luisterboek Matilda De ouders van de slimme Matilda maken hun dochter het leven zuur, maar dan gebeuren er wonderen. Matilda, Roald Dahl’s beroemdste heldin als luisterboek! Matilda is briljant, ze is een gevoelig meisje, dat goed kan leren. Maar haar vader en moeder behandelen haar als een onderkruipsel, niet als een dochter. Ze vinden haar maar een lastig persoontje dat ze dulden totdat ze haar het huis uit kunnen jagen. Matilda kon al praten als een volwassene toen ze anderhalf was, lezen met drie en al voor ze vijf jaar was, las ze wereldberoemde boeken. En toch haten haar ouders haar. Matilda besluit zich eens goed kwaad te maken. Net als vele andere luisterboeken van Dahl, leest ook Jan Meng dit verhaal over de toverende Matilda voor. Met zijn stembuigingen en intonatie is dit een luisterboek om van te smullen!

De schrijfster Carry van Bruggen (1881 - 1932) werd geboren in Smilde als Carry de Haan. Zij was de zuster van Jacob Israël de Haan. Van Bruggen bracht haar jeugd door in de Zaanstreek. Haar vader was een streng joods-orthodoxe godsdienstleraar. Carry werd onderwijzeres in Amsterdam en trouwde in 1904 met de journalist Kees van Bruggen, redacteur en criticus van Het Volk en Algemeen Handelsblad, van wie ze, na een verblijf van een aantal jaren in Delhi en de geboorte van twee kinderen, uiteindelijk scheidde Vanaf haar debuut in 1907 (In de schaduw) publiceerde Van Bruggen verhalen en romans. In de Eerste Wereldoorlog werkte ze aan haar filosofische boek Prometheus, dat in 1919 verscheen. Aanvankelijk werd er nauwelijks op het boek gereageerd, maar het inspireerde Menno ter Braak tot het schrijven van zijn boek Carnaval der burgers. Ander non-fictiewerk is Uit het leven van een denkende vrouw (1920) en Hedendaags Fetisjisme (1925). In 1921 verscheen het sterk autobiografische Het huisje aan de sloot; in 1927 haar wellicht belangrijkste roman Eva, waarin de dood van haar broer Jacob Israël de Haan een rol speelt. Kort na de verschijning van deze roman belandde zij in een jarenlange depressie die eindigde in haar zelfmoord in 1932.

Anna Maria Geertruida Schmidt werd geboren op 20 mei 1911 in Kapelle op Zuid-Beveland (Zeeland). Na de middelbare school, de HBS in Goes, ging ze naar Den Haag om een notariaatstudie te volgen, maar die ruilde ze al snel in voor een cursus steno en typen bij Schoevers. In 1930 werkte ze een poosje als au pair in een gezin in Hannover. Terug in Nederland werd ze bibliothecaresse en in 1941 directrice van de Openbare Bibliotheek in Vlissingen. Daarna ging ze voor Het Parool werken. Vanaf 1948 schreef ze wekelijks een column voor volwassenen en versjes voor kinderen voor de krant. Annie M.G. Schmidt debuteerde al in 1938 met twee gedichten in het tijdschrift Opwaartsche Wegen, maar pas na de oorlog begon haar carrière echt. In 1950 verschenen drie bundels: En wat dan nog?, Het fluitketeltje en Brood en Mangelpers. Het fluitketeltje was haar eerste boek voor kinderen. Daarna begon ze met het schrijven van de verhaaltjes over Jip en Janneke, waarvoor Fiep Westendorp de tekeningen maakte, en vertaalde ze met Han G. Hoekstra de Gouden Boekjes. Later verschenen Abeltje, Wiplala, Minoes, Pluk van de Petteflet, Otje en nog veel meer boeken die nu allemaal klassiek zijn geworden. Voor volwassenen schreef ze columns, cabaretliedjes en teksten voor radio- en televisieseries, zoals Ja zuster, nee zuster. Voor haar werk kreeg ze veel waardering. In 1965 ontving zij als eerste de Staatsprijs voor kinder- en jeugdliteratuur (nu de Theo Thijssenprijs). En voor haar hele oeuvre kreeg ze in 1987 de Constantijn Huygensprijs. Maar het mooiste was toch toen zij in 1988 uit handen van Astrid Lindgren de hoogste internationale prijs kreeg die er voor kinderboeken bestaat: de Hans Christian Andersenprijs. Op 21 mei 1995, in de nacht na haar vierentachtigste verjaardag, stierf Annie M.G. Schmidt. Ze heeft één zoon, Flip van Duijn. Er is een aantal boeken over haar geschreven, waaronder een biografie door Annejet van der Zijl: Anna.