-
Trapped. Oorspronkelijke titel De weg was afgezet. Meg remde en stopte. Het onheilspellende gebouw van Biolomech doemde voor haar op. Er werd gefluisterd dat er in dit bedrijf geheime experimenten werden gedaan. Een man gekleed in een zwarte jas met bedrijfslogo van Biolomech inspecteerde Megs jeep zorgvuldig. Met een stok waarop spiegels en een lamp waren bevestigd, keek hij zelfs onder de auto, terwijl zijn collega een geweer in de aanslag hield. De spanning en angst waren van hun gezicht af te lezen.
-
Jaren geleden was Adriana Ford een beroemde actrice. Nu leeft ze teruggetrokken op haar landgoed in een rustig dorp. Daar krijgt ze echter steeds sterker de indruk dat er gevaar dreigt en ze besluit miss Silver te laten komen. Maar voor die er is, valt er al een slachtoffer. En hoewel de politie aan een ongeluk denkt, is het voor miss Silver duidelijk dat Adriana's vrees gegrond is.
-
Uiteindelijk vond ze gelijkgestemden en bevestiging van wat voor haar levende ervaringen waren. In Intuïtieve ontwikkeling beschrijft ze de spirituele training die ze heeft genoten en geeft ze een goed beeld van wat intuïtieve vermogens betekenen in het leven van alledag. Innerlijke ontwikkeling behoort tot de mogelijkheden van ons allemaal.
-
Ik en mijn speelman van Aart van der Leeuw (1876-1931) wordt gezien als een klassieker van de Nederlandse 20ste-eeuwse letterkunde. Deze nogal sprookjesachtige schelmenroman met de ondertitel 'Een luchthartige geschiedenis' is een typisch product van de neoromantische literatuur. Het boeiende met prachtige poëtisch volzinnen geschreven verhaal gaat over de jonge en wat lichtzinnige Franse edelman Claude de Lingendres die een gearrangeerd huwelijk ontvlucht en met de speelman Valentijn de wereld intrekt. Het wordt een avontuurlijke tocht waarin droom en werkelijkheid vaak dicht bij elkaar liggen.
-
Op een avond leest Bouw Kraggenburg in de krant dat zijn ex-vrouw, de befaamde pianiste Wanda Wiericke, het muziekleven door ziekte vaarwel heeft moeten zeggen en zich heeft teruggetrokken in een dorpje in de Pyreneeën. Het is tientallen jaren geleden dat hij haar voor het laatst heeft gezien en hij besluit haar te bezoeken. Gaandeweg naderen heden en verleden elkaar en ontvouwt zich een levensgeschiedenis van Wanda Wiericke, een leven dat niet alleen beheerst werd door het conflict tussen liefde en ambitie maar ook een tragisch geheim...
-
Jan Siebelink (1938) werd geboren te Velp, waar zijn vader een kleine bloemisterij dreef. Hij werd onderwijzer en studeerde in zijn vrije tijd Franse taal- en letterkunde. Tijdens zijn studie kwam hij in aanraking met het werk van de Franstalige schrijver J.-K. Huysmans. Diens roman A rebours maakte door zijn verblindende stijl, religieuze preoccupatie en verheerlijking van het kwaad een verpletterende indruk op Siebelink, die het vertaalde onder de titel Tegen de keer. Op de dag dat hij de vertaling inleverde, schreef hij in de huiskamer van zijn moeder, op de plaats waar zijn vader was overleden, zijn eerste verhaal: ‘Witte chrysanten’. Met vier andere verhalen vormde dit zijn debuut Nachtschade (1975). Het boek viel op omdat het door zijn zwartromantische motieven afstand nam van het realisme dat toen in de letteren heerste.
