• Help, de dokter verzuipt! is een boek van T. Kortooms Aan Pan van Peelland Hendrik Wiegersma groot Medicus en Kunstenaar , die mijn inspireerde tot het scheppen van mijn geneesheer Angelino
  • L'Aime Oorspronkelijke Titel Een ernstig ziek elfjarig weesjongetje wordt liefderijk in huis opgenomen door zijn vierenzeventigjarige grootmoeder, in een dorp op het eiland Réunion. Het thema van de roman is de warme genegenheid tussen de oude vrouw en haar opgroeiende kleinzoon. Behalve met zijn grootmoeder krijgt de jongen te maken met verschillende figuren uit de dorpssamenleving: familieleden, buren en bovenal de tweede man van zijn oma, die een onverbeterlijke rokkenjager is. Réunion is een door Frankrijk gekoloniseerd eilandje in de Indische Oceaan met een Frans-creoolse cultuur en literatuur, die overeenkomst vertoont met die van de Franse Antillen. De sfeer van de creoolse dorpssamenleving is met humor en warmte weergegeven, in een levendige, originele maar niet altijd gemakkelijke stijl.
  • Er was letterlijk geen vierkante meter waar geen bloed tegenaan was gespoten, gespat, gelekt of gesmeerd. Het zat overal, en het was zoveel dat het onvoorstelbaar was dat het allemaal nog maar kort geleden door dat ene vrouwenlichaam was gepompt dat nu als een aan flarden gesneden lappenpop op bed lag, het afgesneden hoofd als een gruwelijk kurk in de opengesneden onderbuik geduwd.' De beestachtige moord op Miss Venus, alias Rosalie de Winter, is voorpaginanieuws, niet alleen omdat de vroegere seksgodin als een Nederlandse Marilyn Monroe in de jaren zeventig tal van huwelijke ontwrichtte, maar vooral omdat ze de ster is van de populaire tv-soap Vreugde & Verdriet. Verzekeringsdetective Engelbert Julius Leopold Durk King zal het een zorg zijn. Hij is op zoek naar een verdwenen collega. Wanneer King erachter komt dat die man bezig was in het schimmige tv-wereldje, belandt hij in een macabere intrige waar Macht en Geld het allang hebben gewonnen van Normen en Waarden... en waarvan de werkelijkheid veel gruwelijker is dan welke dramaserie dan ook. Pin up is hte tweede deel in een reeks rond de verzekeringsdetectiveKing. Het eerste deel, Babyface, werd genomineerd voor de Gouden Strop, de prijs voor de beste Nederlandstalige misdaadroman. Ontwerp omslag en typografie Studio Eric Wondergem BNO te Baarn
  • Drift heeft een prettige, laconieke en heldere verteltrant. Marion Pauw staat in de rij om de volgende Saskia Noort te worden - AvantGarde Op het eerste gezicht lijkt het leven van Jill een droom. Haar vriend Simon, een jurist, is net door de prestigieuze trustmaatschappij Ubbink, Kauffman & Tobey op Aruba aangesteld en ze wonen in een prachtig appartement aan de turquoise zee. Toch gaat het niet goed met Jill. Haar relatie staat op springen en ze voelt zich verloren op het eiland waar iedereen vriendelijk doet, maar niemand haar echt kent. Een duikcursus biedt afleiding. Maar als blijkt dat haar instructeur Edsel meer weet van de verdwijning van de Amerikaanse toeriste Christine Bird, en zelfs heeft vastgezeten vanwege vermeende betrokkenheid bij moord, pakken donkere wolken zich samen boven Jills hoofd. Als zij op een dag na een drift-duik onder leiding van Edsel bovenkomt, is de boot weg. Het enige wat ze ziet is water.
