-
Om zichzelf te bewijzen schiet de opgeschoten Zeynel in een Turks vissersdorpje een plaatselijke crimineel neer. Zeeman Selim poogt de moord te voorkomen, maar hij komt te laat. Zeynel slaat op de vlucht en sinsdien wordt hem elke onopgeloste moord en verkrachting in Istanboel en omstreken aangerekend. Selim zoekt troost op zee bij zijn dolfijnen en bij de herinnnering aan een vrouw die hem liefhad. Jaren later ontmoeten Zeynel en Selim elkaar weer.
-
Op vijfjarige leeftijd wordt Malika Oufkir geadopteerd door de Marokkaanse koning, als speelkameraadje voor zijn dochter, het prinsesje Amina. Malika brengt elf jaar door in weelderige paleizen, zij het in volslagen isolement en gescheiden van haar eigen familie. Ze moet zich staande houden in een wereld vol hofintriges, haat en nijd binnen de harem. In 1972 pleegt Malika's vader, generaal Mohammed Oufkir, een mislukte staatsgreep tegen koning Hassan ii en wordt geëxecuteerd. Aan het luxueuze leven van de familie Oufkir komt een abrupt einde. Samen met haar moeder, broertjes en zusjes wordt Malika gedeporteerd naar het zuiden van Marokko, en zal uiteindelijk twintig jaar in gevangenschap doorbrengen op wisselende locaties. In de wereldwijde bestseller De gevangene schrijft Malika Oufkir op aangrijpende wijze over de geschiedenis van haar familie, het leven tussen de jetset van Marokko en over de lange jaren in gevangenschap.
-
Her own place Oorspronkelijke Titel Het verhaal van het leven van een zwarte vrouw uit het zuiden van de V.S. Als 17-jarige trouwt zij met een jongen die de dag daarop de oorlog in moet (1941). Hij komt zo nu en dan eens terug voor een paar dagen, totdat ze vijf kinderen heeft, en zich van hem laat scheiden. Zij is boerin in hart en nieren, en werkt zo hard, dat ze geld kan sparen om land te kopen en haar kinderen te laten studeren; ten slotte verwerft zij een huis voor haar oude dag. Haar leven speelt zich af tussen de zwarte bevolking, hoewel de raakvlakken met de blanke bevolking steeds meer worden; zij is de eerste zwarte vrouw die meehelpt in het vrijwilligersteam van het ziekenhuis. Verhaal, geschreven met veel humor en relativeringsvermogen, over een doorzetter die bereikt wat ze wil. Een 'streekroman' in de goede zin van het woord, aangeraden voor een groot lezerspubliek.
-
The Chemistry of Death Oorspronkelijke Titel Omslagontwerp Pete Teboskins Een menselijk lichaam begint vier minuten na overlijden te ontbinden. Het lichaam, ooit de verpakking van het leven, ondergaat zijn laatste metamorfose. Het begint zichzelf te verteren, en wordt daarna een roerloos feestmaal voor andere organismen. Eerst bacteriën, dan insecten. Vliegen. Eitjes worden gelegd en komen uit. De larven eten van de voedzame kweek en trekken daarna weg. Ze verlaten het lichaam op ordentelijke wijze, elkaar volgend in een keurige processie die altijd gericht is op het zuiden. Het is een ongewoon warme dag in juli. Twee jongens, Neil en Sam Yates, volgen een spoor van maden aan de rand van het Farnley-bos, vlak bij het moeras. Ze doen een verschrikkelijke ontdekking: de resten van Sally Palmer. Ze rennen terug naar hun dorp, naar de nieuwe dokter: David Hunter...
-
Als in een film trekken de gebeurtenissen van de afgelopen maanden aan hem voorbij. Bij elk voorwerp dat voor hem op tafel ligt, heeft hij herinneringen: buskaartje, grammaticaboek, briefkaart, plantje citroenmelisse, pakje condooms, een in elkaar gerold laken en een scheermesje. Iedere dag gaat hij met de bus naar school en op een dag ziet hij haar. Als ze hem onverwachts aanspreekt, kan hij zijn geluk niet op. Allerlei dingen uit die tijd bewaart hij zorgvuldig, ook het laken waarop ze één keer hebben gevreeën. Zijn verlangen naar haar groeit, maar zij kan zijn gevoelens niet beantwoorden.
-
Als commissaris Carpentier een uitnodiging krijgt voor een klasreünie, dertig jaar nadat hij afgestudeerd is aan Sint-Krispijn, komen zijn collegejaren terug als een zure oprisping. Zijn stemming verbetert er niet op als een lustmoordenaar eerst de vrouw van een schoolkameraad en vervolgens zijn eigen buurvrouw op een gruwelijke manier om het leven brengt. Voor hoofdinspecteur Dewit is het een gedroomde kans om de cursus profiling die hij bij de FBI volgde in de praktijk te brengen, maar het onderzoek naar de dubbele seksmoord schiet niet op. Het lijkt er zelfs op dat Carpentier de zaak doelbewust op de lange baan schuift. De jonge hoofdinspecteur wordt achterdochtig: de procureur des konings blijkt een prominent lid van Opus Dei te zijn en ook een aantal ex-leerlingen van Sint-Krispijn zijn katholieke fundamentalisten. Dewit besluit op onderzoek te gaan naar het duistere verleden van zijn baas. John Carpentier zelf herinnert zich voortdurend onsmakelijke details uit de tijd dat niet moord, maar seks de grootste zonde was. Ondertussen voelt zijn vrouw, Linda Carpentier, zich achtervolgd door een onbekende met een markant parfum. Omdat haar man haar angsten steevast aan de menopauze toeschrijft, besluit ze hem niet in te lichten.