-
Samenvatting Tragiek en humor liggen soms vlak bij elkaar. Jan Wolkers heeft dit in Turks Fruit weer verbijsterend waarachtig laten zien. "Turks fruit is een roman waarin Wolkers op een perfecte manier grote thema's als liefde, dood en vergankelijkheid heeft weten te verbinden; geschreven in een stijl die niets aan kracht heeft verloren.' Pieter Steinz In Turks fruit beschrijft Wolkers de heftige liefde tussen de jonge beeldhouwer Erik en zijn grote liefde Olga. Ze beleven een grandioze, romantische zomer en besluiten te trouwen, tegen de zin van Olga's rijke ouders. Totdat Olga zich vreemd begint te gedragen, abrupt breekt met Erik en terug gaat naar haar ouders. De pers over Turks fruit "Wolkers overtuigt voor de volle honderd procent: hij laat de lezers geloven in zijn liefde en wanhoop.' NRC Handelsblad "Nog altijd een sappige, verboden vrucht.' de Volkskrant "Men zou Turks fruit één van de meest humoristische Nederlandse boeken kunnen noemen, als het ook niet zo triest en tragisch was.' Algemeen Dagblad Toon minder Recensie(s) De tragi-komische episoden in deze autobiografisch getinte roman, vol van erotiek, dood en ellende, komen voort uit de relatie van de verteller, een beeldend kunstenaar, met de vrouw die hem verliet. Deze wilde, brutale, levendige en dan weer verlegen, gevoelig geschreven roman is een van Jan Wolkers' beste. Door de zeer succesvolle verfilming kwam dit boek nog meer in de publiciteit. Normale druk. Redactie -
Het rijke echtpaar Eduard en Cecile Rochèl leeft uitsluitend voor zijn schelpencollectie - zo lijkt het althans. Als zij vanuit de roerige Filippijnen naar Nederland terugkomen om de wereldberoemde verzameling veilig aan een museum over te dragen, zijn ze in een afgelegen villa voor het laatst met de schelpen alleen. Het afscheid lijkt een ode aan de oceaanschatten te worden, totdat de veertienjarige brommerfanaat Rico Gabrieli opduikt. Al snel weet hij de zwijgzame Eduard tot een passie te brengen waaraan deze zich met huid en haar overlevert. Alle schelpen ter wereld verbleken bij de loensende ogen en de smalle heupen van Rico. Rochèls allesverterende verliefdheid heeft dramatische gevolgen... -
Samenvatting Maja und Cora, Freundinnen seit sie sechzehn sind, lassen sich von den Männern so schnell nicht an Draufgängertum überbieten. Kavalierinnendelikte und böse Mädchenstreiche sind ebenso von der Partie wie Mord und Totschlag. Wehe denen, die ihrem Glück in der Toskana im Wege stehen! Ingrid Noll, geboren 1935 in Shanghai, studierte in Bonn Germanistik und Kunstgeschichte. Sie ist Mutter dreier erwachsener Kinder und vierfache Großmutter. Nachdem die Kinder das Haus verlassen hatten, begann sie Kriminalgeschichten zu schreiben, die allesamt sofort zu Bestsellern wurden. Die Häupter meiner LiebenFriedrich-Glauser-Ehrenpreis der Autoren -
Zilver of het verlies van de onschuld 'Waarom zijn meisjes niet als in boeken maar lopen zij weg met de kwade prins?' Zilver verkiest de fantasiewereld van zijn boeken boven de kille realiteit. Als wees staat hij onder de hoede van De Juffrouw een onvriendelijke gouvernante. Wanneer Zilver op veertienjarige leeftijd naar een streng internaat wordt gestuurd, besluit hij niet te wil len kiezen in het leven. -
Harry Kurt Victor Mulisch (Haarlem, 29 juli 1927 – Amsterdam, 30 oktober 2010) was een Nederlandse schrijver. De elementen is een roman van Harry Mulisch uit 1988 over een man die met zijn gezin op vakantie is op Kreta. De novelle bestaat uit vijf delen die genoemd zijn naar de vijf elementen uit de Oud-Griekse filosofie: aarde, water, lucht, vuur en quintessens. Elk deel is ongeveer half zo lang als het voorgaande. Mulisch gebruikt een ongewoon vertelperspectief: hij spreekt de lezer aan met "jij", en vraagt hem zich voor te stellen dat hij zelf het hoofdpersonage is vanuit wiens standpunt het verhaal verteld wordt -
Hij debuteerde in 1946 met de aangrijpende novelle De ondergang van de familie Boslowits in het tijdschrift ‘Criterium’. Zijn in 1947 bij uitgeverij De Bezige Bij verschenen romandebuut De avonden – het enige werk ooit, waarvoor hij de exploitatierechten voor de duur van het auteursrecht zou afstaan – riep sterk uiteenlopende reacties op. Met de novelle Werther Nieland die in 1949 verscheen in Geert van Oorschots reeks ‘De vrije bladen’, begon een langdurige verstandhouding tussen de schrijver en de uitgever, die, compleet met zakelijke en vriendschappelijke breuk én het herstel daarvan, zou duren tot Van Oorschots dood in 1987 -
Landoline is de jongste telguit een vampierfamilie en behept met een soort dichtziekte -
Job is nogal op zijn vrijheid gesteld en heeft het niet zo op leren. Bovendien wil hij later boswachter worden en waarom zou je daarvoor studeren als je toch al een heleboel van bossen weet? In het geheim bouwt hij een hut waarin hij na de grote vakantie kan onderduiken. Maar dan leert hij Myrthe kennen. Myrthe is blind en Job neemt haar in vertrouwen. Ze vindt het een idioot plan. Maar Job luistert niet... -
Paperback Vroege lijsters 1997 01
-
Paperback Vroege lijsters 1997 03 -
In het paleis van de sultan van Jogyakarta mag Hein de kris van een oude paleiswachter bekijken. De paleiswachter dringt er bij Hein op aan dat hij met de kris in zijn handen een wens doet. Als hij met gesloten ogen een wens bedenkt, ziet hij voor zich het beeld van een prachtige kris. Als ze weer thuis zijn voelt Hein zich sterk aangetrokken tot een kris die zijn vader in Indonesië gekocht heeft. Vader wil de kris voor veel geld verkopen, maar Hein vindt dat zij in Indonesië thuishoort. Ze krijgen er hooglopende ruzie over. 's Nachts hoort hij de kris schreeuwen. Of denkt hij dat? Hij steelt het wapen uit zijn vaders kluis en besluit het naar de Indonesische ambassade te sturen. Als ze later het verhaal van de kris horen, gaan ze hun eigen gedrag met heel andere ogen zien.. -
Renate Dorrestein (1954) begon als leerling-journaliste bij de Libelle en Panorama. In 1977 begon ze freelance te schrijven. In de periode 1977 - 1982 publiceerde ze in Het Parool, Viva en Opzij. In 1982 werd ze redacteur bij Opzij. In 1983 verscheen haar debuut Buitenstaanders. In 1993 ontving ze de Annie Romeinprijs voor haar hele werk.
