-
Mensje van Keulen werd in 1946 geboren in Den Haag als Mensje Francina van der Steen, roepnaam Mennie. Na haar schilderopleiding werd ze redacteur van Propria Cures. Naast haar bijdrage in de vorm van politieke en literaire cartoons schreef ze ook artikelen. Vervolgens maakte ze samen met Gerrit Komrij, Theo Sontrop en Martin Ros acht jaar deel uit van de redactie van het literaire tijdschrift Maatstaf. Het eerste verhaal van Mensje van Keulen werd gepubliceerd in 1969 in Hollands Maandblad. Haar inmiddels vele malen herdrukte debuut Bleekers zomer (1972) wordt tot de klassieken in de Nederlandse literatuur gerekend. Sinds 1985 schrijft Van Keulen ook kinderboeken, die bekroond werden met een Zilveren Griffel en de Nienke van Hichtumprijs. Olifanten op een web, geschreven naar aanleiding van de dood van haar moeder, is haar eerste autobiografische boek. In 2006 verscheen, naar aanleiding van haar zestigste verjaardag, Alle dagen laat, Dagboek 1976. De schriften wachten, het oerboek van Mensje van Keulen, geeft inzichtin de ontwikkeling van haar schrijverschap.In 2009verscheen de verhalenbundel Een goed verhaal,de bundel isgenomineerd voor de Libris Literatuur Prijs 2010 enDe Gouden Uil 2010.In 2003 ontving Van Keulen voor haar oeuvre de Annie Romeinprijs.In 2011 werd haar deCharlotte Kohler Prijs - een driejaarlijkse prijs voor schrijvers van literair werk - toegekend.Klik hier om het juryrapport van de Charlotte Kohlerprijs te lezen.Op 18 januari 2015 ontvangt zij de Contantijn Huygens-prijs 2014 voor haar hele oeuvre.Van Keulen krijgt de Huygens-prijs voor een oeuvre dat volgens de jury getuigt van een 'buitengewoon technisch meesterschap': 'Al haar verhalen zijn met precisie en fijnzinnigheid gecomponeerd, ogenschijnlijk zijn ze gewoon en alledaags, maar de typische Mensje- van-Keulenverbeelding geeft er steevast een verrassende lading of onverwachte wending aan Op vind je alle boeken van Mensje van Keulen, waaronder het nieuwste boek van Mensje van Keulen.
-
Franka en Phinus vormen al veertien jaar een hecht paar, wanneer ze hun enige kind, hun zoon Jem, verliezen. Vanaf dat ogenblik belanden ze in een nachtmerrie waaraan geen eind lijkt te komen. Zij wil samen rouwen, herinneringen ophalen, Jem levend houden, maar Phinus weigert om over het gestorven kind te praten. Hij wil het liefst alles vergeten, zo snel mogelijk, want hij wordt verteerd door schuldgevoelens. In een poging hun vroegere verbondenheid te herstellen, trekken ze er samen op uit. Maar er komt helaas niets meer terug van het oude sprookje. Renate Dorrestein (1954) begon als leerling-journaliste bij de Libelle en Panorama. In 1977 begon ze freelance te schrijven. In de periode 1977 - 1982 publiceerde ze in Het Parool, Viva en Opzij. In 1982 werd ze redacteur bij Opzij. In 1983 verscheen haar debuut Buitenstaanders. In 1993 ontving ze de Annie Romeinprijs voor haar hele werk.
-
De Ierse auteur Colum McCann beheerst het talent om in de huid van zijn personages te kruipen en de lezer onder te dompelen in de tijd en plaats van zijn romans. Zo ademt zijn nieuwste boek Zoli de sfeer van de jaren dertig in Tsjecho-Slowakije. Zoli Lackowa is een Roma, die, zeer ongebruikelijk in haar familie, leert lezen en schrijven. Zij wordt zangeres, en tegen de Roma-wetten in schrijft zij haar liederen op. De gemeenschap keert zich tegen haar en ook haar minnaar, een Ierse journalist, verraadt haar, omdat hij represailles vreest. Zoli vlucht naar het westen. Haar reis duurt drie jaar. En het zal nog langer duren voor ze haar geliefde terugziet. Zoli is deels gebaseerd op het ware verhaal van de zigeunerdichter Papsuza, die verbannen werd nadat haar gedichten werden gepubliceerd. Colum McCann (Dublin, 1965) debuteerde met de verhalenbundel Vissen in de nachtzwarte rivire. Daarna volgden romans als Zanghonden, Het verre licht en Danser. 'McCann heeft de zeldzame gave om met eenvoudige middelen van een eenvoudig thema iets bijzonders te maken.' De Morgen 'Colum McCann is en blijft een verdomd goede schrijver.' Standaard der Letteren