Algemeen

1983 verkleidet sich Wallraff als türkischer Arbeiter Ali Levent Sigirlioglu und hält diese Rolle zwei Jahre lang durch. Er arbeitet als ungelernte Hilfskraft bei McDonald's, auf einer Großbaustelle und in einer Leiharbeiter-Kolonne. Bei verschiedensten Gelegenheiten - etwa auf einer CDU-Feier, auf der er sich als türkischer Abgeordneter ausgibt, oder bei dem Versuch, sich katholisch taufen zu lassen - erlebt er hautnah, dass Türken beschimpft, bedroht und nicht akzeptiert werden. Seine erste längere Anstellung hat Wallraff bei McDonald's. Er bekommt einen sehr geringen Stundenlohn und muss unter Zeitdruck sowie ohne Sicherheitsvorkehrungen zwischen siedendem Frittierfett und Heizplatten arbeiten. Auf dem Bau verrichtet er Schwerstarbeit, wird ausgelacht und von den Kollegen schikaniert. Schlimmer noch ist die Situation bei einem Subunternehmen, das für Thyssen und das Atomkraftwerk Würgassen Arbeiter zur Verfügung stellt. Keiner der Arbeiter hat Papiere oder ist sozial- und krankenversichert, der Lohn ist gering. Im Atomkraftwerk werden die Arbeiter gefährlich hohen Strahlendosen ausgesetzt; bei Thyssen muss Wallraff bei Minusgraden, ohne Schutzkleidung und ausreichendes Gerät festgefrorene Schlacke entfernen. Viele Arbeiter werden gezwungen, Doppel- oder Mehrfachschichten zu fahren; Unfälle wegen Übermüdung werden von den Vorarbeitern in Kauf genommen. Wehren können sich die Arbeiter nicht - einige sind illegal in Deutschland, andere von der Ausweisung bedroht.

Finding Their Son Oorspronkelijke Titel

Wanneer de schoonouders van een jonge man erin slagen hun dochter te vervreemden van haar man, wordt deze door woede bevangen en doodt zijn schoonvader. In een kliniek voor psychisch gestoorde delinquenten waar hij vervolgens ter observatie wordt opgenomen, ontrolt zich zijn geschiedenis. Via gesprekken met een medegevangene en een weinig begripvolle psychiater analyseert de hoofdrolspeler zijn liefde en tracht een voor hem gunstig vonnis te bewerkstelligen. Door het optreden van de psychiater en een nieuwe woede-uitbarsting lukt hem dit niet. Psychologische roman die helaas niet helemaal geslaagd kan worden genoemd door de ongeloofwaardigheid van sommige personages, maar desondanks de belofte van goed schrijversschap inhoudt. Zetwerk en druk: Drukkerij Batteljee & Terpstra te Leiden Baart Uitgeverij te Deurne uit 1983 Voor Belgie

Corregidora Oorspronkelijke Titel Deze vertaling kwam tot stand in overeenstemming met RandomHouse

Televisie serrie The Bill naar een idee van Geoff McQueen in samen werking met Joop van den Ende T.V. Produkties In de bewerking van de Vara-serie 'Bureau Kruislaan' staat de nieuwe rechercheur Theo Brandsma centraal. Hij moet aanvankelijk opboksen tegen het wantrouwen en de rivaliteit van zijn nieuwe collega's. Hij leidt op een eigengereide én originele manier een tiental onderzoeken die variëren van het vinden van een huilende baby in een vuilniszak tot het uitbikken van een lijk in de muur van een Amsterdams grachtenhuis. Het is meestal zijn rivaal Bols die het echte werk doet. Kabbelende verhalen met actuele en originele onderwerpen, oppervlakkige karakterbeschrijvingen, opgesierd met de onderlinge verliefdheden van het mannelijk en vrouwelijk personeel. Voor een groot publiek. Op omslag foto uit de televisieserie,

Zone 22 Oorspronkelijke Titel Tig Hague, een jonge Brit die voor zijn werk regelmatig naar Moskou vliegt, wordt op een dag uit de rij voor de Russische douane gehaald. Als zijn koffers open moeten slaat de schrik hem om het hart: in zijn spijkerbroek zit nog een klein beetje wiet na een nachtje stappen in Londen! Tig wordt direct gearresteerd, gefouilleerd, en op transport gezet naar Strafkamp 22.Wat begon als een onbeduidende zakenreis ontaardt in een onbewaakt ogenblik in een nachtmerrie: op basis van het bezit van een gram marihuana wordt Tig tot vier jaar strafkamp veroordeeld en naar het afgelegen Mordovie afgevoerd.Strafkamp 22 geeft een onthutsend beeld van het 'moderne' Rusland, dat sterke herinneringen oproept aan de wereld van Midnight Express en Levenslang in Thailand.'Een hartverscheurend boek zonder dat het sentimenteel wordt. Eerlijk, hard en beangstigend.' Crimezone'Indringend, direct verteld verslag over een gruwelijke gevangenschap in een Russisch strafkamp.' NDC BiblionTig Hague (1973) is medewerker bij een bank. Hij woont met zijn vrouw en dochtertje in Londen.

