonden allemaal een kant op gericht en bewogen in een traag, gestadig ritme hoofd en ledematen, met één voet aan hun voetstuk geklonken. Het leek op een ballet van oerwezens met een nog niet ontwaakte geest. Er kwam een gevoel van trots in de staatsraad op. 'Weet u, excellentie, dat het duizend drieënzeventig jaar duurt voor de groep voor een tweede maal in dezelfde houding komt?' De zendgraaf gaf geen antwoord. Zijn hoofd was van Sibelius afgekeerd en strak gericht op de massale, voorwereldlijke dansers zonder gezicht, die onvermoeibaar hun starre dans volvoerden. Voor het eerst besefte de staatsraad dat ze, imposant als ze waren, iets vreeswekkends hadden. Het was, dacht hij, de bewustzijnsloze traagheid van het massieve bewegen, dat een mens zou kunnen vermorzelen zonder een spoor van haat of aarzeling. Twaalf SF-verhalen met oog voor het onafwendbare. Vincent van der Linden zet op meesterlijke wijze mensen neer in vreemde (maar onrustbarend herkenbare) omgevingen.

Een Afrikaanse familie is begin jaren tachtig het land ontvlucht en terechtgekomen in een Nederlands stadje. Mansakeh, de zoon, ziet hoe zijn ouders en zijn zusje heel verschillend met de nieuwe situatie om gaan. Zijn vader, die een gerespecteerd geleerde en worstelaar was, heeft moeite met zijn positie in de vreemde cultuur. Ondertussen houdt zijn vrouw Sebah het gezin draaiende en ziet kans zichzelf te ontwikkelen tot een zelfstandige vrouw die bewondering afdwingt en overal wordt gevraagd om te spreken. Als Sebah een relatie krijgt met een Nederlandse man, wijst haar echtgenoot haar de deur. Mansakeh vermoedt dat bij de verwijdering tussen zijn ouders ook een geheim voorval uit het verleden meespeelt. Een voorval dat met Mansakek te maken moet hebben. Foto auteur Liesbeth Kuipers