-
Ontwerp omslag Studio Wolters - Noordhoff Illustratie omslag Roelof van der Schans Merel zit in de val. Haar vader is aan het afrekenen in het benzinestation waar haar broer werkt en ineens sprong er een wildvreemde man naast haar in de auto. In één vloeiende beweging trekt hij het portier dicht, draait het contactsleuteltje om en rijdt weg. Merel is verlamd van schrik…
-
Wellust ziet Asa, waar ze maar kijkt. Gelijk de beesten zijn ze, allemaal. Tegen de achtergrond van het midzomernachtsfeest dat jaarlijks in het grote huis wordt gevierd, met de gebruikelijke massa gasten, het onuitputtelijke banket, het gemaskerde bal, begint Asa aan een zuiveringsactie. Niemand stoort of hindert haar, want wie verdraagt het haar aan te zien? Haar vader is het ergst van iedereen. Hij is pas tevreden wanneer het toegaat als bij de varkens. Hij hoort eigenlijk in een kooi thuis. Zelfs Mama wenst geen notitie te nemen van haar bestaan. Mooie Mama die al vijf jaar niet heeft gesproken en die haar geheimen met zich meedraagt in papieren zakken. Slaperige Mama die alleen van Alex droomt. En Alex is weggelopen, omdat hij niet de Alex wilde zijn die hij moest zijn. Alex: de grote broer die haar alles heeft geleerd wat ze weet. Het is net iets voor hem om uitgerekend vannacht terug te komen. Terwijl het feest desintegreert, haar vaders reptielen ontsnappen, de bedienden muiten, de huishoudster in de diepten van de keukens een kind ter wereld brengt en het geen moment donker wil worden, jaagt Asa op Alex. Ze heeft nog een rekening met hem te vereffenen. Asa is haar vaders wandelende nachtmerrie. Ze is Mama's pijnlijkste herinnering. Ze is vijftien, ze is alleen, en ze vergist zich. Typografie Wim ten Brinke GVN
-
Ter nagedachtenis aan mijn moeder Nora Fender 19212 - 2001 Het verhaal over een gescheiden vrouw, die dolgelukkig is dat ze de kans heeft om haar leven opnieuw in te richten. Na een leven vol goed gedrag, kan ze niet wachten om al haar wilde plannen uit te voeren en eindelijk eens voor zichzelf te kiezen. Maar is het bestaan als alleenstaande wel zo fantastisch als het lijkt?
-
Een vrolijk boek over de begrippen groot en klein. De serie-titel is vreemd vertaald met: 'Een ogenblik voor...' De titel is wel iets te ruim voor dat wat in dit boek behandeld wordt. De illustraties bestaan uit foto's in kleur van allerlei herkenbare voorwerpen. Het begint met een dubbele bladzij: links voorwerpen groot, rechts dezelfde voorwerpen klein. Dan van klein naar groot met ballen; van groot naar klein met schelpen; overtreffende trap met pakjes, groot en klein; piepklein. Ten slotte even groot met ronde dingen, even grote paren en 'groeien' met foto's van handen van baby naar man. Dat de foto's van dezelfde voorwerpen op verschillend formaat gebruikt zijn, werkt weinig verduidelijkend.
-
Al Gore is een politicus met een missie. Als student raakte de latere vice-president van de Verenigde Staten al gefascineerd door klimaatverandering ten gevolge van het broeikaseffect. Hij werd in 1976 gekozen in het House of Representatives en in 1984 en 1990 in de senaat. Als senator organiseerde hij hoorzittingen om de Amerikaanse volksvertegenwoordiging te overtuigen van de noodzaak van krachtige maatregelen tegen 'global warming'. Als vicepresident onder Clinton was hij mede de architect van het Kyoto-verdrag, dat president George Bush meteen naar de prullenbak verwees. In 1992 publiceerde hij de bestseller EARTH IN THE BALANCE. 'Om het gevaar dat dreigt te smoren zullen we eerst moeten inzien dat we in een ernstige crisis verkeren. Waarom horen onze leiders deze duidelijke en heldere waarschuwingen niet? Weigeren ze de waarheid te onderkennen omdat ze weten dat wanneer ze dat doen ze ethisch gezien wel móeten handelen? Is het simpelweg gemakkelijker om de waarheid te negeren? Misschien wel, maar een ongemakkelijke waarheid verdwijnt niet uit zichzelf door die te negeren. Het belang ervan wordt niet kleiner. Het wordt groter.' AL GORE
-
Una sombra ya pronto seras Oorspronkelijke Titel Foto achterzijde omslag Jerry Bauer Grafische vormgeving Zeno Dit is een typisch Argentijns boek. Het verhaal speelt zich af ergens in de pampa, de onmetelijke en lege 'provincie' van Argentinië. Wegen houden plotseling op, dorpen staan niet op de kaart en telefoondraden worden 's nachts gestolen. In die spookachtige wereld, die nog het meest wegheeft van een spiegelhuis, zwerft een uit de emigratie teruggekeerde computerprogrammeur. En verzucht, op driekwart van zijn verhaal: 'ik heb in deze dagen meer contacten gelegd dan in alle jaren dat ik in Europa heb gewoond...' De absurditeit van het Argentijnse landschap en de wanhopige moed waarmee de bewoners proberen hun leven richting te geven, worden met droge humor weergegeven. Verschillende van Soriano's romans werden verfilmd; eerder werd 'Geen tranen, geen vergeten' in het Nederlands vertaald. Ook dit boek leest als een filmscript. Het is uitstekend vertaald en verdient een brede lezerskring. Op het omslag een citaat uit de bespreking in de N.Y.T. Book review waarin het verhaal een 'road-movie' wordt genoemd.