-
El Senor de Las Llanuras Oorspronkelijke Titel Gebruikers Sporen en Geel verkleuring Omslagbeeld Topical Press Agency - Getty Images Een fascinerende epische familieroman over een Spaanse journalist en de speurtocht naar zijn grootvader die hem leidt naar een fascinerende bestemming: het donkere hart van KeniaAls de Madrileense journalist Curro Mencia ontdekt dat het oude familiehuis van zijn jeugd te koop staat, breekt er iets in hem. Lux Domini is het geboorte huis van zijn grootmoeder Uke, die er een stormachtige liefdesaffaire beleefde met de Schotse avonturier Hamish, van wie zij zwanger raakte en die vervolgens spoorloos uit haar leven verdween.Ondanks zijn vaders afkeer tegen zijn verwekker, deze excentrieke Schot die hem voor zijn geboorte al in de steek liet, kruipt Curro's journalistenbloed waar het niet gaan kan en besluit hij op zoek te gaan naar het ware verhaal achter de vader van zijn vader.In de voetsporen van Hamish reist Curro naar het hart van donker Kenia. Daar ontmoet hij tal van kleurrijke personen, die hem belangrijke aanwijzingen kunnen geven over het turbulente verleden van zijn grootvader. Ook bezoekt hij onvergetelijke plekken en spreekt hij met ooggetuigen van Kenia's meest recente geschiedenis; de slachtoffers van de verschrikkelijke Mau-Mau-terreur. En dan vindt hij eindelijk - diep in de binnenlanden - de antwoorden waar hij naar zoekt...Javier Yanes (Madrid, 1968) is bioloog en journalist. Daarnaast is hij een groot liefhebber van avontuurlijke reizen, met name naar de Keniaanse binnenlanden. Hij is de oprichter van de en auteur van tal van artikelen in reistijdschriften. Momenteel is hij werkzaam als wetenschapsredacteur bij het dagblad Publico en als reisjournaliste voor het tijdschrift Paraisos. De zwarte legende van de familie Mencia (El Senor de las Llanuras) is zijn eerste roman.
-
Mina dottrars systrar Oorspronkelijke titel 'Een complex en boeiend verhaal over een uiteengevallen gezin, waarin drie jonge meisjes vast van plan zijn het later zelf anders te doen.' - Esta De dertigjarige Lucy wordt met een overdosis een New Yorks ziekenhuis binnengebracht. Ze is acht jaar daarvoor verdwenen. Haar zus Annie reist vanuit Zweden naar New York om bij haar bewusteloze zus te waken. Op aanraden van de behandelend arts vertelt Annie haar levensverhaal aan Lucy. Hun andere zus, Mimmi, stuurt per e-mail haar verhaal, zodat Annie het kan voorlezen. Dit alles in de hoop dat Lucy het hoort en zal bijkomen. Beetje bij beetje wordt het beeld van de jeugd van de zussen en hun alleenstaande, hardwerkende moeder duidelijk. Een beeld dat ook bepaald wordt door hun vriendinnen, die door hun moeder steevast 'de zussen van mijn dochters' worden genoemd. Barbara Voors (Zweden, 1967) brak in Nederland door met Zusje van me (1999). Van die roman werden meer dan 80.000 examplaren verkocht. Daarna verschenen Vertrouwen in jou, Slapeloos, De aardbeibeet en De zussen van mijn dochters.
-
De keuze van Theroux voor het gebied rond de Middellandse Zee is verrassend. Eerdere reisverhalen gingen over meer exotische gebieden. Het begin en eindpunt van deze reis per trein, bus, taxi of boot zijn resp. Gibraltar en Ceuta; de zuilen van Hercules aan weerszijden van de Straat van Gibraltar. Libanon, Libië en Algerije worden om veiligheidsredenen overgeslagen. Theroux ziet zichzelf als waarnemer; hij beschrijft het landschap, de steden, de dorpen en de mensen als een decor dat aan hem voorbij trekt. Hij heeft vooral oog voor het gewone leven, toeristische bezienswaardigheden als Pompeji of het orakel van Delphi zeggen hem minder. Overal is er wel een onderwerp dat hem bijzonder raakt en waarover hij met mensen praat. In Spanje de populariteit van stierenvechten, in Italië het fascisme en in Albanië het alom aanwezige, zichtbare verval. Een caleidoscoop van waarnemingen doorspekt met ironie en schertsende humor en gekleurd door eigen ervaringen en opvattingen, resulterend in een zeer persoonlijk en boeiend beeld van de kusten rond de Middellandse Zee.
-
'Je begint. Je geeft me je hand en we lopen door het stadspark in Wenen, daar vlakbij het Kunsthistorisch Museum. We drinken koffie in een glazen paviljoen. We gaan fietsen. Ik zit achterop. Je fietst langzaam en stabiel, zo veilig dat ik je niet hoef vast te houden en mijn handen vrij zijn om te voelen dat het herfst wordt. Een blaadje vlindert vlakbij een boom naar beneden. Ik sluit mijn handen en ogen hou dit geluk, dat aanvoelt als op straat gevonden geld, even vast.' In haar verrassende prozadebuut De zorgstroom weet A. el Baraka haar personages met een paar rake zinnen neer te zetten. El Baraka gebruikt eenvoudige, beeldende woorden en een licht-absurdistische toon om haar hoofdpersonen tot leven te wekken. Ieder verhaal creëert zo een klein en waarachtig universum dat zich met volle kracht aandient en waarin mensen worden meegezogen door zorgen en problemen. Anderen proberen hen te helpen, maar de hulp lijkt zijdelings te passeren zonder effect of betekenis.
-
Een man heeft niet lang meer te leven. Voor zijn laatste verjaardag speuren zijn kinderen hun rebelse broer Bardo op, die dertig jaar eerder door zijn vader het huis uit is gezet en nooit is teruggekeerd. De bedoeling is dat vader en zoon zich - voor het te laat is - met elkaar verzoenen. Maar de verschillen zijn niet zomaar te overbruggen: de schijnbare zekerheden van het leven in een verzorgingsstaat botsen met de ongebondenheid van Bardo. Een nog altijd sluimerende vete tussen hem en zijn oudste broer dreigt weer op te spelen. En wie moet straks hun vader op zijn sterfbed verzorgen?
-
Binnen het imposante oeuvre van Jeroen Brouwers geldt "De zondvloed' volgens critici als zijn belangrijkste roman. "De zondvloed' vertelt het verhaal van een jongen die opgroeit in Indië, zijn verblijf in een Japans gevangenkamp, het eerste contact met meisjes, zijn kostschooljaren in Nederland en uiteindelijk zijn eerste huwelijk. Maar de roman is vooral een overweldigend epos over de invloeden die het leven richting geven en waardoor een persoonlijkheid wordt gevormd. Jeroen Brouwers wordt door lezers, critici en collega-schrijvers beschouwd als de grootste nog levende schrijver van het Nederlandse taalgebied. Na de Japanse invasie belandt hij in het Japanse interneringskamp Tjideng. In 1948 komt Brouwers naar Nederland,