-
Iedereen herinnert zich de geur van sinterklaasdag, de smaak van gestolen goed, het geluid van zomers water. Iedereen heeft een grootmoeder gehad met een rommellaatje, iedereen weet nog hoe warm de armen van de liefde waren. Door de verhalen die Bart Moeyaert over zijn zes broers en zichzelf vertelt, waait een bries waarvan je gaat glimlachen, ook als je geen broers of zussen hebt. Broere werd bekroond met de Woutertje Pieterse Prijs en is vertaald in zeven talen.
-
Staringat the Light Oorspronkelijke Titel Londen, 'Guy Fawkes Day'. Cannon Smith, een kunstschilder en ex-crimineel, is ten einde raad en ziet nog maar één uitweg: zich in het vuur werpen. Cannon en zijn vrouw worden geterroriseerd door zijn tweelingbroer John, die hem zijn desertie uit hun incestueuze relatie niet vergeeft. Cannon is de enige van wie John ooit heeft gehouden. Sarah Fortune, 'a tart with a heart' en de heldin van meer Fyfield-thrillers, is een genereuze strafpleitster. Als zij Cannon Smith en zijn vrouw op het sjieke advocatenkantoor waar ze werkt toegewezen krijgt, aarzelt ze geen moment. Als Sarah echter tweelingbroer John hulpeloos in een zwembad ziet rondkrabbelen begint zij eraan te twijfelen of deze man wel echt de nietsontziende bruut is die hij volgens zijn broer zou zijn. Een van Sarahs minnaars, William, is tandarts; door een wonderlijke speling van het lot zijn beide broers patiënt bij hem. Maar de naïeve William heeft geen flauw benul in welk gewelddadig wespennest hij zich steekt door hen te behandelen. 'Broedermoord' is een pakkend verhaal vol grimmige boodschappen over goed en kwaad, trouw en verraad, verbondenheid en eenzaamheid. 'Fyfield schrijft psychologische suspense en weet in al haar werk een klimaat op te roepen van onbenoembare dreiging. Dat doet ze in een poëtische taal, die even vlijmscherp is, en even precies gehanteerd als de scalpels en boren van tandarts William.' - Jolande Withuis in NRC Handelsblad 'Het verhaal neemt een geweldig goede, maar gruwelijke wending op het eind.' - Times Literary Supplement Frances Fyfield (1948) werkte als strafrechtjuriste. Ze woont en werkt in Londen, waar ook de meeste van haar boeken zich afspelen. Ze werd genomineerd voor de Golden Dagger Award.
-
Op een stormachtige zondagmoren zit Charles Callahan rustig de krant te lezen. Plotseling gaat er een schok door hem heen. Op de pagina die hij zojuist heeft opengeslagen staat de foto van een prachtige vrouw. Charles kent haar: het is Siân Richards, zijn jeugdliefde, die hij dertig jaar geleden voor het laatst heeft gezien. Charles wordt overspoeld door herinneringen. Hij is verrukt Siâns gezicht weer te zien. Deze speling van het lot kan hij niet weerstaan - hij stuurt Siân een brief...En Siân schrijft terug. Zij is nieuwsgierig en gevleid dat Charles na al die tijd nog belangstelling voor haar heeft. Maar ze is ook op haar hoede. Beiden zijn getrouwd en hebben kinderen. Waar zou hun correspondentie toe moeten leiden? Dagelijks wachten Charles en Siân gespannen op de komst van de postbode. Hun briefwisseling wordt tot een geheime obsessie. Tenslotte zijn brieven niet meer genoeg. Charles en Siân ontmoeten elkaar. Hun gestolen uren samen zijn overweldigend heerlijk, maar zo kort en zo