-
Gouden jaren' vertelt het verhaal van de ongekende naoorlogse groei die ons leven op alle fronten heeft veranderd. ‘In 1952 deelde ik een stofzuiger met mijn schoonmoeder.’ ‘In 1961 zond de televisie 24 uur uit – per week.’ ‘In 1965 moesten we naar de buren om te bellen.’ Gouden jaren vertelt het verhaal van de ongekende naoorlogse groei die ons leven op alle fronten heeft veranderd. De wekelijkse teil werd een dagelijkse douche, het papieren loonzakje een digitale bankrekening en de boterham met tevredenheid een broodje gezond. Vertrouwde beroepen verdwenen, nieuwe deden hun intrede. Wie had er in de jaren vijftig al gehoord van mondhygiëniste of activiteitenbegeleider? Gouden jaren staat vol met herkenbare anekdotes, scherpe observaties en schitterende foto’s. Het laat zien hoe compleet anders ons leven er een halve eeuw geleden uitzag en dat we rijker zijn geworden dan we ooit voor mogelijk hadden gehouden.
-
Een slipje van de sluier is een kostelijke verzameling openbare uitglijders op het glibberige pad van de taal, verzameld en van verhelderend commentaar voorzien door het Genootschap Onze Taal. De meer dan 700 zogenoemde malapropismen in dit boek worden uitgeknipt of opgetekend door lezers van het maandblad Onze Taal. Dankzij hun oplettendheid figureren in dit boek eigenaardige verschijnselen zoals een man die vloeibaar Frans spreekt, een van verdriet wegkwijlende moeder, en een jongeman die voor iedereen in het vuur springt. Van elk malapropisme is achter in het boek de correcte uitdrukking vemeld. Zo is het lezen van EEN SLIPJE VAN DE SLUIER niet alleen een onderhoudende, maar ook een leerzame ervaring.
-
Wanneer bouwvakkers de resten van een lichaam aantreffen op het terrein van Le Grand Seminaire, midden in Montreal, wordt forensisch patholoog doctor Temperance Brennan opgeroepen. Tempe signaleert bij het onderzoek een aantal opmerkelijke overeenkomsten tussen de dode vrouw en een zestienjarig meisje op wie zij vorig jaar autopsie deed. Werden beide vrouwen het slachtoffer van dezelfde moordenaar?
-
Vrijzinnige gelovigen zijn gehecht aan de gedachte dat de waarde van het zoeken niet onder doet voor die van het vinden. In hun ogen is de vraag minstens zo belangrijk als het antwoord. Maar er zijn situaties waarin een antwoord moet worden geformuleerd. Al is het maar om een relativisme te doorbreken dat principieel twijfelt aan de zin van alle keuzes en overtuigin-gen. Of om de mening te weerleggen dat geloof onvermijdelijk tot fanatis-me en geweld leidt. De belijdenis die de remonstranten in 2006 onder woorden hebben gebracht, is hun poging om een antwoord te geven. In de lijn van een bijna vier eeuwen oude traditie van vrijheid en verdraagzaamheid spreken zij daarin allereerst het besef uit dat wij onze rust niet vinden in de zekerheid van wat wij belijden, maar in verwondering over wat ons toevalt en geschonken wordt. Deze bundel cirkelt rond de tekst van de nieuwe belijdenis. Hij bevat achtergrondinformatie bij de tekst en spiritueel commentaar bij verschillende onderdelen ervan. Bovendien schreven vier niet-remonstranten een persoonlijke reactie: Angela Berlis (hoogleraar van het Oud-Katholiek Seminarie), Frans Maas (hoogleraar katholieke spiritualiteit), Bas Plaisier (scriba van de Protestantse Kerk in Nederland) en Marjoleine de Vos (redac-teur van NRC-Handelsblad). Drs. Mijnke Bosman-Huizinga is algemeen secretaris van de Remonstrantse Broederschap, prof. dr. Johan Goud is predikant in Den Haag en universitair werkzaam in Kampen en Utrecht en prof. dr. Marius van Leeuwen is hoog-leraar van het Remonstrants Seminarium te Leiden.