Mouthing the Words Oorspronkelijke Titel Pedlar en Toronto Oorspronkelijke Uitgeverij Thelma is zes jaar. Haar ouders hebben een slecht huwelijk - ze slapen apart. De spelletjes die haar vader met Thelma doet, zijn niet leuk en brengen haar in de war, terwijl haar broertje Willy haar moeders lieveling is. Als het gezin naar Canada verhuist, smokkelt Thelma haar denkbeeldige vriendjes mee in haar koffer. Ze maakt er ook echte vrienden - de meisjes uit de buurt - maar Thelma's leven speelt zich voor het merendeel nog altijd af in haar rijke en buitengewoon levendige fantasie. En nog steeds vraagt ze aan bijna iedere volwassene die ze tegenkomt of die haar wil adopteren Ondanks seksueel misbruik, anorexia en een meervoudige persoonlijkheidsstoornis weet Thelma haar veerkracht, humor en verbeeldingskracht te bewaren.

1983 verkleidet sich Wallraff als türkischer Arbeiter Ali Levent Sigirlioglu und hält diese Rolle zwei Jahre lang durch. Er arbeitet als ungelernte Hilfskraft bei McDonald's, auf einer Großbaustelle und in einer Leiharbeiter-Kolonne. Bei verschiedensten Gelegenheiten - etwa auf einer CDU-Feier, auf der er sich als türkischer Abgeordneter ausgibt, oder bei dem Versuch, sich katholisch taufen zu lassen - erlebt er hautnah, dass Türken beschimpft, bedroht und nicht akzeptiert werden. Seine erste längere Anstellung hat Wallraff bei McDonald's. Er bekommt einen sehr geringen Stundenlohn und muss unter Zeitdruck sowie ohne Sicherheitsvorkehrungen zwischen siedendem Frittierfett und Heizplatten arbeiten. Auf dem Bau verrichtet er Schwerstarbeit, wird ausgelacht und von den Kollegen schikaniert. Schlimmer noch ist die Situation bei einem Subunternehmen, das für Thyssen und das Atomkraftwerk Würgassen Arbeiter zur Verfügung stellt. Keiner der Arbeiter hat Papiere oder ist sozial- und krankenversichert, der Lohn ist gering. Im Atomkraftwerk werden die Arbeiter gefährlich hohen Strahlendosen ausgesetzt; bei Thyssen muss Wallraff bei Minusgraden, ohne Schutzkleidung und ausreichendes Gerät festgefrorene Schlacke entfernen. Viele Arbeiter werden gezwungen, Doppel- oder Mehrfachschichten zu fahren; Unfälle wegen Übermüdung werden von den Vorarbeitern in Kauf genommen. Wehren können sich die Arbeiter nicht - einige sind illegal in Deutschland, andere von der Ausweisung bedroht.

'Het verre licht', de titel van de tweede roman van McCann (Ierland, 1965), verwijst naar het licht aan het einde van een tunnel. Een terechte titel want de roman zit vol met tunnels, letterlijk en figuurlijk, en zelfs de verhaalstructuur ontkomt er niet aan. De twee voornaamste verhaallijnen lijken tot vlak voor het einde niets met elkaar te maken te hebben, maar convergeren dan abrupt - als twee tunnelhelften die bij elkaar komen en daarmee de tunnel completeren. Het is een verhaal van liefde en verlangen in New York, van vervulling, eenzaamheid, moord en doodslag, een aanklacht tegen een samenleving die zwarten onderdrukt en zwakken geen dak boven het hoofd biedt. Het is het verhaal van Nathan Walker, de sterke neger die ondanks alle slagen van het lot een menswaardig bestaan weet te leiden en van zijn kleinzoon, de dakloze Boomkikker, die bovenin een metrotunnel woont en zich daar ondanks veel kou en misere staande houdt. De roman is knap gestructureerd, maar het verhaal is niet altijd even overtuigend. Eerder verschenen van McCann de roman 'Zanghonden' en de verhalenbundel 'Vissen in de nachtzwarte rivier'.

Jasper Huntley woont in Kopenhagen [of zoals in het dagelijkse leven heet : Hugo Gronqvist ] is een Deen en een bekend zakenman n.l. vice-president van het Deense filiaal van een grote internationale opganisatie