La Batarde Oorspronkelijke Titel Violette is de buitenechtelijke dochter van een jongeman van goede huize. Doordat ze lelijk is en een zwakke gezondheid heeft, heeft ze weinig zelfvertrouwen. Uit zelfbescherming trekt ze zich terug in haar eigen wereld die wreed verstoord wordt als haar moeder trouwt en een zoontje krijgt. Op kostschool heeft ze een relatie met een mede-scholiere, later gaat ze samenwonen met een vrouw. Deze relaties lopen, net als haar huwelijk, fout doordat ze de ander totaal wil bezitten. Pas als ze op aanraden van een vriend gaat schrijven vindt ze zichzelf. Violette Leduc is op latere leeftijd gaan publiceren. Haar romans, waarvan 'De bastaard' de belangrijkste is, zijn autobiografisch. Met ontwapenende eerlijkheid beschrijft ze haar leven en gevoelens, zonder haar egoïsme en bezitsdrang te verdoezelen. Haar grote oprechtheid, haar belangstelling voor alles en haar levenslust maken de kracht uit van dit bijzondere, goed vertaalde boek. De inleiding van Simone de Beauvoir doet het nog steeds recht.

Sembazura Oorspronkelijke Titel De Tijdstroom te Lochem verscheen 1e & 2e Druk Met Sneeuwland is dit een van de meest toegankelijke werken voor westerlingen van de bekende Japanse auteur. De roman speelt in vaak poetisch proza, zonder werkelijk de karakters te analyseren daarvan toch veel bloot tussen de regels, in de beschrijvingen van gebaren, gevoelens en in stukken dialoog en laat derhalve veel over aan de verbeeldingskracht van de lezer. Deze roman, voortreffelijk vertaald en van verklarende noten voorzien, is voor de uitgave in 1951 in boekvorm eerst als vervolgverhaal verschenen. En hoewel dit verhaal over de relaties tussen een jongeman, twee ex-maitresses van zijn overleden vader en de dochter van een van hen echt lijkt te eindigen heeft Kawabata er later toch nog nieuwe, apart uitgegeven en hier niet opgenomen hoofdstukken aan toegevoegd. Bij deze uitgave wordt los een informatieboekje bijgeleverd over leven en werk van de auteur.

Een beetje humaan uitbuiten, daar doe je de mensen een groot plezier mee. Christian Beck, vertaler van gebruiksaanwijzingen, ontdekt alternatieve vormen van geluk en liefde. Ooit ontmaskerde hij zelfbedrog en illusies terwijl zijn vrouw in de woestijn dieren bestudeerde. Nu leeft hij voor haar. Samen met de nieuwe man van zijn vrouw vlucht hij de werkelijkheid in, omdat de zachte verdoving van de kick, het langzaam vergeten dat je bestaat, een kerker blijkt te zijn. De asielzoeker is een roman over een man die aan de wetten van de handel probeert te ontkomen. Een tijdlang heeft hij van alles gekocht, nu geeft hij zichzelf weg.

De verteller berooft een lijk van een tasje, waarin een pistool blijkt te zitten. Hij houdt zich ook met afpersing en dergelijke praktijken bezig. Een zekere Coon heeft de dochter van rijke ouders gekidnapt en houdt haar gevangen totdat er twee miljoen betaald zijn. Andere dubieuze figuren regelen huwelijken voor buitenlanders om het Nederlanderschap te verwerven, houden zich met vrouwenhandel bezig en deinsen bij problemen niet terug voor moord. De verteller komt in de problemen als hij een rijke vrouw chanteert. Het ontvoerde meisje wordt Coon afhandig gemaakt en hij neemt haar plaats in. De ontknoping is bloederig. De roman bestaat grotendeels uit dialogen van mensen die een kryptisch soort taal spreken waardoor het volgen van een verhaallijn moeilijk wordt. Verhoudingen blijven duister, het waarom vaak onbegrijpelijk. De hoofdpersonen komen qua persoonlijkheid niet uit de verf; met name Coon blijft onpersoonlijk. Leuk zijn de verknipte figuren die in overvloed aanwezig zijn. Allerlei perversiteiten komen op komische manier aan bod. De humor kan evenwel niet verhullen dat de intrige heel mager is.