  • Sexing the Cherry Oorspronkelijke Titel De gigantische vrouw met de honden vist ± 1630 een jongetje uit de Thames. Ze noemt hem Jordan en voor haar is hij een zoon. Als jongeman volgt hij de ontdekkingsreiziger Tradescant naar de West en brengt hij exotische vruchten mee naar Engeland. De vrouw en de jongen 'zien' en herinneren zich gruwelijke en fantastische verhalen, en zij worden op hun beurt, 'herinnerd' door twee mensen in Londen anno 1990: zo zouden de goede eigenschappen van stam en loot gecombineerd worden als bij het enten van vruchtbomen (cf. titel). De claim van de titel wordt niet door het verhaal waargemaakt. De vruchtensymboliek is niet een geïntegreerd deel van de roman geworden; de stemmen van de twee hoofdpersonen klinken geforceerd verschillend. De nadruk in dit boek blijft op de gruwelsprookjes - maar die kunnen, als 'fantasy', ook zonder dit ambitieuze romankader. Goede vertaling.
  • Prosper de Lange Industrieel Schering en in van een fabrikanten leven Druk Janssen Print Nijmegen
  • A little game Oorspronkelijke Titel Twee jongens, leerlingen van een militaire kostschool, brengen de kerstvakantie door in het ouderlijk huis van een van hen, op Long Island. Daar ontspint zich een sinister, moordlustig psychologisch spel tussen alle betrokkenen, waarin ook de stiefvader betrokken raakt..
  • Luigi Pirandello (1867-1936) wordt gerekend tot het modernisme: de held is een antiheld, de taal is inadequaat, de waarheid subjectief, alles kan ook vanuit een ander gezichtspunt worden verteld. Hij schreef verhalen, romans en toneelstukken en kreeg in 1934 de Nobelprijs voor literatuur. De hier gekozen 12 verhalen uit het omvangrijke werk van Pirandello hebben als thema: de vernietiging van de mens. De toelichting bij het boek zegt hierover: 'Het is onmogelijk een vaste greep te krijgen op de dingen die ons ontglippen in het spel van schijn en werkelijkheid. Ook de eigen identiteit ontglipt ons in het wisselend beeld dat anderen van ons hebben.' De gemaakte keuze is - binnen dit aspect - heel goed. Het zijn tragische verhalen, hoewel de typische pirandelliaanse humor niet ontbreekt. De volgorde van de verhalen is chronologisch: bij ieder verhaal staat het jaar van publikatie. De vertaling is goed. Ruime druk en bladspiegel, kaft in sober zwart-wit met portretje van de schrijver.
  • The Children of Sisyphus Oorspronkelijke Titel In deze roman beschrijft de auteur de miserabele realiteit van de armsten in een van de slums van Kingston (Jamaica) aan de hand van Dinah, een jonge negervrouw, die zich via mannen probeert op te werken naar een betere maatschappelijke positie. Wij worden gekonfronteerd met Ras Tafaries (godsdienstige sekte die in Ethiopie het beloofde land ziet en in Haile Selassie een boodschapper Gods), hun armoede en strijd om een bestaan. Dat leidt regelmatig tot weergeven (sociologisch) van de werkelijkheid. Beklemmend, maar ook vaak geforceerd, geeft hij zijn interpretatie van een groep, die probeert te ontsnappen aan de realiteit door zich te hullen in een schijnwereld.    
  • The Gold Moon Oorspronkelijke Titel Op een ijskoude nacht in New York doet de politie een bizarre ontdekking: op een pier in de haven worden bloedsporen aangetroffen, samen met een oude tikkende klok en een gedicht, ondertekend door de Klokkenmaker. Van een lijk ontbreekt elk spoor. Wanneer er een tweede bijna identieke plaats delict wordt ontdekt - ditmaal wel met een lijk - lijkt het erop dat New York wordt geteisterd door een seriemoordenaar. Forensisch expert Lincoln Rhyme en Amelia Sachs worden ingeschakeld om de seriemoordenaar te vinden. Ze worden bijgestaan door Kathryn Dance, een succesvolle gedragswetenschapper, die mer haar bijzondere verhoortechnieken al snel vorderingen maakt in de zaak. Maar de ultraslimme Klokkenmaker wikkelt zijn diabolische plan in een razend tempo af...
