-
Omslagillustratie Collectie Spaarnstad Photo - Theo van Houts In 1978 verloor het Nederlands Elftal voor de tweede achtereenvolgende keer een WK-finale. Daarmee eindigde een decennium waarin het Nederlandse voetbal wereldwijd op de kaart werd gezet. In 1964 was landskampioen DWS, naar buitenlands voorbeeld, als eerste overgestapt op het full-profsysteem. De club bracht voetballers voort als Jan Jongbloed, Rinus Israel en Robbie Rensenbrink mannen die later betrokken waren bij de successen van Oranje. Andere clubs volgden, en daarmee werd de basis gelegd voor de Europacups en wereldbekers die Feyenoord, Ajax en PSV zouden winnen en die Nederlandse voetballers als Johan Cruijff en Willem van Hanegem wereldberoemd maakten. Maar wie waren de vrouwen achter de mannen? In Voetbalvrouwen vertellen Dinie Jongbloed, Corrie Rensenbrink, Ineke Laseroms, Maja Suurbier en anderen over hun leven met deze beroemde mannen, over hun toewijding en hun verdriet, en over hun collega-voetbalvrouwen als Truus van Hanegem en Danny Cruijff. Het resultaat is een prachtig boek over de hoogtijdagen van het Nederlandse voetbal vanuit het perspectief van de mensen achter de sterren: de voetbalvrouwen.
-
Een voetreis naar Rome van Bertus Aafjes verscheen vlak na de Tweede Wereldoorlog en leidde vrijwel onmiddelijk tot een heftige controverse. Oprechte bewonderaars van het gedicht voerden een felle pennenstrijd met moraalridders die zich verzetten tegen deze lofzang op het aardse leven en de wereldse liefde. Een voetreis naar Rome werd al spoedig een van de meest geleaen gedichten van deze eeuw. Een voerreis naar Rome, deze kleine odyssee zoals Aafjes het gedicht zelf noemde, is boven al dat strijdgewoel verheven en heeft izch een blijvende reputatie in Nederlandse poëzie verworven.
-
Elfhonderd kilometer liep Gerard van Westerloo, om de grote steden heen. Hij overnachtte in vertegenwoordigershotels, in abdijen, in kazernes of in het hooi. Soms liftte hij mee op de bok van een tweespan. Per sleepvliet of zalmschouw liet hij zich de Wadden of de Zeeuwse wateren overvaren. Onderweg leerde hij de meerkoet onderscheiden van het waterhoentje, de es van de esdoorn. En hij ontmoette honderden Nederlanders. Van de herder die God over de Drentse hei heeft zien lopen tot de Limburgse pastoor die blinden ziende bidt. Van de laatste democratisch gekozen communist tot de strengste gereformeerde dominee. Van de Friese kaatskoning tot de Zeeuwse mosselman. Samen vertelden ze wat het is: geboren en getogen te zijn op het stukje kustvlakte dat Nederland heet. 'Het is verleidelijk alles uit dit boek te citeren.' De Volkskrant 'Het soort boek dat de recensent het liefst in zijn geheel overschrijft. Prachtig opgeschreven conversaties.' Vrij Nederland 'Prachtig geschreven verslag van het Hollandse platteland en zijn bewoners.' Elle 'Oneindig veel leesplezier... sprankelend en kleurrijk geschreven.' Flair Recensie(s) De auteur, redacteur van Vrij Nederland, maakte in 1991 een wandeling van Haarlem naar Amsterdam waarbij de langst mogelijke route koos en alle provincies aan deed. Zijnde een stadsmens ging zijn interesse vooral uit naar landelijk Nederland. Gedurende drie maanden publiceerde hij wekelijks zijn reisverslagen in Vrij Nederland. Deze zijn bewerkt tot boekvorm. Niet alleen beschrijft hij de omgeving waar hij door heen wandelt, maar hij accentueert zijn karakterschets van de diverse landstreken lokale gebeurtenissen en ontmoetingen met opmerkelijke mensen die van bijzondere betekenis zijn voor de streek. Deze opzet kan als redelijk geslaagd beschouwd worden. Het is een aardig, hoewel soms ietwat gezapig boek over dat deel van Nederland waar de doorsnee stadsbewoner geen weet van heeft. Deze zevende druk heeft een meerwaarde vanwege de nu toegevoegde zwart-witte landkaartjes waarop de route ingetekend is.
-
Fugledansen Oorspronkelijke Titel Druk Koninklijke Wohrmann B.v. Â te Zutphen Typografie Pre Press B.v. te Zeist In de pers kreeg Elling al gauw de bijnaam de Noorse Forest Gump. De hoofdpersoon uit Ingvar Ambjrnsens veelgeroemde en inmiddels verfilmde romancyclus is dan ook een merkwaardige figuur. Deze dertiger beziet de alledaagse werkelijkheid vanaf de zijlijn en houdt zich verre van het gewoel.Ondanks zijn jeugdige leeftijd is Elling al rentenier. Maar plotseling schrikt hij wakker in een psychiatrische inrichting. Kennelijk heeft hij een crisis achter de rug. Wat aanvankelijk een onprettige situatie lijkt, ontwikkelt zich tot een welkome pauze. Elling vindt iets wat op een dagelijks ritme lijkt, kan goed opschieten met zijn afdelingsgenoten en beleeft zelfs een platonische liefde. Eigenlijk past zijn nieuwe omgeving veel beter bij zijn hoogstpersoonlijke vorm van logica. Zijn verstand kan even op vakantie, zodat andere onderdelen van zijn opmerkelijke persoonlijkheid alle ruimte krijgen.