-
Voortvluchtig. Sibylla Forsenström is op de vlucht, al bijna vijftien jaar. Niet alleen voor haar ouders, maar ook voor zichzelf. Ze is een van de vele daklozen in Stockholm. Maar Sibylla is anders. Als dochter van een welgesteld fabrikant weet ze hoe ze zich moet gedragen om niet op te vallen. Ze wil met rust gelaten worden. Dan slaat het noodlot toe. In het exclusieve Stockholmse Grand Hôtel wordt een man vermoord terwijl ook Sibylla er verblijft. Kort daarna wordt er een tweede dode gevonden, eveneens op beestachtige wijze om het leven gebracht. En weer wijzen alle sporen in de richting van Sibylla, die nu echt op de vlucht moet: voor de politie.
-
Nostradamus Met voorspellingen voor de komende jaren Veel van de voorspellingen van de beroemde, zestiende-eeuwse ziener zijn tot nu toe uitgekomen, Zal hij ook voor de eenentwintigste eeuw weer gelijk hebben... Staat de wereld aan de rand van de afgrond of zijn we slechts bij een keer punt aan beland ????
-
In 2003 overleed Jan van Zijverden. Een bevlogen humanist die in de periode 1991-2001 voorzitter was van de Amsterdamse afdeling van het Humanistisch Verbond. Een lokale denker en doener, wiens veelvuldige lokale en praktische activiteiten vergezeld gingen van een al even intense en betrokken intellectuele activiteit. Een erudiet mens en een scherpzinnig denker, die vele artikelen schreef die in de Loopmare, het huisorgaan van het Humanistisch Verbond Amsterdam, in de periode 1990-2003 zijn verschenen. Daarnaast hield hij talloze voordrachten. Als intellectueel werd Van Zijverden, die zelf psychoanalyticus was, gekenmerkt door een passie voor de filosofie, in het bijzonder voor eigenzinnige denkers als Hannah Arendt, Nietzsche en Lévinas, maar ook voor typisch humanistische boegbeelden als Cicero en Coornhert. In zijn stukken sloeg hij steeds de brug naar de praktijk en het hier en nu, en ging hij in op specifieke maatschappelijke misstanden, bijvoorbeeld op het terrein van de zorg, vooral wanneer die gelijkwaardige, tussenmenselijke relaties in de weg stonden. De bescheiden maar dringende humanistische visie van Jan van Zijverden, zoals die in zijn artikelen en voordrachten naar voren komt, is nog altijd relevant en buitengewoon lezenswaardig.
-
Het is 1974. Gerarda Mak, 19 jaar oud, en haar vriend Ron, 18 jaar, zijn dolgelukkig met elkaar. Ze hebben elkaar op het werk leren kennen, bij het Marine Bedrijf in Den Helder, en verhuizen na hun trouwen naar Westerland, waar ze samen met hun vier katten, twee geiten, een dozijn kippen, twee konijnen en nog wat ganzen en eenden wonen. In hun vrije tijd reizen ze graag, en ook bezoeken ze veel concerten – Ron is een fervent muziekliefhebber. Vijfentwintig jaar later, het is dan 1999, lijkt hun geluk voorbij. Er wordt darmkanker geconstateerd bij Ron. Jaren van onderzoeken, ziekenhuisbezoeken en operaties volgen, tot Ron in 2005 overlijdt. Voorgoed anders is het persoonlijke verhaal van Gerarda Mak over het afscheid van haar man – van het moment dat ze horen dat hij kanker heeft tot zijn overlijden. Onverbloemd, eerlijk en af en toe zelfs geestig beschrijft Gerarda het ziekteproces en welke emoties daarmee gepaard gaan.