  • Cees Nooteboom (1933) trok in zijn jeugd na een opleiding in kloosterscholen liftend door Europa - een gebeurtenis die hij gebruikte voor zijn debuutroman Philip en de anderen (1955). Een jaar later verschijnt zijn poëziedebuut De doden zoeken een huis. In 1956 begint hij ook aan een ander deel van zijn carrière, de reisjournalistiek. Hij werkt voor Het Parool en maakt onder andere reportages over de opstand in Hongarije. Hij begint dan ook aan een grote serie reisverhalen voor Elsevier. Drie jaar later stapt hij over naar de Volkskrant en vanaf 1968 vindt hij zijn eigen plek bij het glossy tijdschrift Avenue. In 1963 worden zijn reisverhalen gebundeld onder de titel Een middag in Bruay, gevolgd door Een nacht in Tunesië (1965) en Een avond in Isfahan (1978). Met Rituelen (1980, F. Bordewijkprijs en de Amerikaanse Pegasusprijs voor de beste niet-Amerikaanse roman) breekt Nooteboom door bij het grote publiek. Rituelen is in 1989 verfilmd met in de hoofdrollen Derek de Lint en Thom Hoffman. Recenter verschenen van zijn hand de roman Paradijs verloren (2004), Verleden als eigenschap (kronieken, 2008), Rode regen (columns, herinneringen, gedichten, 2007), de verhalenbundel 's Nachts komen de vossen (2009) en Brieven aan Poseidon (2012). Naast romans, poëzie en reisverhalen schreef hij ook enkele toneelstukken. Zijn boeken werden in meer dan dertig talen vertaald. Voor zijn gehele oeuvre ontvangt hij de Constantijn Huygensprijs (1992). In 2004 wordt Cees Nooteboom de P.C. Hooftprijs toegekend. Hij ontvangt in 2006 een eredoctoraat van de Radboud Universiteit vanwege zijn veelzijdig literair oeuvre, dat diep geworteld is in de Europese cultuur en geschiedenis. In het najaar van 2009 ontvangt hij uit handen van koning Albert de prestigieuze Prijs der Nederlandse Letteren, die een keer per drie jaar door de Nederlandse Taalunie wordt toegekend. Op bol.com vind je alle boeken van Cees Nooteboom, waaronder het nieuwste boek van Cees Nooteboom.
  • Haptonomie Raken, aanraken en aangeraakt worden zijn natuurlijke en essentiële behoeften van de mens olie maar al te vaak worden onderdrukt, want binnen onze cultuur worden zij vaak als 'ongepast' ervaren. Velen zouden het contact met het eigen gevoel en met de omgeving intensiever en prettiger willen ervaren, maar dat kan nooit gebeuren zolang je geen werkelijk contact hebt met jezelf of met anderen. Haptonomie is een methode om onze zintuigen ten volle te leren gebruiken bij het vormen, het ervaren en het waarderen van al onze relaties. In dit boek wordt zeer treffend en scherpzinnig beschreven hoe het contact tussen mensen van ongevoelig en onvolledig, naar prettig en werkelijk contact kan worden getransformeerd. Er bestaan in de samenleving vele lichamelijke en psychologische klachten die veroorzaakt worden door een verkeerde omgang met het eigen gevoel en het gevoel van de ander. 'Wordt de ander niet gevoeld, dan wordt er ook minder of geen rekening met hem of haar gehouden.' Het boek behandelt méér dan enkel de fysieke omgang tussen mensen. Zo legt de auteur ook uit waarom mensen ertoe neigen te snel over anderen te oordelen en waarom communicatie tussen mensen vaak zo onpersoonlijk verloopt. Hij beschrijft enkele eenvoudige handelingen die men zelf kan toepassen bij het werkelijk contact maken, naast een meer therapeutisch gebruik van de haptonomie (haptotherapie). Onze zintuigen zijn er niet voor niets - we kunnen ze heel effectief en waardevol gebruiken.
Ga naar de bovenkant