In zijn debuutroman Philip en de anderen vertelt Nooteboom over zijn omzwervingen door Europa, van de Noordkaap af tot diep in de Provence toe. Het is een poëtische roman vol zeggingskracht over een jongen die langs de asfaltlinten en de kasseien van Europa lift. Hij is op zoek naar ruimte, naar het paradijs, naar een Chinees meisje. Zijn speurtocht brengt hem met vele anderen in contact, maar wanneer hij terugkeert bij de oude oom die hem tot de reis geïnspireerd heeft, en die hem vraagt: ‘Heb je iets voor me meegebracht?’ moet hij antwoorden: ‘Nee oom, ik heb niets voor u meegebracht.’ Het reizen zelf was de grote ontdekking, en dat is voor Nooteboom zo gebleven. Philip en de anderen werd in 1957 bekroond met de Anne Frankprijs. '‘Wat doet u?’ ‘Ik zoek een meisje.’ ‘Wat voor een meisje?’ Een meisje met een Chinees gezicht. Maar ik kan het niet helpen.'

William Harding, de verteller van De heetste stad, zal iedereen die ooit hevig verliefd is geweest griezelig bekend voorkomen. Zijn ontmoeting met Sarah maakt schaamte, bravoure en tederheid in hem los. Binnen de zes maanden na de eerste ontmoeting leert hij niet alleen de overrompelende sensatie van de eerste echte grote liefde kennen, maar ook het allesoverheersende verdriet dat het einde ervan kan achterlaten.

Samake Mazel heeft een eenmansbedrijfje, een adviesbureau voor beleggingen e.d. Bovendien is hij gigolo. Er blijken foto's genomen van hem en een vrouw in een motelkamer - foto's, waarmee beiden gechanteerd worden. Samake gaat op zoek naar degene die erachter zit, daarbij schrikt hij niet terug voor enige (bloederige) moorden. Ook de ik-figuur (bekend uit het thriller-debuut van De Zwaan: Dietz) krijgt de beschikking over de foto's en gaat op zijn beurt op onderzoek uit, onderwijl de vrouw chanterend. Ze ontmoeten elkaar aan het eind van het boek waarbij de ik-figuur Samake om het leven brengt. Peter de Zwaan (1944) moet veel Amerikaanse misdaadromans gelezen hebben, af en toe lijkt hij het genre te parodiëren. Ondanks een aantal aardige karakterbeschrijvingen is het een tamelijk zwak verhaal met een magere plot. Dietz, waarvoor De Zwaan werd genomineerd voor De Gouden Strop, was beter geslaagd.

Thrillers kun je uiteraard in elk milieu laten spelen, van 'Dallas' tot Harlem, en momenteel schijnen onderwereldverhalen weer in de mode te zijn. De door een veelheid aan namen vrijwel anoniem blijvende hoofdpersoon van dit boek scharrelt aan de zelfkant van het stadsleven tussen gokkers, hoerententen, barretjes en het politiebureau, waar hij somtijds reserve-agent en invalkracht is. Hij ziet geen morele bezwaren in een terloopse moord, maar dat hij door een knullige bankoverval in conflict zou raken met een vooraanstaand gangster en diens mislukkeling van een zoon had hij nu ook weer niet verwacht. Hij háált het eind van het boek, maar misschien niet veel meer dan dat - dat laat de auteur open. Prettig leesbaar, zelfs geroutineerd geschreven: zonder veel schuttingtaal en dergelijke, en ook zonder enig specifieks m.b.t. de (schaarse) seksepisoden. Paperback in een inmiddels bekende reeks, beschaafd-kleurig omslag met het plaatje van een open geldkist.

De oude heer Eguchi bezoekt regelmatig een bordeel waar jonge meisjes met een zwaar middel in slaap zijn gebracht. Oude heren kunnen zonder zich te schamen de nacht doorbrengen met deze schone slaapsters op voorwaarde dat ze 'niets proberen Eguchi raakt verslaafd aan deze bezoekjes en fantaseert erover het verbod te verbreken. 'De schone slaapsters is een schitterend boek' Ian Buruma in NRC Handelsblad

The Mystery a Hansom Cab Oorspronkelijke Titel Inleiding 1999 Simon Caterson Het mysterie van huurrijtuig' is de succesvolste misdaadroman van de negentiende eeuw en de eerste Australische wereldseller. Het is een briljant geplot moordmysterie, gesitueerd in Melbourne, dat toen net de sprong had gemaakt van ruige frontier town Baar wereldstad.