The Reluctant Fundamentalist Oorspronkelijke titel Getty Images Omslagillustraties en Foto auteur Ed Kashi en Vormgeving binnenwerk CeevanWee te Amsterdam Bariet Ruinen Drukte In de Pakistaanse stad Lahore vertelt de hoofdpersoon Changez zijn levensverhaal aan een onbekende Amerikaan. Net afgestudeerd aan de prestigieuze Princeton Universiteit in de V.S. krijgt hij een baan als consultant bij een groot bedrijf, waar hij vervolgens bovenmatig presteert. Hij wordt verliefd op de rijke New Yokse Erica. Helaas voor Changez is het een platonische liefde. Erica houdt nog steeds van haar overleden vriend Chris. Na de gebeurtenissen van 11/9 lukt het Changez niet om zijn moeizame relatie met Erica en de nasleep van de aanslag op het World Trade Centrum te verwerken. Hoeveel hij ook houdt van haar en van New York, keert hij uiteindelijk terug naar zijn geboorteland Pakistan. Het verhaal is helder geschreven en eindigt verrassend. De Nederlandse titel is niet goed gekozen; het is niet zozeer 'de val van' als: 'de fundamentalist tegen wil en dank'. Het tweede boek van de in Londen wonende schrijver Mohsin Hamid (1971). Voor zijn eerste boek 'Moth Smoke' kreeg hij in 2001 een Betty Trask Award voor het beste debuut.

A solitary dance Oorspronkelijke titel Omslagontwerp Joost van de Woestijne Het verhaal van de behandeling door een psychotherapeut van een ernstig gestoord kind. Mike is schizofreen, gaat alle contact met andere mensen angstvallig uit de weg. Een jonge psycholoog, de ik-figuur in het boek, krijgt als opgave de taak om deze jongen te behandelen. Zeer langzaam en moeizaam, door een maandelange proberen ontbreekt de psycholoog eindelijk door Mikes isolement heen. Maar als Mikes vader op visite komt en hysterisch gilt dat de jongen door een duivel bezeten is, valt Mike terug in zijn oude toestand en moet de psycholoog overnieuw beginnen. Uiteindelijk lukt de therapie toch, na veel vallen en opstaan. Het verhaal is gebaseerd op de praktijkervaring van de schrijver, en is zo levensecht neergetekend dat de lezer steeds de illusie heeft dat hij een echt verslag van een behandeling aan het lezen is, in plaats van een roman. Een meeslepend, onderhoudend verhaal.

De hoop is een krijt wit kind , dat lacht tegen de rover die slacht Gerrit Achterberg [ Blauwzuur ] Tijdens een vakantie trip op Sumatra bereikt de stemming van een echtpaar een dramatische dieptepunt Een in ongekunstelde stijl geschreven roman over een huwelijk dat niet bestand is tegen sleur en dat tijdens een vacantietrip in Sumatra een dramatisch dieptepunt bereikt. Zinnelijkheid - gesymboliseerd door de in titel genoemde doerianvrucht - vormt eenbelangrijk thema. Sentimentele momenten worden goedgemaakt door amusante sfeertekeningen en ondanks schrijvers Indische jeugdherinneringen - die veelvuldig in flashbacks terugkomen - is het geen Indische roman geworden. Indonesie fungeert slechts als achtergrond, de couleur locale komt goed uit de verf en rake landschaps- en stedenbeschrijvingen zorgen voor de nodige afwisseling.

Zesde roman van de schrijver/arts (1948). De auteur van reisverhalen Ronald Vermeer beleeft een dieptepunt in zijn huwelijk, in de verhouding met zijn zoons en in zijn werk als hij van een miljonair-reclameman de opdracht krijgt om vijf idealisten, verspreid over de aardbol, te interviewen over hun ideeën, voor een publikatie in een fotoboek dat de schoonheid van de wereld zal moeten weergeven en dat zal uitkomen in verschillende talen. Het idealisme van de uitverkorenen die wonen in New York, Kiev, Bali, Bangladesh en Vietnam blijkt erg aarde-gebonden. Het is duidelijk dat Vermeer tevens zoekt naar de eigen idealen uit zijn jeugdjaren. 'Het gevangen beeld' geeft zo het gevecht van een auteur weer die tracht zijn eigen ideeën over onze samenleving te beschrijven tegen de gemakzuchtige vooroordelen van velen in. Door het verhaal heen speelt de liefdesverhouding tussen de ook bij het boek betrokken fotograaf met een getrouwde Chinese kinderarts. Ongetwijfeld een opvallend gegeven in een boek dat enerzijds goed geschreven is, maar anderzijds wel wat beknopter had kunnen zijn.