-
Constant balanceren op een slap en dun koord.' Zo omschrijft Wilfred van Oijen, huisarts te Amsterdam, zijn dagelijkse beroepspraktijk. In dit boek vertelt Wilfred van Oijen zijn eigen verhaal. Hij vertelt hoe hij arts werd en waarom het beroep van huisarts in een oude en sterk vergrijzende wijk in Amsterdam zo enerverend is. Hij schetst bovendien waarom hij zijn medewerking verleende aan de Ikon-documentaire over euthanasie, hoe hij deze ervaring beleefde en welke emoties er bij hem werden opgeroepen door de vloed van reacties uit binnen- en buitenland die sindsdien over hem heen komt. Welke plaats heeft deze ervaring in zijn leven en hoe gaat hij elke dag opnieuw om met de meest elementaire vragen over gezondheid en ziekte, leven en dood? Wilfred van Oijen is de integere huisarts, die wederzijdse communicatie centraal stelt in de relatie met zijn patiënten. Hij toont hoe belangrijk het is dat artsen en patiënten zinvol leren omgaan met elke levensfase, dus ook de allerlaatste. Sterven
-
Thrillers kun je uiteraard in elk milieu laten spelen, van 'Dallas' tot Harlem, en momenteel schijnen onderwereldverhalen weer in de mode te zijn. De door een veelheid aan namen vrijwel anoniem blijvende hoofdpersoon van dit boek scharrelt aan de zelfkant van het stadsleven tussen gokkers, hoerententen, barretjes en het politiebureau, waar hij somtijds reserve-agent en invalkracht is. Hij ziet geen morele bezwaren in een terloopse moord, maar dat hij door een knullige bankoverval in conflict zou raken met een vooraanstaand gangster en diens mislukkeling van een zoon had hij nu ook weer niet verwacht. Hij háált het eind van het boek, maar misschien niet veel meer dan dat - dat laat de auteur open. Prettig leesbaar, zelfs geroutineerd geschreven: zonder veel schuttingtaal en dergelijke, en ook zonder enig specifieks m.b.t. de (schaarse) seksepisoden. Paperback in een inmiddels bekende reeks, beschaafd-kleurig omslag met het plaatje van een open geldkist.