-
Van jongs af aan heeft Paul Witteman muziek in zijn hoofd ook als er geen muziek wordt gespeeld. Regelmatig vraagt hij zich af: waarom denk ik nu aan deze melodie en niet aan een andere? Waarom hoor ik een strijkkwartet van Beethoven wanneer Hans van Mierlo spreekt, en waarom dendert La Valse van Ravel door mijn kop tijdens een spannende televisie-uitzending? Het antwoord op die vragen moet worden gezocht in de ondoorgrondelijke werking van de hersenen en in de unieke ontwikkeling van ieders muzikale smaak. In Het geluid van wolken probeert Paul Witteman te ontrafelen hoe zijn stemming wordt beïnvloed door de muziek waarnaar hij luistert. Iedereen bewaart ergens een sleutel die de deur opent naar zijn eigen kleine paradijs van muzikaal genot. Paul Witteman beschreef zijn ervaringen in de hoop dat ook anderen die sleutel zullen vinden. In Het geluid van wolken klinkt muziek in woord en geluid. Met grote kennis van zaken vertelt Witteman wat er gebeurt, met hem zelf en wellicht ook met de lezer. Zodat die lezer ook het geluid hoort van wolken op de achtergrond wanneer Ralph Vaughan Williams zijn vogel de lucht in stuurt.
-
Samenvatting Aan de “Vaders” van de ethische theologie Daniël Chantepie de la Saussaye Sr. en Johannes Hermanus Gunning Jr. werd in het verleden een studie gewijd. Aan de ethischen van de tweede generatie - de “jong- ethischen” - viel deze eer nog niet te beurt. In de reeks van de jong-ethischen neemt de Haagse predikant J.H. Gerretsen een geheel eigen plaats in. “Hij had zeker een goed professor kunnen zijn” aldus Gerretsen’s leerling G. van der Leeuw. Aan Gerretsen werd en wordt nog geregeld - na zijn heengaan in 1923 - in ons land aandacht besteed, doch meestal incidenteel. Veelal blijft het bij het citeren van significante gedachten uit zijn werken of preken. Wij kennen slechts drietheologen, die een summier licht wierpen op Gerretsen’s theologie t.t. ds.J.G.W. Goedhard, dr.G.Ph. Scheers en prof.dr. Golterman. J.G.W. Goedhard eerde zijn leermeester posthuum met een “schets” van diens theologie. Daarenboven publiceerde hij met A.R. Rutgers in 1925 een belangwekkende “Keur van overdenkingen uit de nalatenschap van dr. J.H. Gerretsen”. De onderhavige studie beoogt - om met G. van der Leeuw te spreken - “het geluid van deze sterke stem” in onze dagen nog eens te laten weerklinken. Wij willen daarbij niet uit het oog verliezen, dat Gerretsen’s theologie zeer nauw met zijn persoon verbonden is. Gerretsen’s stijl is zeer bondig, reden, waarom wij hem in het vervolg breed zullen citeren. Als “terminus ad quem” houden wij het jaar 1916 aan, het jaar, waarin Gerretsen instortte. Wij willen trachten op fenomenologisch-genetische wijze Gerretsen op zijn weg te volgen. Er is in zijn denken een voortdurende beweging en het geheel van zijn oeuvre kenmerkt zich door een wonderbare organische samenhang.
-
The Memory Game Oorspronkelijke Titel Omslagillustratie Andrew Sanderson en Trevillion Images Op een koude herfstmorgen wordt in de tuin van een landhuis in Shropshire, Engeland, het lichaam opgegraven van een zestien jaar oud meisje. Het stoffelijk overschot is dat van Natalie Martello, die in de gouden zomer van 1969 spoorloos verdween en al meer dan vijfentwintig jaar wordt vermist.Voor de familie maakt de vondst van Natalie Martello een einde aan vage dromen en sluimerende hoop en brengt tegelijkertijd een gruwelijk, lang verborgen misdaad aan het licht. Natalie blijkt te zijn vermoord. Maar wie zou zo'n mooi en briljant meisje hebben omgebracht? En hoe heeft die onvoorstelbare misdaad zich voltrokken?